Με μία εντυπωσιακότατη κίνηση 220 ακαδημαϊκοί από όλο τον κόσμο και μέλη των πλέον φημισμένων πανεπιστημίων του εξωτερικού απέστειλαν προς την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (ΗΠΑ) μακροσκελή επιστολή ζητώντας να εξασκήσει όλη της την επιρροή προς την κυβέρνηση των Σκοπίων για να σταματήσει η παραχάραξη της ιστορίας. «Βηθείστε την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ να καταλάβει... πως δεν μπορεί να οικοδομεί μία εθνική ταυτότητα εις βάρος της ιστορικής αλήθειας» αναφέρουν στην επιστολή τους οι ακαδημαϊκοί. Ας σημειωθεί πως στην λίστα υπάρχουν ονόματα από καθηγητές των πανεπιστημίων του Πρίνστον, του Χάρβαρντ και την Οξφόρδης. Εκτός των ελληνικών ιδρυμάτων, οι επιφανείς ακαδημαϊκοί αντιπροσωπεύουν και πανεπιστήμια για παράδειγμα από την Γερμανία, την Ελβετία, την Ιταλία, την Αυστρία, τον Καναδά το Ηνωμένο Βασίλειο καθώς και τις ΗΠΑ. Ας σημειωθεί δε πως οι υπογραφές δεν είναι μόνο Ελλήνων ή ελληνικής καταγωγής ακαδημαϊκών , αλλά πραγματικά έχει λάβει παγκόσμιες διαστάσεις. Στην επιστολή τους οι ακαδημαϊκοί απαντάνε σε όλα τα ερωτήματα σχετικά με το θέμα και φυσικά καταλήγουν πως δεν είναι δυνατόν μία χώρα, με την βοήθεια των ίδιων των ΗΠΑ, να παραχαράσει ιστορικά δεδομένα με σκοπό να δημιουργήσει την δική της ταυτότητα. Έτσι καλούνε την Ουάσιγκτον να διορθώσει τα «λάθη» της κυβέρνησης του Τ. Μπούς στο συγκεκριμένο θέμα. Για την παγκόσμια ακαδημαϊκή κοινότητα, είναι σαφές λοιπόν πως ο «Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας, δεν ήταν Σλάβος, καθώς οι Σλάβοι και η γλώσσα τους κατέφθασαν στην περιοχή 1000 χρόνια αργότερα».
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=7766&Itemid=84
Σάββατο
ΟΙ ΨΕΥΤΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΤΟΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ FORUM με ντοκουμέντα αποκαλύπτει το αποκρουστικό πρόσωπο της συστηματικής παραπλάνησης των Ελευθεροτεκτόνων και της Ελληνικής κοινωνίας, των ολοκληρωτικών κοσμοθεωριών και φασιστικών πρακτικών της διοίκησης της Μεγ. Στ. της Ελλάδος.
Επί δεκάδες ετών παραπλανούσαν την κοινωνία και τα μέλη τους για τη νομική ταυτότητά τους, λέγοντας ότι ο Ελληνικός Συμβολικός Τεκτονισμός η η Μεγ. Στοά της Ελλάδος είναι αναγνωρισμένος υπό του Ελληνικού Κράτους ως ίδρυμα, με την επωνυμία "ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ", διεπόμενος από το διάταγμα ιδρύσεώς του κλπ., μέχρι που ο συνεργάτης μας καθηγητής Σπήλιος Αναγνωστόπουλος με εξαιρετικά τεκμηριωμένο άρθρο του αποκάλυψε τα παραμύθια τους. Και μέσα σε λίγους μήνες δημοσιεύθηκε η υπ’ αριθμ. 511/2008 απόφαση του Αρείου Πάγου, που έλυσε οριστικά το θέμα της νομικής υπόστασης και αναγνώρισης της Μεγ. Στοάς της Ελλάδος, αναφέροντας ότι είναι ένωση προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα, ανάλογη με μη αναγνωρισμένο σωματείο.
Μια ακόμη παραπλάνηση που κάνει η Μεγ. Στοά της Ελλάδος, είναι η παρακάτω, που και αυτή σχετίζεται με τις απεγνωσμένες προσπάθειές της να αποκτήσει παλαιότερη και σοβαρότερη ιστορική ταυτότητα, παρά το γεγονός ότι επί εκατό και πλέον χρόνια διακήρυσσε διαφορετικά.
Για να λύσει προβλήματα νομιμοποίησης και άλλα πολλά, η διοίκηση της Μεγ. Στ. της Ελλάδος δημιούργησε (μετ’ εμποδίων) ένα σωματείο με ευρύτερους πολιτιστικούς σκοπούς, που η μόνη καταστατική σχέση του με τον Τεκτονισμό είναι η αμφίβολης νομιμότητας επωνυμία, αποτελούμενη από τις κοινόχρηστες λέξεις, δηλωτικές του γένους εις το οποίο συμπεριλαμβάνονται όλες οι ομοειδείς ενώσεις προσώπων, « ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ» και ο διακριτικός τίτλος του «ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΟΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ».
Αξίζει να αναφερθεί ότι στους σκοπούς του άνω σωματείου ουδεμία αναφορά περί Τεκτονισμού υφίσταται.
Σ’ αυτό το σωματείο υποχρεώνει στανικά και με απειλή διαγραφής να εγγραφούν τα μέλη των Στοών της Μεγάλης Στοάς, καταπατώντας το θεμελιώδες ατομικό τους Συνταγματικό δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι.
Στο πρώτο άρθρο του καταστατικού του παραπάνω σωματείου αναφέρονται οι εξής αναληθείς αναφορές (και λάθη)
«…Τα μέλη του Σωματείου θα προέρχονται από την Ένωση Προσώπων που ιδρύθηκε αρχικά το έτος 1811, υπό τον τίτλο «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος εν Ανατολή Κερκύρας, 1811» και έδρα την Αθήνα (Αχαρνών 19), λειτούργησε έκτοτε υπό τον διακριτικό τίτλο «Μεγάλη Στοά της Ελλάδος» ως μόνη στην Ελλάδα κανονικώς και διεθνώς αναγνωρισμένη συμβολική Τεκτονική Αρχή…»
Το αστείο λάθος είναι προφανές αφού η «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος εν Ανατολή Κερκύρας, 1811» δεν είχε έδρα την Αθήνα (Αχαρνών 19).
Περαιτέρω η «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος », όπως ήταν ο ακριβής της τίτλος, ιδρύθηκε το 1816 και όχι το 1811, που αναφέρει το άνω καταστατικό και δεν λειτούργησε συνεχώς έκτοτε, αλλά διαλύθηκε το 1850.
Όπως αναφέρει ο έγκριτος Τέκτων συγγραφέας και ερευνητής Ανδρέας Ριζόπουλος στο βιβλίο του «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ» Εκδόσεις «ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ», Αθήνα 2002, σελ. 52 επ. «…Μετά την κατάληψη των Ιονίων από τους Άγγλους, το 1816 ο Ρώμας αποφασίζει πρώτον να εγκαταλείψει το γαλλικό Τεκτονισμό λόγω των πολιτικών επιπτώσεων και δεύτερον να μετατρέψει τη Στοά Αγαθοεργία και Φιλογένεια σε Μεγάλη Στοά με τον τίτλο Serenissime Grand Orient de Grece, δηλαδή Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος. Η πληροφορία αυτή επιβεβαιώνεται από κείμενο του ίδιο του Ρώμα το οποίο έστειλε στη Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας το 1843. Στο πλαίσιο προσέγγισης της Αγγλίας, ο Ρώμας προτείνει στο Δούκα του Σάσσεξ, Μέγα Διδάσκαλο της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας, τη θέση του Επίτιμου Μεγάλου Διδάσκαλου του νέου σώματος. Ο Δούκας αποδέχεται και εφτά χρόνια μετά, στις 9 Δεκεμβρίου 1823, υπογράφεται και Κονκορδάτο μεταξύ της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας και της Γαληνοτάτατης Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος. Σύμφωνα με αυτό η Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή έχει πλήρη εξουσία στα Ιόνια Νησιά η δε Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας δικαιούται να ιδρύει Στοές στα Επτάνησα στις οποίες να συμμετέχουν μόνον αλλοδαποί.
Τα παραπάνω εμφανίζουν ως τουλάχιστον ανακριβή τον ισχυρισμό της Μεγάλη Στοάς της Ελλάδος και ορισμένων συγγραφέων, ότι ο Ρώμας ίδρυσε την πρώτη Μεγάλη Ανατολή με συμπαραστάτη το Δούκα του Σάσσεξ το 1811. Και αν δεν υπήρχαν τα σχετικά έγγραφα (η έκθεση του Ρώμα, τα πρακτικά των συνεδριάσεων στα οποία αποφασίστηκε η μετατροπή σε Μεγάλη Ανατολή και το Κονκορδάτο) και πάλι θα ήταν εύκολο να αποδειχθεί το παράλογο αυτών των ισχυρισμών. Πρώτον, το 1811 ο Δούκας του Σάσσεξ είχε άλλα πιο πιεστικά έργα, εφόσον ετοιμαζόταν η συνένωση των Antients με τους Moderns, και δεν ήταν παρά Μέγας Διδάσκαλος των Moderns. Δεύτερον, θα ήταν από περίεργο ως προκλητικό ο Δούκας του Σάσσεξ, αλλά και ο Ρώμας, να συνεργάζονται σε μια γαλλοκρατούμενη περιοχή. Εκτός και αν η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος θελήσει να τροποποιήσει την αναφορά στην πρώτη "Μεγάλη Ανατολή" και θεωρήσει ότι από το 1811 υπήρχε "εν σπέρματι" η ίδρυση της Μεγάλης Ανατολής. Η εσφαλμένη αποδοχή αυτής της θεωρίας έχει οδηγήσει ορισμένους, κατά τα άλλα προσεχτικούς συγγραφείς, να "οικοδομήσουν" ολόκληρη θεωρία για τις πολιτικές ενέργειες και προθέσεις του Ρώμα και έφθασαν να υποστηρίξουν ακόμα και ιδιαίτερα φιλική σχέση του Ρώμα με το Δούκα!...»
Η «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος » διαλύθηκε το 1850 και όχι το 1843, όπως αναφέρει η Μεγ. Στοά στην ιστοσελίδα της. (Ριζόπουλος ε.α. σελ. 54, όπου παρατίθενται τα σχετικά στοιχεία).
Το βέβαιο είναι ότι το αναφερόμενο εις το άνω καταστατικό ότι η «…Ένωση Προσώπων που ιδρύθηκε αρχικά το έτος 1811, υπό τον τίτλο «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος εν Ανατολή Κερκύρας, 1811» και έδρα την Αθήνα (Αχαρνών 19), λειτούργησε έκτοτε υπό τον διακριτικό τίτλο «Μεγάλη Στοά της Ελλάδος…» είναι ψευδές και κατά την χρονολογία, αλλά και κατά την «συνεχή λειτουργία», που συνάγεται εκ των λέξεων «λειτούργησε έκτοτε».
Η ίδια η Μεγ. Στοά αυτοδιαψεύδει την άνω δήλωση που περιέχεται στο καταστατικό του σωματείου, με σχετική δήλωση στην ιστοσελίδα της όπου αναφέρει «…Το 1843 έπαψε να λειτουργεί η Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή. Αλλά μετά είκοσι έτη, το 1863, ιδρύθηκε στην Αθήνα, κανονική Τεκτονική Στοά με το όνομα "Πανελλήνιον", με έγκριση και υπό την αιγίδα της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας. Στη συνέχεια ιδρύθηκαν κι άλλες κανονικές Στοές: "Ποσειδωνία" στον Πειραιά, "Σκουφάς" στη Χαλκίδα, "Αρχιμήδης" στην Πάτρα, "Παίδες Λεωνίδου" στη Σύρο, "Ρήγας Φεραίος" στη Λαμία, "Πρόοδος" στο `Αργος κ.ά. Οι επτά αυτές Στοές συνενώθηκαν το έτος 1864 και ζήτησαν απ' τη Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας, την άδεια ιδρύσεως ανεξάρτητης Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος, αλλά η Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας αρνήθηκε, επέτρεψε δε μόνο την ίδρυση Ανωτάτου Τεκτονικού Διευθυντηρίου στην Αθήνα, υπό την αιγίδα της, …»
Η Μεγ. Στοά της Ελλάδος για περισσότερα από εκατόν είκοσι χρόνια ανέφερε συνεχώς και στα επισημότερα κείμενά της ότι ιδρύθηκε το 1867 από την Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας με την επωνυμία «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος » και μάλιστα μέχρι το 1990 στη σφραγίδα της αναγραφόταν το 1867, ως έτος ιδρύσεώς της.
Το άλλαξε αυτό, όπως και πολλά άλλα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της, μιμούμενη δουλικά την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, που χρησιμοποίησε στην σφραγίδα της το 1811/1986. (Άλλαξε τον τύπο της από Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο, στον Τύπο των Αρχαίων Ελευθέρων και Αποδεκτών Τεκτόνων, λειτούργησε εργαστήρια Βασιλικής Αψίδας, που μέχρι τότε κατεδίωκε κλπ.)
Η αναληθής χρονολογική αναφορά στο καταστατικό του σωματείου βλάπτει τις Μεγάλες Τεκτονικές και Εθνικές Κιβωτούς δηλ. τις Ιστορικές Στοές «Φοίνιξ» της Κέρκυρας και «Αστήρ της Ανατολής» της Ζακύνθου, που ιδρύθηκαν πολύ πριν από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος και λειτουργούν έκτοτε συνεχώς με πανθομολογούμενη ιστορική, εθνική και κοινωνική δράση.
Πέραν των ψευδών προχρονολογήσεων, δημιουργούνται και άλλα προβλήματα από την παραπάνω δήλωση στο καταστατικό με τους γνωστούς, αλυτρωτικού χαρακτήρα, ηγεμονικούς αυτοχαρακτηρισμούς, με τις οποίους συνεχίζεται η δήλωση αυτή και οι οποίοι αναφέρουν «…ως μόνη στην Ελλάδα κανονικώς και διεθνώς αναγνωρισμένη συμβολική Τεκτονική Αρχή …»
Στην Ελλάδα λειτουργούν περί τις είκοσι (20) ανεξάρτητες συμβολικές Τεκτονικές αδελφότητες και ενώσεις προσώπων (Μεγ. Στοές, Ανατολές, Στοές ελεύθερες η υπό Μεγ. Στοά ξένης χώρας).
Όλες αυτές οι Τεκτονικές αδελφότητες και ενώσεις προσώπων λειτουργούν σύμφωνα με τους δικούς τους Τεκτονικούς θεσμούς, τους τύπους και τις παραδόσεις τους και είναι κανονικώς και διεθνώς αναγνωρισμένες από τις όμοιές τους, που λειτουργούν σε άλλες χώρες.
Αλλά και αν η Τεκτονική κανονικότητα και αναγνώριση εκλαμβανόταν μόνο κατά την έννοια που της δίνει η Μεγ. Στοά της Ελλάδος (κατά τα συμφέροντά της κάθε φορά) η και κατά την έννοια που της δίνει η Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας, την οποία υποτίθεται ότι ακολουθεί και η Μεγ. Στοά της Ελλάδος, τότε και πάλι οι σχετικές αναφορές της στο εν λόγω καταστατικό, «…ως μόνη στην Ελλάδα κανονικώς και διεθνώς αναγνωρισμένη συμβολική Τεκτονική Αρχή …», είναι ψευδείς αφού και η Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος είναι- κατά την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας- κανονική Τεκτονική δύναμη και επιπλέον αναγνωρίζεται από πολλές Μεγ. Στοές ξένων χωρών, που επίσης αναγνωρίζει η Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας, όπως η Μεγ. Στοά της Σκωτίας η η Μεγ. Στοά της Ιρλανδίας.
Περαιτέρω η Ιστορική Στοά της Ζακύνθου Αστήρ της Ανατολής υπ’ αριθμ. 880, υπό την αιγίδα της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας είναι και αυτή στην Ελλάδα, κανονικώς και διεθνώς αναγνωρισμένη συμβολική Τεκτονική ένωση, κατά πολύ παλαιότερη από την Μεγ. Στοά της Ελλάδος και μάλιστα η πιστοποίηση αυτή γίνεται με νόμο του Ελληνικού κράτους δηλ. το από 2/10/1931 Προεδρικό Διάταγμα (Φ.Ε.Κ. τεύχος Α, φύλλο 356 του 1931) στο άρθρο πρώτο του οποίου αναφέρεται ότι «…Αναγνωρίζεται ως ίδιον αυτοτελές νομικόν πρόσωπον το εν Ζακύνθω υφιστάμενο ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ, το από του έτους 1815 το πρώτον υπό την ιστορικήν επωνυμίαν «ο αναγεννηθείς Φοίνιξ» ιδρυθέν και έκτοτε λειτουργούν υπό την μεταγενεστέραν ονομασίαν « Αγγλική Στοά Αστήρ της Ανατολής υπ’ αριθ. 880 υπό την Μεγάλην Στοάν της Αγγλίας…»
Δυστυχώς οι διοικούντες δεν διδάσκονται από την ιστορία.
Δικαίωμα του καθ’ ενός είναι ο αυτοπροσδιορισμός, όχι όμως με αναλήθειες και παραπλάνηση σε βάρος άλλων.
Οι λέξεις μόνη, κανονικώς, διεθνώς, αναγνωρισμένη, Τεκτονική, αρχή δεν πρέπει να είναι οχήματα παραπλάνησης ούτε νοηματικά κουφάρια αλλ’ έχουν συγκεκριμένο περιεχόμενο και έννοια που αξιολογείται, επαληθεύεται η διαψεύδεται συνεχώς.
Το γεγονός ότι έχουν εκτεθεί και εκθέσει ανεπανόρθωτα τη Μεγ. Στοά με τα ψευδολογήματα για την νομική ταυτότητά τους, και τους πολυετείς ισχυρισμούς τους ότι ο Ελληνικός Συμβολικός Τεκτονισμός η η Μεγ. Στοά της Ελλάδος είναι αναγνωρισμένος υπό του Ελληνικού Κράτους ως ίδρυμα, με την επωνυμία "ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ", δεν τους συνετίζει.
Αν κανείς αντιδράσει, τον διαγράφουν και έτσι ανενόχλητοι λένε ότι τους αρέσει, ακόμη και ότι η Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος εν Ανατολή Κερκύρας, 1811 είχε έδρα την Αθήνα, οδός Αχαρνών 19… Δίπλα στο σουβλατζίδικο του Μήτσου….
Κ.Π.
Επί δεκάδες ετών παραπλανούσαν την κοινωνία και τα μέλη τους για τη νομική ταυτότητά τους, λέγοντας ότι ο Ελληνικός Συμβολικός Τεκτονισμός η η Μεγ. Στοά της Ελλάδος είναι αναγνωρισμένος υπό του Ελληνικού Κράτους ως ίδρυμα, με την επωνυμία "ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ", διεπόμενος από το διάταγμα ιδρύσεώς του κλπ., μέχρι που ο συνεργάτης μας καθηγητής Σπήλιος Αναγνωστόπουλος με εξαιρετικά τεκμηριωμένο άρθρο του αποκάλυψε τα παραμύθια τους. Και μέσα σε λίγους μήνες δημοσιεύθηκε η υπ’ αριθμ. 511/2008 απόφαση του Αρείου Πάγου, που έλυσε οριστικά το θέμα της νομικής υπόστασης και αναγνώρισης της Μεγ. Στοάς της Ελλάδος, αναφέροντας ότι είναι ένωση προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα, ανάλογη με μη αναγνωρισμένο σωματείο.
Μια ακόμη παραπλάνηση που κάνει η Μεγ. Στοά της Ελλάδος, είναι η παρακάτω, που και αυτή σχετίζεται με τις απεγνωσμένες προσπάθειές της να αποκτήσει παλαιότερη και σοβαρότερη ιστορική ταυτότητα, παρά το γεγονός ότι επί εκατό και πλέον χρόνια διακήρυσσε διαφορετικά.
Για να λύσει προβλήματα νομιμοποίησης και άλλα πολλά, η διοίκηση της Μεγ. Στ. της Ελλάδος δημιούργησε (μετ’ εμποδίων) ένα σωματείο με ευρύτερους πολιτιστικούς σκοπούς, που η μόνη καταστατική σχέση του με τον Τεκτονισμό είναι η αμφίβολης νομιμότητας επωνυμία, αποτελούμενη από τις κοινόχρηστες λέξεις, δηλωτικές του γένους εις το οποίο συμπεριλαμβάνονται όλες οι ομοειδείς ενώσεις προσώπων, « ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ» και ο διακριτικός τίτλος του «ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΟΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ».
Αξίζει να αναφερθεί ότι στους σκοπούς του άνω σωματείου ουδεμία αναφορά περί Τεκτονισμού υφίσταται.
Σ’ αυτό το σωματείο υποχρεώνει στανικά και με απειλή διαγραφής να εγγραφούν τα μέλη των Στοών της Μεγάλης Στοάς, καταπατώντας το θεμελιώδες ατομικό τους Συνταγματικό δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι.
Στο πρώτο άρθρο του καταστατικού του παραπάνω σωματείου αναφέρονται οι εξής αναληθείς αναφορές (και λάθη)
«…Τα μέλη του Σωματείου θα προέρχονται από την Ένωση Προσώπων που ιδρύθηκε αρχικά το έτος 1811, υπό τον τίτλο «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος εν Ανατολή Κερκύρας, 1811» και έδρα την Αθήνα (Αχαρνών 19), λειτούργησε έκτοτε υπό τον διακριτικό τίτλο «Μεγάλη Στοά της Ελλάδος» ως μόνη στην Ελλάδα κανονικώς και διεθνώς αναγνωρισμένη συμβολική Τεκτονική Αρχή…»
Το αστείο λάθος είναι προφανές αφού η «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος εν Ανατολή Κερκύρας, 1811» δεν είχε έδρα την Αθήνα (Αχαρνών 19).
Περαιτέρω η «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος », όπως ήταν ο ακριβής της τίτλος, ιδρύθηκε το 1816 και όχι το 1811, που αναφέρει το άνω καταστατικό και δεν λειτούργησε συνεχώς έκτοτε, αλλά διαλύθηκε το 1850.
Όπως αναφέρει ο έγκριτος Τέκτων συγγραφέας και ερευνητής Ανδρέας Ριζόπουλος στο βιβλίο του «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ» Εκδόσεις «ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ», Αθήνα 2002, σελ. 52 επ. «…Μετά την κατάληψη των Ιονίων από τους Άγγλους, το 1816 ο Ρώμας αποφασίζει πρώτον να εγκαταλείψει το γαλλικό Τεκτονισμό λόγω των πολιτικών επιπτώσεων και δεύτερον να μετατρέψει τη Στοά Αγαθοεργία και Φιλογένεια σε Μεγάλη Στοά με τον τίτλο Serenissime Grand Orient de Grece, δηλαδή Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος. Η πληροφορία αυτή επιβεβαιώνεται από κείμενο του ίδιο του Ρώμα το οποίο έστειλε στη Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας το 1843. Στο πλαίσιο προσέγγισης της Αγγλίας, ο Ρώμας προτείνει στο Δούκα του Σάσσεξ, Μέγα Διδάσκαλο της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας, τη θέση του Επίτιμου Μεγάλου Διδάσκαλου του νέου σώματος. Ο Δούκας αποδέχεται και εφτά χρόνια μετά, στις 9 Δεκεμβρίου 1823, υπογράφεται και Κονκορδάτο μεταξύ της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας και της Γαληνοτάτατης Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος. Σύμφωνα με αυτό η Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή έχει πλήρη εξουσία στα Ιόνια Νησιά η δε Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας δικαιούται να ιδρύει Στοές στα Επτάνησα στις οποίες να συμμετέχουν μόνον αλλοδαποί.
Τα παραπάνω εμφανίζουν ως τουλάχιστον ανακριβή τον ισχυρισμό της Μεγάλη Στοάς της Ελλάδος και ορισμένων συγγραφέων, ότι ο Ρώμας ίδρυσε την πρώτη Μεγάλη Ανατολή με συμπαραστάτη το Δούκα του Σάσσεξ το 1811. Και αν δεν υπήρχαν τα σχετικά έγγραφα (η έκθεση του Ρώμα, τα πρακτικά των συνεδριάσεων στα οποία αποφασίστηκε η μετατροπή σε Μεγάλη Ανατολή και το Κονκορδάτο) και πάλι θα ήταν εύκολο να αποδειχθεί το παράλογο αυτών των ισχυρισμών. Πρώτον, το 1811 ο Δούκας του Σάσσεξ είχε άλλα πιο πιεστικά έργα, εφόσον ετοιμαζόταν η συνένωση των Antients με τους Moderns, και δεν ήταν παρά Μέγας Διδάσκαλος των Moderns. Δεύτερον, θα ήταν από περίεργο ως προκλητικό ο Δούκας του Σάσσεξ, αλλά και ο Ρώμας, να συνεργάζονται σε μια γαλλοκρατούμενη περιοχή. Εκτός και αν η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος θελήσει να τροποποιήσει την αναφορά στην πρώτη "Μεγάλη Ανατολή" και θεωρήσει ότι από το 1811 υπήρχε "εν σπέρματι" η ίδρυση της Μεγάλης Ανατολής. Η εσφαλμένη αποδοχή αυτής της θεωρίας έχει οδηγήσει ορισμένους, κατά τα άλλα προσεχτικούς συγγραφείς, να "οικοδομήσουν" ολόκληρη θεωρία για τις πολιτικές ενέργειες και προθέσεις του Ρώμα και έφθασαν να υποστηρίξουν ακόμα και ιδιαίτερα φιλική σχέση του Ρώμα με το Δούκα!...»
Η «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος » διαλύθηκε το 1850 και όχι το 1843, όπως αναφέρει η Μεγ. Στοά στην ιστοσελίδα της. (Ριζόπουλος ε.α. σελ. 54, όπου παρατίθενται τα σχετικά στοιχεία).
Το βέβαιο είναι ότι το αναφερόμενο εις το άνω καταστατικό ότι η «…Ένωση Προσώπων που ιδρύθηκε αρχικά το έτος 1811, υπό τον τίτλο «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος εν Ανατολή Κερκύρας, 1811» και έδρα την Αθήνα (Αχαρνών 19), λειτούργησε έκτοτε υπό τον διακριτικό τίτλο «Μεγάλη Στοά της Ελλάδος…» είναι ψευδές και κατά την χρονολογία, αλλά και κατά την «συνεχή λειτουργία», που συνάγεται εκ των λέξεων «λειτούργησε έκτοτε».
Η ίδια η Μεγ. Στοά αυτοδιαψεύδει την άνω δήλωση που περιέχεται στο καταστατικό του σωματείου, με σχετική δήλωση στην ιστοσελίδα της όπου αναφέρει «…Το 1843 έπαψε να λειτουργεί η Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή. Αλλά μετά είκοσι έτη, το 1863, ιδρύθηκε στην Αθήνα, κανονική Τεκτονική Στοά με το όνομα "Πανελλήνιον", με έγκριση και υπό την αιγίδα της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας. Στη συνέχεια ιδρύθηκαν κι άλλες κανονικές Στοές: "Ποσειδωνία" στον Πειραιά, "Σκουφάς" στη Χαλκίδα, "Αρχιμήδης" στην Πάτρα, "Παίδες Λεωνίδου" στη Σύρο, "Ρήγας Φεραίος" στη Λαμία, "Πρόοδος" στο `Αργος κ.ά. Οι επτά αυτές Στοές συνενώθηκαν το έτος 1864 και ζήτησαν απ' τη Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας, την άδεια ιδρύσεως ανεξάρτητης Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος, αλλά η Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας αρνήθηκε, επέτρεψε δε μόνο την ίδρυση Ανωτάτου Τεκτονικού Διευθυντηρίου στην Αθήνα, υπό την αιγίδα της, …»
Η Μεγ. Στοά της Ελλάδος για περισσότερα από εκατόν είκοσι χρόνια ανέφερε συνεχώς και στα επισημότερα κείμενά της ότι ιδρύθηκε το 1867 από την Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας με την επωνυμία «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος » και μάλιστα μέχρι το 1990 στη σφραγίδα της αναγραφόταν το 1867, ως έτος ιδρύσεώς της.
Το άλλαξε αυτό, όπως και πολλά άλλα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της, μιμούμενη δουλικά την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, που χρησιμοποίησε στην σφραγίδα της το 1811/1986. (Άλλαξε τον τύπο της από Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο, στον Τύπο των Αρχαίων Ελευθέρων και Αποδεκτών Τεκτόνων, λειτούργησε εργαστήρια Βασιλικής Αψίδας, που μέχρι τότε κατεδίωκε κλπ.)
Η αναληθής χρονολογική αναφορά στο καταστατικό του σωματείου βλάπτει τις Μεγάλες Τεκτονικές και Εθνικές Κιβωτούς δηλ. τις Ιστορικές Στοές «Φοίνιξ» της Κέρκυρας και «Αστήρ της Ανατολής» της Ζακύνθου, που ιδρύθηκαν πολύ πριν από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος και λειτουργούν έκτοτε συνεχώς με πανθομολογούμενη ιστορική, εθνική και κοινωνική δράση.
Πέραν των ψευδών προχρονολογήσεων, δημιουργούνται και άλλα προβλήματα από την παραπάνω δήλωση στο καταστατικό με τους γνωστούς, αλυτρωτικού χαρακτήρα, ηγεμονικούς αυτοχαρακτηρισμούς, με τις οποίους συνεχίζεται η δήλωση αυτή και οι οποίοι αναφέρουν «…ως μόνη στην Ελλάδα κανονικώς και διεθνώς αναγνωρισμένη συμβολική Τεκτονική Αρχή …»
Στην Ελλάδα λειτουργούν περί τις είκοσι (20) ανεξάρτητες συμβολικές Τεκτονικές αδελφότητες και ενώσεις προσώπων (Μεγ. Στοές, Ανατολές, Στοές ελεύθερες η υπό Μεγ. Στοά ξένης χώρας).
Όλες αυτές οι Τεκτονικές αδελφότητες και ενώσεις προσώπων λειτουργούν σύμφωνα με τους δικούς τους Τεκτονικούς θεσμούς, τους τύπους και τις παραδόσεις τους και είναι κανονικώς και διεθνώς αναγνωρισμένες από τις όμοιές τους, που λειτουργούν σε άλλες χώρες.
Αλλά και αν η Τεκτονική κανονικότητα και αναγνώριση εκλαμβανόταν μόνο κατά την έννοια που της δίνει η Μεγ. Στοά της Ελλάδος (κατά τα συμφέροντά της κάθε φορά) η και κατά την έννοια που της δίνει η Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας, την οποία υποτίθεται ότι ακολουθεί και η Μεγ. Στοά της Ελλάδος, τότε και πάλι οι σχετικές αναφορές της στο εν λόγω καταστατικό, «…ως μόνη στην Ελλάδα κανονικώς και διεθνώς αναγνωρισμένη συμβολική Τεκτονική Αρχή …», είναι ψευδείς αφού και η Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος είναι- κατά την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας- κανονική Τεκτονική δύναμη και επιπλέον αναγνωρίζεται από πολλές Μεγ. Στοές ξένων χωρών, που επίσης αναγνωρίζει η Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας, όπως η Μεγ. Στοά της Σκωτίας η η Μεγ. Στοά της Ιρλανδίας.
Περαιτέρω η Ιστορική Στοά της Ζακύνθου Αστήρ της Ανατολής υπ’ αριθμ. 880, υπό την αιγίδα της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας είναι και αυτή στην Ελλάδα, κανονικώς και διεθνώς αναγνωρισμένη συμβολική Τεκτονική ένωση, κατά πολύ παλαιότερη από την Μεγ. Στοά της Ελλάδος και μάλιστα η πιστοποίηση αυτή γίνεται με νόμο του Ελληνικού κράτους δηλ. το από 2/10/1931 Προεδρικό Διάταγμα (Φ.Ε.Κ. τεύχος Α, φύλλο 356 του 1931) στο άρθρο πρώτο του οποίου αναφέρεται ότι «…Αναγνωρίζεται ως ίδιον αυτοτελές νομικόν πρόσωπον το εν Ζακύνθω υφιστάμενο ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ, το από του έτους 1815 το πρώτον υπό την ιστορικήν επωνυμίαν «ο αναγεννηθείς Φοίνιξ» ιδρυθέν και έκτοτε λειτουργούν υπό την μεταγενεστέραν ονομασίαν « Αγγλική Στοά Αστήρ της Ανατολής υπ’ αριθ. 880 υπό την Μεγάλην Στοάν της Αγγλίας…»
Δυστυχώς οι διοικούντες δεν διδάσκονται από την ιστορία.
Δικαίωμα του καθ’ ενός είναι ο αυτοπροσδιορισμός, όχι όμως με αναλήθειες και παραπλάνηση σε βάρος άλλων.
Οι λέξεις μόνη, κανονικώς, διεθνώς, αναγνωρισμένη, Τεκτονική, αρχή δεν πρέπει να είναι οχήματα παραπλάνησης ούτε νοηματικά κουφάρια αλλ’ έχουν συγκεκριμένο περιεχόμενο και έννοια που αξιολογείται, επαληθεύεται η διαψεύδεται συνεχώς.
Το γεγονός ότι έχουν εκτεθεί και εκθέσει ανεπανόρθωτα τη Μεγ. Στοά με τα ψευδολογήματα για την νομική ταυτότητά τους, και τους πολυετείς ισχυρισμούς τους ότι ο Ελληνικός Συμβολικός Τεκτονισμός η η Μεγ. Στοά της Ελλάδος είναι αναγνωρισμένος υπό του Ελληνικού Κράτους ως ίδρυμα, με την επωνυμία "ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ", δεν τους συνετίζει.
Αν κανείς αντιδράσει, τον διαγράφουν και έτσι ανενόχλητοι λένε ότι τους αρέσει, ακόμη και ότι η Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος εν Ανατολή Κερκύρας, 1811 είχε έδρα την Αθήνα, οδός Αχαρνών 19… Δίπλα στο σουβλατζίδικο του Μήτσου….
Κ.Π.
Παρασκευή
Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ ΤΕΛΟΣ
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ FORUM στηρίζεται στη δύναμη των συνεργατών και των φίλων του και κυρίως στη δύναμη της αλήθειας και της δημιουργίας.
Βασική μας θέση είναι ότι υπεύθυνες για την απαξίωση του Ελευθεροτεκτονισμού στη χώρα μας - μοναδικό φαινόμενο σε Ευρωπαική χώρα- είναι οι ανίκανες διοικήσεις του.
Οι διοικήσεις των Ελληνικών Τεκτονικών Σωμάτων έχουν κάνει κατάχρηση πειθαρχικών μέτρων και ψευτοδικών (λέγε με επίτιμο), αντιστρόφως ανάλογη της ουσιαστικής προσφοράς τους.
Αυτό θα σταματήσει, όπως τους είχαμε υποσχεθεί. Για κάθε παρανομία τους θα λογοδοτούν στην Δικαιοσύνη, συλλογικά και προσωπικά, ώστε όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Η σιωπή των αμνών τέλος.
Παρουσιάζουμε ήδη τις 2 πρώτες σελίδες αποφάσεως Γαλλικού Δικαστηρίου, η οποία, προασπίζοντας το από το Σύνταγμα αλλά και την ΕΣΔΑ κατωχυρωμένο δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι, αναγνωρίζει το δικαίωμα των Ελευθεροτεκτόνων να ανήκουν σε όσα και όποια τεκτονικά σώματα επιθυμούν και οι σχετικές για το αντίθετο απαγορεύσεις των Μεγάλων Στοών, είναι παράνομες.
Την απόφαση αυτή θα την δημοσιεύουμε κατά μικρές δόσεις.
ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ
ΠΕΡΙΖΩΜΑ - ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΙ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΑΣ
Νικολάκη στο τελευταίο τεύχος του ΠΥΘΑΓΟΡΑ δημοσιεύεις αρκετές φωτογραφίες από κάποια επίσημη εκδήλωση συμβολικού Τεκτονισμού. Πρόκειται για εργασίες συμβολικής Στοάς αν κρίνουμε από το σύνολο των φωτογραφιών.
Εκεί ανάμεσα στους ευσταλείς αδελφούς με τα χρυσά περιζώματα είναι και κάποιοι που δεν φορούν περίζωμα αλλά κάτι ταινίες.
Τι είναι αυτό με ρώταγε ένας υψηλόβαθμος φίλος απ' το Λονδίνο και επειδή δεν ήξερα, τουδωσα την αντρέσσα σου να του εξηγήσεις εσύ που ξέρεις καλά τις διαφορές ανάμεσα στις συμβολικές στοές και στα φιλοσοφικά εργαστήρια του Σκωτικού τύπου.
Ο ΑΧΡΕΙΟΣ ΕΤΑΙΡΟΣ
Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΟΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΥΠΑΤΟ ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΡΑΦΑΗΛ ΝΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ
Η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος δημοσιεύει στο τελευταίο τεύχος του ΠΥΘΑΓΟΡΑ που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες μικρό αφιέρωμα στο Υπατο Συμβούλιο της Ελλάδος του 33ο του Α.Α.Σ.Τ. και στον νόμιμο Ύπατο Μέγα Ταξιάρχη Ραφαήλ Ντε Σιγούρα στο οποίο περιέχεται το τεκτονικό βιογραφικό του Πατριάρχη του Ελληνικού Τεκτονισμού, η αντιστασιακή δραστηριότητά του κατά την κατοχή για την οποία τιμήθηκε το 1945, η τιμητική για τον Ελληνικό Ελευθεροτεκτονισμό ιδιότητά του ως Επίτιμος Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης της Γαλλίας και η φιλανθρωπική δραστηριότητά του για την οποία επίσης έχει τιμηθεί.
Η πλευρά Μανέα πνέει τα μένεα κατά της Μεγ. Στοάς για το άνω δημοσιεύμα καθώς μέρα τη μέρα βλέπει τον κόσμο να στηρίζει τον νόμιμο ύπατο Μέγα Ταξιάρχη και να αποδοκιμάζει τις πραξικοπηματικές και διχαστικές της ενέργειες.
ΒΙΒΛΙΟ ---ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ- Ο ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Επανεκδόθηκε σε τρίτη εμπλουτισμένη έκδοση και κυκλοφορεί το κλασσικό έργο του Μεγάλου Διδασκάλου Ευστάθιου Λιακόπουλου, με τίτλο Ο ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - Μιά ακόμα κρίση ταυτότητας.
Το βιβλίο διατίθεται από τα κάτωθι βιβλιοπωλεία:
Βιβλιοπωλείο ΧΡΗΣΤΑΚΗ
Ιπποκράτους 10 Αθήνα Τηλ.: 2103639336,
βιβλιοπωλείο ΨΑΡΑΣ ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΔΙΟΝ στην οδό Φιλικής εταιρείας 39 Θεσ/νίκη Τηλ.: 2310 265042 Fax: 2310 265083 email: info@psarasbooks.gr
βιβλιοπωλείο ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ - ΑΡΜΕΝΙΑΚΟΣ ΧΡ.ΧΑΡΙΛΑΟΣ Γ.ΜΑΡΑΣΛΗ 42, ΚΕΡΚΥΡΑ Τηλ.: 2661027950 2661081950 info@symmetria.com.gr
http://www.symmetria.gr
ΔΙΕΘΝΕΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΤΑΓΜΑ "ΔΕΛΦΟΙ"
ΤΟ ΜΙΚΤΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΤΑΓΜΑ ΔΕΛΦΟΙ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ
Μία σεμνή, αξιοπρεπής αλλά και ιδιαίτερα δυναμική Ελευθεροτεκτονική παρουσία στη χώρα μας, είναι το Τεκτονικό Τάγμα «ΔΕΛΦΟΙ», που εντάσσεται στο χώρο των φιλελεύθερων Τεκτονικών δυνάμεων και αποδεικνύει ότι έχει την ικανότητα, εκτός από το παραδοσιακό πνευματικό έργο, να διοργανώνει επιτυχημένα διεθνή Τεκτονικά συνέδρια με επίκαιρα κοινωνικά θέματα.
Στα τέλη Ιουνίου διοργάνωσε την πιο κάτω εκδήλωση, στην οποία διαβιβάσθηκε το παρατιθέμενο βαρυσήμαντο μήνυμα του Προέδρου της Ευρωπαικής Ένωσης José Manuel Durão Barroso.
Τα Τεκτονικά τάγματα της Αγγλοσαξωνικής Σχολής, επιμένοντας στους αναχρονισμούς του περιθωρίου και τα συμπλέγματα των διοικήσεών τους, έλαμψαν με την απουσία τους.
Εκφράζοντας επαίνους, ευχαριστίες και πολλές θερμές ευχές, αντιγράφουμε από την ιστοσελίδα του Τάγματος
http://tekton33.blogspot.com/2008/09/baroso.html
ΑΡΚΑΔΙΚΑ ΒΟΥΝΑ
Οι προκλήσεις όπως η οικολογική συμπεριφορά, το δίκαιο εμπόριο, η αειφόρος ανάπτυξη, η ουμανιστική συνείδηση και η συμφιλίωση του ανθρώπου με τον εαυτό του και το περιβάλλον του συνεχίζουν και διευρύνουν τις προσπάθειες που έγιναν ανά τους αιώνες πίσω από την ποιητική εικόνα της Αρκαδίας. Τώρα, πρόκειται για τη δημιουργία μιας ροής ανάμεσα σ' αυτόν τον τόπο και την απήχησή του στον κόσμο. Πρόκειται για την αξιοποίηση προς όφελος όλων ενός τεράστιου κεκτημένου και ενός τεράστιου δυναμικού διάσπαρτων στον παγκόσμιο πολιτισμό. Πρόκειται για την τροφοδότηση της δύναμης εμπνεύστριας του ονόματος και της εικόνας της Αρκαδίας με χειρονομίες και γνωρίσματα της εποχής μας. Διότι το όνομα είναι αυτό που στηρίζει την ουσία των πραγμάτων στη σκέψη μας. Διότι η εικόνα είναι πιο ισχυρή, πιο ανοιχτή και πιο ελεύθερη από το σύστημα, την ουτοπία ή το δόγμα. Και διότι, επανειλημμένως, όταν οι άνθρωποι σκέφτηκαν πως είναι δυνατόν να είναι κανείς ευτυχισμένος και δίκαιος σ' αυτόν τον κόσμο, ανέτρεξαν στην Αρκαδία.
ΚΑΙ ΣΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΛΥΣΗ
Ο παραπάνω τίτλος του άρθρου μας μπορεί να δημιουργήθηκε με χιουμοριστική διάθεση αλλά δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα και σπεύδουμε να εξηγηθούμε.
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ FORUM με την βοήθεια εκατοντάδων αδελφών, φίλων και συνεργατών αλλάζει ριζικά τα τεκτονικά πράγματα στη χώρα μας.
Ανάμεσα στις πρωτοβουλίες του είναι η παρουσίαση σημαντικών δικαστικών αποφάσεων σχετικών με τον Ελευθεροτεκτονισμό. Ήδη παρουσιάσαμε σειρά κορυφαίων αποφάσεων του Ευρωπαικού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σχετικών με τον Ελευθεροτεκτονισμό, που περιέργως αποκρύπτονται επιμελώς από τις ανίκανες διοικήσεις των Μεγάλων Στοών.
Σήμερα δημοσιεύουμε το άρθρο συνεργάτη μας σχετικά με το ατομικό δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης και την μεσαιωνική απόπειρα των διοικήσεων των Μεγάλων Στοών της παρακμής να μας φιμώσουν.
Σύντομα το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ FORUM θα παρουσιάσει Δικαστική απόφαση ορόσημο σχετικά με την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την δυνατότητα των Ελευθεροτεκτόνων να είναι μέλη σε όσες και όποιες Μεγάλες Στοές επιθυμούν, ανεξαρτήτως αν η μια θεωρεί κανονική την άλλη κλπ
Έτσι λοιπόν και για να θυμηθούμε τον τίτλο μας αν κάποια διοίκηση δοκιμάσει να σας περάσει πειθαρχικό, περιορίζοντας τα ατομικά σας δικαιώματα, τραβήξτε μια αγωγή αποζημίωσης στα μέλη της και μια συντηρητική κατάσχεση στο σπιτάκι τους, έτσι για να διαβάσουν λίγο και το τυπικό του πρώτου βαθμού περί των ορίων εν τη αναζητήσει και μεταδόσει της αληθείας.
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ FORUM με την βοήθεια εκατοντάδων αδελφών, φίλων και συνεργατών αλλάζει ριζικά τα τεκτονικά πράγματα στη χώρα μας.
Ανάμεσα στις πρωτοβουλίες του είναι η παρουσίαση σημαντικών δικαστικών αποφάσεων σχετικών με τον Ελευθεροτεκτονισμό. Ήδη παρουσιάσαμε σειρά κορυφαίων αποφάσεων του Ευρωπαικού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σχετικών με τον Ελευθεροτεκτονισμό, που περιέργως αποκρύπτονται επιμελώς από τις ανίκανες διοικήσεις των Μεγάλων Στοών.
Σήμερα δημοσιεύουμε το άρθρο συνεργάτη μας σχετικά με το ατομικό δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης και την μεσαιωνική απόπειρα των διοικήσεων των Μεγάλων Στοών της παρακμής να μας φιμώσουν.
Σύντομα το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ FORUM θα παρουσιάσει Δικαστική απόφαση ορόσημο σχετικά με την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την δυνατότητα των Ελευθεροτεκτόνων να είναι μέλη σε όσες και όποιες Μεγάλες Στοές επιθυμούν, ανεξαρτήτως αν η μια θεωρεί κανονική την άλλη κλπ
Έτσι λοιπόν και για να θυμηθούμε τον τίτλο μας αν κάποια διοίκηση δοκιμάσει να σας περάσει πειθαρχικό, περιορίζοντας τα ατομικά σας δικαιώματα, τραβήξτε μια αγωγή αποζημίωσης στα μέλη της και μια συντηρητική κατάσχεση στο σπιτάκι τους, έτσι για να διαβάσουν λίγο και το τυπικό του πρώτου βαθμού περί των ορίων εν τη αναζητήσει και μεταδόσει της αληθείας.
ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ;
Είναι αληθές ότι σε συνάντηση στελεχών της Μ.ΣΤ. , στη Βόρειο Ελλάδα στις 13/12/2008 ο Μ.Δ. άφησε εμβρόντητο το ακροατήριό του με τις δηλώσεις ότι ο Τεκτονισμός είναι συντηρητικός γιατί με τους προοδευτικούς η κοινωνία δεν είδε καλό και ότι με τη Μεγάλη Στοά της Μακεδονίας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε και αν αυτό συνδέεται με την παραίτηση ενδόξου από την Βόρειο Ελλάδα.
Περιμένουμε και ελπίζουμε σε κατηγορηματική διάψευση.
Περιμένουμε και ελπίζουμε σε κατηγορηματική διάψευση.
ΟΙ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΟ FORUM
Φήμες λένε ότι πολλά μέλη των διοικήσεων των Ελληνικών Τεκτονικών Σωμάτων έχουν πάθει ψύχωση με το FORUM και ξημεροβραδιάζονται μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή για να δουν τι θα γράψουμε. Πολλοί απ’ αυτούς τυπώνουν άρθρα κατά βούλησιν και τα διανέμουν, συνοδεύοντάς τα με τα δικά τους σχόλια.
Προχθές ο παραβαλάνιος είχε τυπώσει σε μεγέθυνση μια φωτογραφία και αναβοκατέβαινε τους ορόφους, κρατώντας την στο ένα χέρι, ενώ στο άλλο κράδαινε ένα μεγεθυντικό φακό, θυμίζοντας καρτούν – Κλουζώ. Έπεσε το γέλιο της «αρκούδας»…
Παιδιά τα πράγματα είναι απλά. Η θα σοβαρευτείτε και θα παράγετε έργο η θα γίνεστε «ρόμπες» εις το διηνεκές.
Με στελέχη και αρχηγούς δικηγόρους ιδιοκτητών αντιτεκτονικών εντύπων, εμπόρων όπλων, υπόδικους, διαπλεκόμενους, εθνοελλειματικούς, παραβαλάνιους, υπάτους- μαιμού, διώκτες αδελφών, ψευτοδικαστές, ανδροπρεπώς σιωπηλάς αρσακειάδας, οφατζήδες των στηλών και λοιπούς εμμανώς ενδοξοτάτους και μανιωδώς κραταιοτάτους λιλιοφόρους, αρχομανώς παρενδυματικούς, μην περιμένετε έλεος.
Θα γίνει ο θάνατος της αλεπούς, κοινώς θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι.
Κωστή θα χρειαστείς μεγαλύτερο ιατρείο και αρκετούς βοηθούς.
Προχθές ο παραβαλάνιος είχε τυπώσει σε μεγέθυνση μια φωτογραφία και αναβοκατέβαινε τους ορόφους, κρατώντας την στο ένα χέρι, ενώ στο άλλο κράδαινε ένα μεγεθυντικό φακό, θυμίζοντας καρτούν – Κλουζώ. Έπεσε το γέλιο της «αρκούδας»…
Παιδιά τα πράγματα είναι απλά. Η θα σοβαρευτείτε και θα παράγετε έργο η θα γίνεστε «ρόμπες» εις το διηνεκές.
Με στελέχη και αρχηγούς δικηγόρους ιδιοκτητών αντιτεκτονικών εντύπων, εμπόρων όπλων, υπόδικους, διαπλεκόμενους, εθνοελλειματικούς, παραβαλάνιους, υπάτους- μαιμού, διώκτες αδελφών, ψευτοδικαστές, ανδροπρεπώς σιωπηλάς αρσακειάδας, οφατζήδες των στηλών και λοιπούς εμμανώς ενδοξοτάτους και μανιωδώς κραταιοτάτους λιλιοφόρους, αρχομανώς παρενδυματικούς, μην περιμένετε έλεος.
Θα γίνει ο θάνατος της αλεπούς, κοινώς θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι.
Κωστή θα χρειαστείς μεγαλύτερο ιατρείο και αρκετούς βοηθούς.
ΠΑΛΙ ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΙ;
Η Εθνική Μεγάλη Στοά της Γαλλίας θα διοργανώσει την προσεχή σύνοδο των Μεγάλων Διδασκάλων των Μεγάλων Στοών της Ευρώπης στην οποία έχουν κληθεί να συμμετάσχουν από Ελληνικής πλευράς η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος και η Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, όπως συνέβη και τον Νοέμβριο του 2007 στο Λονδίνο.
Ερωτήματά μας 1. Πάλι θα πάνε σε διεθνές συνέδριο διχασμένοι και ως πότε θα συνεχίζεται αυτή η φάρσα που μας ρεζιλεύει. 2. Ως πότε θα αγνοούν το επιτακτικό αίτημα της αδελφικής ενότητας για να προστατεύουν τα χρυσά λιλιά τους οι αρχολίπαροι της ανικανότητας.
Ερωτήματά μας 1. Πάλι θα πάνε σε διεθνές συνέδριο διχασμένοι και ως πότε θα συνεχίζεται αυτή η φάρσα που μας ρεζιλεύει. 2. Ως πότε θα αγνοούν το επιτακτικό αίτημα της αδελφικής ενότητας για να προστατεύουν τα χρυσά λιλιά τους οι αρχολίπαροι της ανικανότητας.
ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΑΙΟΤΑΤΟ
ΧΡΗΣΤΟ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ 33Ο ΤΟ ΘΥΡΩΡΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟ....ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΣΟΥΒΛΑΤΖΙΔΙΚΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΒΑΘΜΕΜΠΟΡΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΟΧΗΣ
Ο «κραταιότατος» για να καλύψει τις παρανομίες του σπεύδει να δημιουργήσει και συσπειρώσει υποστηρικτές με την απόδοση βαθμών και αξιωμάτων.
Αδελφοί μην ξεπουλάτε την αξιοπρέπειά σας για να πάρετε από τον άνθρωπο αυτό κάτι που έχει πολύ πόνο και αδικία. Πείτε όχι στο βαθμεμπόριο της συνενοχής.
Αδελφοί μην ξεπουλάτε την αξιοπρέπειά σας για να πάρετε από τον άνθρωπο αυτό κάτι που έχει πολύ πόνο και αδικία. Πείτε όχι στο βαθμεμπόριο της συνενοχής.
ΠΡΟΣ ΕΝΤΙΜΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
Παρουσιάζουμε και τεκμηριώνουμε την πρώτη και αυταπόδεικτη από τις παρανομίες που οδήγησαν στην Μεγάλη κρίση στο Υπάτο Συμβούλιο του 33ου βαθμού και προσκαλούμε τους αδελφούς μας να τις καταδικάσουν έμπρακτα
Tην 5/11/2008 ο Μέγας Καγκελάριος – Μέγας Γραμματεύς κρ.αδ. Κ.Μ. συνέταξε πρόσκλησιν προκειμένου να γίνη η συνεδρίαση του Υπάτου Συμβουλίου την 10/11/2008 ημέρα Δευτέρα και ώρα 18.00, με θέματα ημερησίας διατάξεως 1. 49ον Ευρωπαικόν Συνέδριον Υπάτων Μεγάλων Ταξιαρχών.2. Έγκριση δαπανών 3. Πάσα άλλη εργασία κανονικώς προσαγομένη.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΠΡΩΤΗ : Εις την άνω πρόσκλησιν και τα θέματα ημερήσιας διάταξις, ούτε ένα θέμα αναφέρεται από τα όσα σοβαρότατα επικαλούνται ότι συνέβησαν όπως π.χ. εκλογή νέου Θησαυροφύλακα η Υπάτου Ταξιάρχου η προτάσεις δι΄ανάδειξιν νέων 33ων .
Την 19/11/2008 ο «Μέγας Καγκελάριος – Μέγας Γραμματεύς κρ.αδ. Κ.Μ.», ενεργών κατ’ εντολήν του Χρ. Μανέα συνέταξε σχετική ανακοίνωση, η οποία δόθηκε και διαβάσθηκε στα φιλοσοφικά εργαστήρια, προς «ενημέρωσίν» των.
Ας εντοπίσουμε λοιπόν την πρώτη εξόφθαλμη παρανομία, η οποία ομολογείται ευθέως από το ίδιο το έγγραφό τους.
Μεταξύ των άλλων το άνω έγγραφο αναφέρει «…Ηκολούθησεν η εκλογή νέων ενεργών μελών προς πλήρωσιν των κενών θέσεων του Υπ. Συμβ. Και εξελέγησαν,κατ’ αλφαβητικήν σειράν οι…. (αναφέρονται τα ονόματα οκτώ αδελφών οι οποίοι εκείνην την ημέραν έλαβον τον 33ον βαθμόν και εξελέγησαν εις τας κενάς θέσεις του Υπ. Συμβουλίου. Οι αδ. αυτοί προσήλθαν και ορκίσθησαν την 12/11/2008 κατά την ενημέρωσιν της ομάδος Μανέα) Το Υπ. Συμβούλιο απεφάσισεν όπως η υποδοχή και η επίσημος διαβεβαίωσις των νεοεκλεγέντων λάβη χώραν την 12/11/2008, ημέραν Τετάρτην και ώραν 18.00…»
Κατά το άρθρο 8
Αξιωματικοί εκλέγονται υπό του Υπάτου Συμβουλίου μόνον εκ των μελών αυτού, κατά τριετίαν και κατά τον μήνα Δεκέμβριον, διά φανεράς ψηφοφορίας και δι' απολύτου πλειοψηφίας των παρόντων, του κλάσματος θεωρουμένου ως ακεραίας μονάδος.
Κατά το ά ρ θ ρ ο ν 14 των κανονισμών του Α.Α.Σ.Τ. δια την Ελλάδα «….Διά την πλήρωσιν θέσεως η θέσεων παρέδρων μελών του Μεγάλου Συμβουλίου η ενεργών μελών εις το Ύπατον Συμβούλιον έκαστον μέλος του Υπ. Συμβ. δικαιούται μέχρι της 31ης Οκτωβρίου εκάστου έτους να υποβάλη προς την Μεγ. Γεν. Γραμμ. εις πλήρωσιν εκάστης κενής θέσεως εν προτάσει υπογεγραμμένη υπ' αυτού, το όνομα ενός εκ των Επιτίμων Υπ. Μεγ. Γεν. Επιθ. διά την πλήρωσιν θέσεως παρέδρου μέλους, η ενός των εν Αθήναις η Πειραιεί παρέδρων μελών του Ύπ. Συμβ. δια την πλήρωσιν θέσεως ενεργού μέλους του Υπ. Συμβ... Εάν αι κεναί θέσεις είναι πλείονες της μιάς, η πρότασις δεν δύναται να περιέχη ονόματα περισσότερα των χηρευουσών θέσεων. Παρελθούσης της ως άνω προθεσμίας, η Μεγ. Γεν. Γραμμ. ουδεμίαν δύναται να δεχθή πρότασιν, αλλά καταρτίζει αμέσως τον κατάλογον των εμπροθέσμως προταθέντων και αποστέλλει εις πάντα τα μέλη τον κατάλογον τούτον οκτώ (8) τουλάχιστον ημέρας προ της τακτικής συνεδρίας του Υπ. Συμβ. του μηνός Δεκεμβρίου εκάστου έτους, κατά την οποίαν και μόνην γίνεται η εκλογή των νέων παρέδρων μελών του Μεγ. Συμβ., η ενεργών μελών του Υπ. Συμβ.….»
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Παρεβιάσθησαν όλοι οι ουσιαστικοί και χρονικοί όροι του άνω άρθρου, με συνέπεια την απόλυτη ακυρότητα της εκλογής και εγκατάστασης νέων 33ων και μελών του Υπάτου Συμβουλίου.
Την παρούσα πρώτη αυταπόδεικτη και μεγίστης σημασίας παρανομία αφιερώνουμε σ’ εκείνους, τους οποίους αφορά, με την ελπίδα ότι θα αναγνωρίσουν ότι η εκλογή και εγκατάστασή τους ήσαν απολύτως παράνομοι και εγένετο αποκλειστικά και μόνον δια να χρησιμεύσουν όχι μόνο ως άλλοθι και νομιμοποίησις αλλά και δια να καταστούν συνένοχοι εις τας περαιτέρω μεγάλας και αυταποδείκτους αυθαιρεσίας του αδ. Μανέα και της ομάδος του και μάλιστα εις την απομάκρυνσιν και φίμωσιν του Νομίμου Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου Ραφαήλ Ντε Σιγούρα.
Καλούνται όθεν οι άνω αδελφοί να αναγνωρίσουν την παρανομία εις την οποίαν ενεπλάκησαν και να απαλλαγούν από τα βάρη της συνενοχής επιστρέφοντάς τα στον αδ. Μανέα, προασπίζοντας με τον τρόπο αυτό όχι μόνο την αξιοπρέπεια των ιδίων και όλων των αδελφών του Τάγματος, αλλά την νομιμότητα και το κύρος του θεσμού μας, μακράν του ανθρώπου που προκάλεσε διώξεις, σχίσματα, απαναγνωρίσεις, πόνο και αγανάκτηση.
στεγαστής
Tην 5/11/2008 ο Μέγας Καγκελάριος – Μέγας Γραμματεύς κρ.αδ. Κ.Μ. συνέταξε πρόσκλησιν προκειμένου να γίνη η συνεδρίαση του Υπάτου Συμβουλίου την 10/11/2008 ημέρα Δευτέρα και ώρα 18.00, με θέματα ημερησίας διατάξεως 1. 49ον Ευρωπαικόν Συνέδριον Υπάτων Μεγάλων Ταξιαρχών.2. Έγκριση δαπανών 3. Πάσα άλλη εργασία κανονικώς προσαγομένη.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΠΡΩΤΗ : Εις την άνω πρόσκλησιν και τα θέματα ημερήσιας διάταξις, ούτε ένα θέμα αναφέρεται από τα όσα σοβαρότατα επικαλούνται ότι συνέβησαν όπως π.χ. εκλογή νέου Θησαυροφύλακα η Υπάτου Ταξιάρχου η προτάσεις δι΄ανάδειξιν νέων 33ων .
Την 19/11/2008 ο «Μέγας Καγκελάριος – Μέγας Γραμματεύς κρ.αδ. Κ.Μ.», ενεργών κατ’ εντολήν του Χρ. Μανέα συνέταξε σχετική ανακοίνωση, η οποία δόθηκε και διαβάσθηκε στα φιλοσοφικά εργαστήρια, προς «ενημέρωσίν» των.
Ας εντοπίσουμε λοιπόν την πρώτη εξόφθαλμη παρανομία, η οποία ομολογείται ευθέως από το ίδιο το έγγραφό τους.
Μεταξύ των άλλων το άνω έγγραφο αναφέρει «…Ηκολούθησεν η εκλογή νέων ενεργών μελών προς πλήρωσιν των κενών θέσεων του Υπ. Συμβ. Και εξελέγησαν,κατ’ αλφαβητικήν σειράν οι…. (αναφέρονται τα ονόματα οκτώ αδελφών οι οποίοι εκείνην την ημέραν έλαβον τον 33ον βαθμόν και εξελέγησαν εις τας κενάς θέσεις του Υπ. Συμβουλίου. Οι αδ. αυτοί προσήλθαν και ορκίσθησαν την 12/11/2008 κατά την ενημέρωσιν της ομάδος Μανέα) Το Υπ. Συμβούλιο απεφάσισεν όπως η υποδοχή και η επίσημος διαβεβαίωσις των νεοεκλεγέντων λάβη χώραν την 12/11/2008, ημέραν Τετάρτην και ώραν 18.00…»
Κατά το άρθρο 8
Αξιωματικοί εκλέγονται υπό του Υπάτου Συμβουλίου μόνον εκ των μελών αυτού, κατά τριετίαν και κατά τον μήνα Δεκέμβριον, διά φανεράς ψηφοφορίας και δι' απολύτου πλειοψηφίας των παρόντων, του κλάσματος θεωρουμένου ως ακεραίας μονάδος.
Κατά το ά ρ θ ρ ο ν 14 των κανονισμών του Α.Α.Σ.Τ. δια την Ελλάδα «….Διά την πλήρωσιν θέσεως η θέσεων παρέδρων μελών του Μεγάλου Συμβουλίου η ενεργών μελών εις το Ύπατον Συμβούλιον έκαστον μέλος του Υπ. Συμβ. δικαιούται μέχρι της 31ης Οκτωβρίου εκάστου έτους να υποβάλη προς την Μεγ. Γεν. Γραμμ. εις πλήρωσιν εκάστης κενής θέσεως εν προτάσει υπογεγραμμένη υπ' αυτού, το όνομα ενός εκ των Επιτίμων Υπ. Μεγ. Γεν. Επιθ. διά την πλήρωσιν θέσεως παρέδρου μέλους, η ενός των εν Αθήναις η Πειραιεί παρέδρων μελών του Ύπ. Συμβ. δια την πλήρωσιν θέσεως ενεργού μέλους του Υπ. Συμβ... Εάν αι κεναί θέσεις είναι πλείονες της μιάς, η πρότασις δεν δύναται να περιέχη ονόματα περισσότερα των χηρευουσών θέσεων. Παρελθούσης της ως άνω προθεσμίας, η Μεγ. Γεν. Γραμμ. ουδεμίαν δύναται να δεχθή πρότασιν, αλλά καταρτίζει αμέσως τον κατάλογον των εμπροθέσμως προταθέντων και αποστέλλει εις πάντα τα μέλη τον κατάλογον τούτον οκτώ (8) τουλάχιστον ημέρας προ της τακτικής συνεδρίας του Υπ. Συμβ. του μηνός Δεκεμβρίου εκάστου έτους, κατά την οποίαν και μόνην γίνεται η εκλογή των νέων παρέδρων μελών του Μεγ. Συμβ., η ενεργών μελών του Υπ. Συμβ.….»
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Παρεβιάσθησαν όλοι οι ουσιαστικοί και χρονικοί όροι του άνω άρθρου, με συνέπεια την απόλυτη ακυρότητα της εκλογής και εγκατάστασης νέων 33ων και μελών του Υπάτου Συμβουλίου.
Την παρούσα πρώτη αυταπόδεικτη και μεγίστης σημασίας παρανομία αφιερώνουμε σ’ εκείνους, τους οποίους αφορά, με την ελπίδα ότι θα αναγνωρίσουν ότι η εκλογή και εγκατάστασή τους ήσαν απολύτως παράνομοι και εγένετο αποκλειστικά και μόνον δια να χρησιμεύσουν όχι μόνο ως άλλοθι και νομιμοποίησις αλλά και δια να καταστούν συνένοχοι εις τας περαιτέρω μεγάλας και αυταποδείκτους αυθαιρεσίας του αδ. Μανέα και της ομάδος του και μάλιστα εις την απομάκρυνσιν και φίμωσιν του Νομίμου Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου Ραφαήλ Ντε Σιγούρα.
Καλούνται όθεν οι άνω αδελφοί να αναγνωρίσουν την παρανομία εις την οποίαν ενεπλάκησαν και να απαλλαγούν από τα βάρη της συνενοχής επιστρέφοντάς τα στον αδ. Μανέα, προασπίζοντας με τον τρόπο αυτό όχι μόνο την αξιοπρέπεια των ιδίων και όλων των αδελφών του Τάγματος, αλλά την νομιμότητα και το κύρος του θεσμού μας, μακράν του ανθρώπου που προκάλεσε διώξεις, σχίσματα, απαναγνωρίσεις, πόνο και αγανάκτηση.
στεγαστής
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΣΧΙΣΜΑ - ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΣΙΩΠΟΥΝ
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ FORUM από την ίδρυσή του τοποθετήθηκε αρνητικά στις διοικήσεις των Ελληνικών Τεκτονικών σωμάτων, τις οποίες θεωρεί υπεύθυνες για την έκπτωση και απαξίωση του Ελληνικού Ελευθεροτεκτονισμού.
Πριν αλέκτωρ λαλήσει οι θέσεις μας δικαιώθηκαν από τα όσα θλιβερά και ακραία συνέβησαν στο κορυφαίο Τεκτονικό σώμα του Υπάτου Συμβουλίου του 33ο .
Προτού ακόμη γίνουν πλήρως γνωστά τα διατρέξαντα αναφέραμε «…Νέο ύπατο συμβούλιο προέκυψε αιφνιδίως προ ολίγων ημερών. Απομακρύνθηκε ο προσφάτως εκλεγείς Ραφαήλ Ντε Σιγούρα και τοποθετήθηκε ως Νέος Ύπατος Ταξιάρχης ο γνωστός και εξαιρετέος, υπεύθυνος του μεγάλου σχίσματος Χρήστος Μανέας…Καλά πληροφορημένες πηγές μας αναφέρουν ότι χρησιμοποιήθηκαν καινοφανείς μεθοδεύσεις και ότι είχε προηγηθεί έντονο παρασκήνιο….Η εκλογή του προσώπου που έχει ιστορικές ευθύνες για την δημιουργία του μεγάλου σχίσματος και την κατάπτωση του Τεκτονισμού των τελευταίων ετών, αποτελεί βάναυση πρόκληση…»
Μιλήσαμε για βάναυση πρόκληση γιατί
* Είναι γνωστό και βέβαιο ότι ο Χ.Μ. βρέθηκε στη θέση του Μεγάλου Διδασκάλου, το 1981, με τρόπο εξαιρετικά αμφισβητούμενο που προκάλεσε δραματικές εξελίξεις.
* Είναι γνωστό και βέβαιο ότι είναι ο πρωταγωνιστής του μεγάλου σχίσματος του 1986 που οδήγησε στην εσωστρέφεια και την απαξίωση του Ελληνικού Ελευθεροτεκτονισμού.
* Είναι γνωστό και βέβαιο ότι επί της διοικήσεώς του επήλθε η ιστορική απαναγνώριση της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος από την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας το 1993.
* Είναι γνωστό και βέβαιο ότι ουδέποτε στην ιστορία του διεθνούς Ελευθεροτεκτονισμού, ένας άνθρωπος επιδόθηκε σε παρόμοιο όργιο διώξεων αδελφών, ψευτοδικών και σχισμάτων.
* Είναι γνωστό και βέβαιο ότι επί πολλά έτη και όντας Μεγάλος Διδάσκαλος υπήρξε δικηγόρος του ιδιοκτήτη του πλέον αντιτεκτονικού και λαικιστικού εντύπου αλλά και δικηγόρος εταιρείας παραγωγής και εμπορίας όπλων.
* Εξ αιτίας των ενεργειών του προκλήθηκε μεγάλος πόνος και αδικία σε εκατοντάδες αδελφών.
* Ρεζιλευτήκαμε στην παγκόσμια αδελφότητα και την Ελληνική κοινή γνώμη.
Αυτά είναι γεγονότα και όχι κρίσεις.
Από το 1990 άνθρωπος αυτός, σε όλες τις διαδικασίες για την ανάδειξη νέου υπάτου συμβουλίου, ουδέποτε μπόρεσε να καταλάβει ηγετική θέση.
Στην τελευταία νόμιμη διαδικασία, κατά την οποία επελέγη και εγκαταστάθηκε νόμιμα, ως ύπατος ταξιάρχης ο Ραφαήλ Ντεσιγούρα, είχε βάλει υποψηφιότητα αλλά έλαβε μόνο την ψήφο του και κατετάγη τελευταίος στο συμβούλιο σαν ταμίας.
Επακολούθησαν τα όσα άθλια γνωρίζουμε. Η επιστολή του Ντεσιγούρα ήταν αποκαλυπτική και ανατριχιαστική.
Όσα αναφέρουμε τα γνωρίζουμε από περιγραφές τρίτων.
Οι περιγραφές αυτές, ακόμη και από στενούς συνεργάτες του Χ.Μ. ταιριάζουν απόλυτα με την εικόνα του βίου και της πολιτείας του ανθρώπου με το παραπάνω «πλούσιο» βιογραφικό.
Έτσι αναμενόμενα ήσαν και τα όσα επακολούθησαν με την δίωξη και την ψευτοδίκη του νόμιμου ύπατου ταξιάρχη, ενός ανθρώπου χαμηλών τόνων, που εδώ και έξι περίπου δεκαετίες αφιέρωσε τη ζωή του στην υπηρεσία της Τεκτονικής αδελφότητας, χωρίς ποτέ να δημιουργήσει επισόδειο. Το μόνο λάθος του ήταν πριν κάποια χρόνια, όταν εισηγήθηκε και υποστήριξε ένθερμα την εισαγωγή του Χρ. Μανέα στο Ύπατο Συμβούλιο του 33Ο , για να λάβει το «μεγάλο ευχαριστώ» από τον ευεργετηθέντα.
Ο κόσμος μιλά για καθαρό και απόλυτο ρατσισμό κατά του Ντεσιγούρα, λόγω του Εβραικού θρησκεύματός του. Ακούγονται πολλά για τον τρόπο που του συμπεριφερόταν τα προηγούμενα χρόνια.
Είναι ο ίδιος τρόπος του πράττειν (modus operandi), με τον οποίο αναγνωρίζεται ο δράστης, όπως λένε οι εγκληματολόγοι.
Είναι εκπληκτικό, είναι ασύλληπτο …. αλλά δυστυχώς επαναλαμβάνονται ακριβώς όσα είχαν γίνει στη δεκαετία του 1980 και επέφεραν το σχίσμα και την απαξίωση του Τάγματος.
Βιώνουμε πάλι τα ίδια με ανάλογο τρόπο κατάληψης του αξιώματος, δίωξη, ψευτοδίκη, άρνησή του για συμβιβασμό και σχίσμα.
Ζούμε πάλι τον ίδιο ΕΦΙΑΛΤΗ, με τον ίδιο πρωταγωνιστή.
Η προοπτική των μελλόντων να συμβούν είναι γνωστή και βεβαία.
Είναι αδικία, πόνος, και απαξίωση.
Απευθύνομαι όχι μόνο στους αδελφούς που θα πάρουν «αξιώματα» αλλά ιδιαίτερα σε κείνους τους αδελφούς που θα πάνε στα εργαστήρια, θα φορέσουν τα διάσημά τους και θα καθήσουν ήσυχοι για να ακούσουν υψιπετείς εγκυκλίους από το «σωτήρα» του Ελληνικού Τεκτονισμού.
Στις θέσεις που καθόσαστε, κάθονταν στο παρελθόν κάποιοι άλλοι αδελφοί. Αδελφοί που είχαν δώσει τη ζωή τους για το Τάγμα μας και που έφυγαν διωκόμενοι και πικραμένοι.
Ρωτήστε να μάθετε ποιός ήταν ο Χρ. Ριζόπουλος, ο Στάθης Λιακόπουλος, ο Ρωμύλος Βαμβακόπουλος, ο Βασίλειος Πιλάλης, ο Ορφέας Μάνος, ο Στέφανος Παιπέτης, ο Στάθης Βασιλείου, ο Τζακ Ελιέζερ και εκατοντάδες άλλοι κορυφαίοι και δημιουργοί Τέκτονες που διώχθηκαν από τις διαλυτικές ενέργειες του ανθρώπου αυτού και πόσοι αηδιασμένοι εγκατέλειψαν τελείως το Τάγμα μας.
Όλοι αυτοί οι αδελφοί θα ήσαν κοντά μας, αν αντί να κάθεστε ανεκτικοί η και αμήχανοι, είχατε σηκωθεί όρθιοι να εκδηλώσετε την αντίθεσή σας στην αυθαιρεσία και το διχασμό. Να φωνάξετε ότι θέλετε μαζί τους αδελφούς σας.
Η ανοχή σας ήταν αυτή που εξέθρεψε την αυθαιρεσία και το διχασμό.
Όλη αυτή η τραγική και πολύχρονη ιστορία πογκρόμ και απαξίωσης δεν θα είχε συμβεί αν δεν ήσασταν ανεκτικοί αλλ΄ είχατε θυμώσει.
Κάποιες φορές στην ζωή μας πρέπει να θυμώνουμε και να αντιδρούμε στην αμάθεια, τον φανατισμό, την αδικία. Δεν μπορεί όλα να είναι ψυχροί υπολογισμοί και γαλατική ευπρέπεια.
Δεν μπορώ να φαντασθώ τους ανθρώπους που στην υλιστική μας εποχή επιμένουν να προσέρχονται στα τεκτονικά εργαστήρια για ήθος και αρετή να είναι ψυχροί, άνευροι και απαθείς, ιδίως απέναντι στο διχασμό και τον πόνο.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως δεν θα ταραχθείτε και δεν θα πονέσετε από την αδικία που γίνεται στον αδελφό σας.
Αλήθεια σκέφτεστε μη χάσετε την εύνοια κάποιων, τα αξιώματα, τις δουλειές, τα προνόμια η την ησυχία σας και παραμένετε ψύχραιμοι και «νομιμόφρονες».
Θα νομιμοποιήσετε την αυθαιρεσία και το διχασμό με την σιωπή σας.
Δεν καταλαβαίνετε ότι αυτοί στους οποίους δηλώνετε την «νομιμοφροσύνη» σας, από μέσα τους σας χλευάζουν και σας θεωρούν αναλώσιμους και πρόβατα στο μαντρί τους, που τους επιφυλάσσεται η ίδια τύχη. (Εσύ πανεπιστημιακέ δάσκαλε Κωστή Μπάλλα, το έχεις βιώσει για τα καλά. Πως δέχτηκες να είναι η υπογραφή σου στο κατάπτυστο κείμενο διαγραφής του Ραούλ, δίπλα στην υπογραφή του ανθρώπου που διέλυσε το Τάγμα και σε είχε διαγράψει.)
Αν μέσα σας δημιουργηθούν αυτές οι σκέψεις και παραμείνετε απαθείς, πάρτε το απόφαση ότι είσθε σε λάθος μέρος.
Αν δεν μπορείτε ν’ αντιδράσετε σε τέτοιες προκλήσεις….χαιρετίσματα…
Δεν θα μπορέσετε ποτέ να κάνετε ούτε υπέρβαση, ούτε πρόοδο.
Δεν έχετε τίποτε κοινό με τους Τέκτονες της ιστορίας για τους οποίους είμαστε περήφανοι.
Τότε πράγματι έχετε γι’ αρχηγό και εκπρόσωπο τον κατάλληλο άνθρωπο για να σας μεταδόσει τη διδασκαλία της διάλυσης και της κατάπτωσης.
Αποδεχτείτε το και απαλλαγείτε από μια ακόμη αυταπάτη εσείς και από μια ακόμη ελπίδα εμείς. -
(το άρθρο αυτό γράφτηκε με πολύ θυμό, περισσότερο πόνο και τη μύχια ελπίδα της διάψευσής μου)
ΠΑΝ
Πριν αλέκτωρ λαλήσει οι θέσεις μας δικαιώθηκαν από τα όσα θλιβερά και ακραία συνέβησαν στο κορυφαίο Τεκτονικό σώμα του Υπάτου Συμβουλίου του 33ο .
Προτού ακόμη γίνουν πλήρως γνωστά τα διατρέξαντα αναφέραμε «…Νέο ύπατο συμβούλιο προέκυψε αιφνιδίως προ ολίγων ημερών. Απομακρύνθηκε ο προσφάτως εκλεγείς Ραφαήλ Ντε Σιγούρα και τοποθετήθηκε ως Νέος Ύπατος Ταξιάρχης ο γνωστός και εξαιρετέος, υπεύθυνος του μεγάλου σχίσματος Χρήστος Μανέας…Καλά πληροφορημένες πηγές μας αναφέρουν ότι χρησιμοποιήθηκαν καινοφανείς μεθοδεύσεις και ότι είχε προηγηθεί έντονο παρασκήνιο….Η εκλογή του προσώπου που έχει ιστορικές ευθύνες για την δημιουργία του μεγάλου σχίσματος και την κατάπτωση του Τεκτονισμού των τελευταίων ετών, αποτελεί βάναυση πρόκληση…»
Μιλήσαμε για βάναυση πρόκληση γιατί
* Είναι γνωστό και βέβαιο ότι ο Χ.Μ. βρέθηκε στη θέση του Μεγάλου Διδασκάλου, το 1981, με τρόπο εξαιρετικά αμφισβητούμενο που προκάλεσε δραματικές εξελίξεις.
* Είναι γνωστό και βέβαιο ότι είναι ο πρωταγωνιστής του μεγάλου σχίσματος του 1986 που οδήγησε στην εσωστρέφεια και την απαξίωση του Ελληνικού Ελευθεροτεκτονισμού.
* Είναι γνωστό και βέβαιο ότι επί της διοικήσεώς του επήλθε η ιστορική απαναγνώριση της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος από την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας το 1993.
* Είναι γνωστό και βέβαιο ότι ουδέποτε στην ιστορία του διεθνούς Ελευθεροτεκτονισμού, ένας άνθρωπος επιδόθηκε σε παρόμοιο όργιο διώξεων αδελφών, ψευτοδικών και σχισμάτων.
* Είναι γνωστό και βέβαιο ότι επί πολλά έτη και όντας Μεγάλος Διδάσκαλος υπήρξε δικηγόρος του ιδιοκτήτη του πλέον αντιτεκτονικού και λαικιστικού εντύπου αλλά και δικηγόρος εταιρείας παραγωγής και εμπορίας όπλων.
* Εξ αιτίας των ενεργειών του προκλήθηκε μεγάλος πόνος και αδικία σε εκατοντάδες αδελφών.
* Ρεζιλευτήκαμε στην παγκόσμια αδελφότητα και την Ελληνική κοινή γνώμη.
Αυτά είναι γεγονότα και όχι κρίσεις.
Από το 1990 άνθρωπος αυτός, σε όλες τις διαδικασίες για την ανάδειξη νέου υπάτου συμβουλίου, ουδέποτε μπόρεσε να καταλάβει ηγετική θέση.
Στην τελευταία νόμιμη διαδικασία, κατά την οποία επελέγη και εγκαταστάθηκε νόμιμα, ως ύπατος ταξιάρχης ο Ραφαήλ Ντεσιγούρα, είχε βάλει υποψηφιότητα αλλά έλαβε μόνο την ψήφο του και κατετάγη τελευταίος στο συμβούλιο σαν ταμίας.
Επακολούθησαν τα όσα άθλια γνωρίζουμε. Η επιστολή του Ντεσιγούρα ήταν αποκαλυπτική και ανατριχιαστική.
Όσα αναφέρουμε τα γνωρίζουμε από περιγραφές τρίτων.
Οι περιγραφές αυτές, ακόμη και από στενούς συνεργάτες του Χ.Μ. ταιριάζουν απόλυτα με την εικόνα του βίου και της πολιτείας του ανθρώπου με το παραπάνω «πλούσιο» βιογραφικό.
Έτσι αναμενόμενα ήσαν και τα όσα επακολούθησαν με την δίωξη και την ψευτοδίκη του νόμιμου ύπατου ταξιάρχη, ενός ανθρώπου χαμηλών τόνων, που εδώ και έξι περίπου δεκαετίες αφιέρωσε τη ζωή του στην υπηρεσία της Τεκτονικής αδελφότητας, χωρίς ποτέ να δημιουργήσει επισόδειο. Το μόνο λάθος του ήταν πριν κάποια χρόνια, όταν εισηγήθηκε και υποστήριξε ένθερμα την εισαγωγή του Χρ. Μανέα στο Ύπατο Συμβούλιο του 33Ο , για να λάβει το «μεγάλο ευχαριστώ» από τον ευεργετηθέντα.
Ο κόσμος μιλά για καθαρό και απόλυτο ρατσισμό κατά του Ντεσιγούρα, λόγω του Εβραικού θρησκεύματός του. Ακούγονται πολλά για τον τρόπο που του συμπεριφερόταν τα προηγούμενα χρόνια.
Είναι ο ίδιος τρόπος του πράττειν (modus operandi), με τον οποίο αναγνωρίζεται ο δράστης, όπως λένε οι εγκληματολόγοι.
Είναι εκπληκτικό, είναι ασύλληπτο …. αλλά δυστυχώς επαναλαμβάνονται ακριβώς όσα είχαν γίνει στη δεκαετία του 1980 και επέφεραν το σχίσμα και την απαξίωση του Τάγματος.
Βιώνουμε πάλι τα ίδια με ανάλογο τρόπο κατάληψης του αξιώματος, δίωξη, ψευτοδίκη, άρνησή του για συμβιβασμό και σχίσμα.
Ζούμε πάλι τον ίδιο ΕΦΙΑΛΤΗ, με τον ίδιο πρωταγωνιστή.
Η προοπτική των μελλόντων να συμβούν είναι γνωστή και βεβαία.
Είναι αδικία, πόνος, και απαξίωση.
Απευθύνομαι όχι μόνο στους αδελφούς που θα πάρουν «αξιώματα» αλλά ιδιαίτερα σε κείνους τους αδελφούς που θα πάνε στα εργαστήρια, θα φορέσουν τα διάσημά τους και θα καθήσουν ήσυχοι για να ακούσουν υψιπετείς εγκυκλίους από το «σωτήρα» του Ελληνικού Τεκτονισμού.
Στις θέσεις που καθόσαστε, κάθονταν στο παρελθόν κάποιοι άλλοι αδελφοί. Αδελφοί που είχαν δώσει τη ζωή τους για το Τάγμα μας και που έφυγαν διωκόμενοι και πικραμένοι.
Ρωτήστε να μάθετε ποιός ήταν ο Χρ. Ριζόπουλος, ο Στάθης Λιακόπουλος, ο Ρωμύλος Βαμβακόπουλος, ο Βασίλειος Πιλάλης, ο Ορφέας Μάνος, ο Στέφανος Παιπέτης, ο Στάθης Βασιλείου, ο Τζακ Ελιέζερ και εκατοντάδες άλλοι κορυφαίοι και δημιουργοί Τέκτονες που διώχθηκαν από τις διαλυτικές ενέργειες του ανθρώπου αυτού και πόσοι αηδιασμένοι εγκατέλειψαν τελείως το Τάγμα μας.
Όλοι αυτοί οι αδελφοί θα ήσαν κοντά μας, αν αντί να κάθεστε ανεκτικοί η και αμήχανοι, είχατε σηκωθεί όρθιοι να εκδηλώσετε την αντίθεσή σας στην αυθαιρεσία και το διχασμό. Να φωνάξετε ότι θέλετε μαζί τους αδελφούς σας.
Η ανοχή σας ήταν αυτή που εξέθρεψε την αυθαιρεσία και το διχασμό.
Όλη αυτή η τραγική και πολύχρονη ιστορία πογκρόμ και απαξίωσης δεν θα είχε συμβεί αν δεν ήσασταν ανεκτικοί αλλ΄ είχατε θυμώσει.
Κάποιες φορές στην ζωή μας πρέπει να θυμώνουμε και να αντιδρούμε στην αμάθεια, τον φανατισμό, την αδικία. Δεν μπορεί όλα να είναι ψυχροί υπολογισμοί και γαλατική ευπρέπεια.
Δεν μπορώ να φαντασθώ τους ανθρώπους που στην υλιστική μας εποχή επιμένουν να προσέρχονται στα τεκτονικά εργαστήρια για ήθος και αρετή να είναι ψυχροί, άνευροι και απαθείς, ιδίως απέναντι στο διχασμό και τον πόνο.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως δεν θα ταραχθείτε και δεν θα πονέσετε από την αδικία που γίνεται στον αδελφό σας.
Αλήθεια σκέφτεστε μη χάσετε την εύνοια κάποιων, τα αξιώματα, τις δουλειές, τα προνόμια η την ησυχία σας και παραμένετε ψύχραιμοι και «νομιμόφρονες».
Θα νομιμοποιήσετε την αυθαιρεσία και το διχασμό με την σιωπή σας.
Δεν καταλαβαίνετε ότι αυτοί στους οποίους δηλώνετε την «νομιμοφροσύνη» σας, από μέσα τους σας χλευάζουν και σας θεωρούν αναλώσιμους και πρόβατα στο μαντρί τους, που τους επιφυλάσσεται η ίδια τύχη. (Εσύ πανεπιστημιακέ δάσκαλε Κωστή Μπάλλα, το έχεις βιώσει για τα καλά. Πως δέχτηκες να είναι η υπογραφή σου στο κατάπτυστο κείμενο διαγραφής του Ραούλ, δίπλα στην υπογραφή του ανθρώπου που διέλυσε το Τάγμα και σε είχε διαγράψει.)
Αν μέσα σας δημιουργηθούν αυτές οι σκέψεις και παραμείνετε απαθείς, πάρτε το απόφαση ότι είσθε σε λάθος μέρος.
Αν δεν μπορείτε ν’ αντιδράσετε σε τέτοιες προκλήσεις….χαιρετίσματα…
Δεν θα μπορέσετε ποτέ να κάνετε ούτε υπέρβαση, ούτε πρόοδο.
Δεν έχετε τίποτε κοινό με τους Τέκτονες της ιστορίας για τους οποίους είμαστε περήφανοι.
Τότε πράγματι έχετε γι’ αρχηγό και εκπρόσωπο τον κατάλληλο άνθρωπο για να σας μεταδόσει τη διδασκαλία της διάλυσης και της κατάπτωσης.
Αποδεχτείτε το και απαλλαγείτε από μια ακόμη αυταπάτη εσείς και από μια ακόμη ελπίδα εμείς. -
(το άρθρο αυτό γράφτηκε με πολύ θυμό, περισσότερο πόνο και τη μύχια ελπίδα της διάψευσής μου)
ΠΑΝ
Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Bαρύ είναι το κλίμα τόσο στον δεύτερο όσο και στον πέμπτο όροφο της οδού Αχαρνών, από την μεγάλη κρίση στο Υπατο Συμβούλιο.
Η βάση των ανησυχιών είναι το γεγονός ότι το πραξικόπημα της ομάδας Μανέα εμφανίζει τεράστια κενά και παρανομίες, που έχουν εντοπισθεί ήδη από την πλειοψηφία των αδελφών που αρνείται να συμπράξει στην νομιμοποίηση των όσων πρωτοφανών συνέβησαν στο κορυφαίο σώμα, με πρωταγωνιστή τον άνθρωπο που ευθύνεται για όργιο διώξεων αδελφών, το σχίσμα του 1986 και την απαναγνώριση της Μεγάλης Στοάς το1993.
Παράλληλα και σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, οι της ομάδος Μανέα αρχίζουν να προσπαθούν ν’ αποστασιοποιηθούν από τα διαδραματισθέντα, με πρώτο τον επίτιμο Μεγάλο Ταξιάρχη, ο οποίος συνεχίζει να καταβάλλει συμβιβαστικές προσπάθειες, τις οποίες αποκρούει απόλυτα ο Χρ. Μανέας.
Αλλά και ο Ανθύπατος αντιλαμβάνεται ότι η πλευρά Μανέα, θέλει να τον εμφανίσει στον κόσμο και κοινώς να του φορτώσει τα όσα συνέβησαν, αφού αυτός ξεκίνησε την όλη διαδικασία , με την παραίτησή του από την ευθύνη του έργου του συνεδρίου προκειμένου να γίνουν όσα έγιναν και να τοποθετήσει τους δικούς του σε θέσεις του Υπάτου Συμβουλίου. Ο ανθύπατος αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται να παίξει το ρόλο της «Ιφιγένειας» και προσπαθεί να περισώσει ότι είναι δυνατόν.
Ο Μέγας Καγκελάριος, επιφανής Πανεπιστημιακός Γιατρός και παράγων του δημόσιου βίου, αντιμετωπίζει την μεγάλη απορία των αδελφών για το πώς δέχτηκε να συμπράξει σε τέτοιες γελειότητες, που εκθέτουν όχι μόνο το θεσμό αλλά και τον ίδιο, που υπογράφει κατάπτυστα κείμενα, δίπλα σ’ εκείνον που τον είχε διαγράψει προ ετών, ενώ δέχεται συνεχείς επιπλήξεις για τον τρόπο που έχει συντάξει τα κείμενα για την εκδίωξη του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχη και παράλληλα για το ίδιο πράγμα αποδίδονται ευθύνες στον ίδιο το Χρ. Μανέα, που αν και τόσα χρόνια δικηγόρος δεν μπόρεσε να συντάξει κατάλληλα τα σχετικά κείμενα. Τα κείμενα αυτά με τα οποία μεθόδευσαν το πραξικόπημά τους και επιχειρούν να παραπλανήσουν τον κόσμο, για «….τον άνθρωπο που έσωσε το Τάγμα από τον Ψαρουδάκη το 1981… », θα είχαν συνταγεί πολύ καλλίτερα από πρωτοετή φοιτητή της Γεωπονικής λένε οι αδελφοί στους διαδρόμους του Μεγάρου.
Οι νέοι 33 αρχίζουν τώρα να αντιλαμβάνονται ότι εκλέχτηκαν και εγκαταστάθηκαν με πλήρη παράβαση των κανονισμών και ότι χρησιμοποιήθηκαν για άλλοθι στις πρωτοφανείς παρανομίες, ενώ έχουν ν’ αντιμετωπίσουν την καζούρα των αδελφών περί 33 – μαιμού.
Στον δεύτερο όροφο επικρατεί βαθειά ανησυχία από τα διαδραματισθέντα καθώς οι προεκτάσεις τους σε μικρό και μέσο χρόνο, μπορεί ν’ αποβούν απρόβλεπτες και σε πολλά επίπεδα. Γνωρίζουν καλά ότι πρόσωπα που είναι τώρα στο περιβάλλον Ντεσιγούρα, έχουν μεγάλη πείρα παρομοίων εμπλοκών και έχουν χειρισθεί με επιτυχία πολύ πιο δύσκολα τεκτονικά θέματα, τόσο επιχώρια όσο και διεθνή .
Ο Ύπατος Ταξιάρχης Ραφαήλ Ντεσιγούρα συνεχίζει να δέχεται από το κέντρο, την επαρχία αλλά και το εξωτερικό πλήθος μηνυμάτων συμπαράστασης και αφοσίωσης, ενώ συνεχίζει την ενημέρωση των αδελφών υπάτων Συμβουλίων και σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις του για την αποκατάσταση της νομιμότητας και του κύρους του θεσμού.
Η βάση των ανησυχιών είναι το γεγονός ότι το πραξικόπημα της ομάδας Μανέα εμφανίζει τεράστια κενά και παρανομίες, που έχουν εντοπισθεί ήδη από την πλειοψηφία των αδελφών που αρνείται να συμπράξει στην νομιμοποίηση των όσων πρωτοφανών συνέβησαν στο κορυφαίο σώμα, με πρωταγωνιστή τον άνθρωπο που ευθύνεται για όργιο διώξεων αδελφών, το σχίσμα του 1986 και την απαναγνώριση της Μεγάλης Στοάς το1993.
Παράλληλα και σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, οι της ομάδος Μανέα αρχίζουν να προσπαθούν ν’ αποστασιοποιηθούν από τα διαδραματισθέντα, με πρώτο τον επίτιμο Μεγάλο Ταξιάρχη, ο οποίος συνεχίζει να καταβάλλει συμβιβαστικές προσπάθειες, τις οποίες αποκρούει απόλυτα ο Χρ. Μανέας.
Αλλά και ο Ανθύπατος αντιλαμβάνεται ότι η πλευρά Μανέα, θέλει να τον εμφανίσει στον κόσμο και κοινώς να του φορτώσει τα όσα συνέβησαν, αφού αυτός ξεκίνησε την όλη διαδικασία , με την παραίτησή του από την ευθύνη του έργου του συνεδρίου προκειμένου να γίνουν όσα έγιναν και να τοποθετήσει τους δικούς του σε θέσεις του Υπάτου Συμβουλίου. Ο ανθύπατος αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται να παίξει το ρόλο της «Ιφιγένειας» και προσπαθεί να περισώσει ότι είναι δυνατόν.
Ο Μέγας Καγκελάριος, επιφανής Πανεπιστημιακός Γιατρός και παράγων του δημόσιου βίου, αντιμετωπίζει την μεγάλη απορία των αδελφών για το πώς δέχτηκε να συμπράξει σε τέτοιες γελειότητες, που εκθέτουν όχι μόνο το θεσμό αλλά και τον ίδιο, που υπογράφει κατάπτυστα κείμενα, δίπλα σ’ εκείνον που τον είχε διαγράψει προ ετών, ενώ δέχεται συνεχείς επιπλήξεις για τον τρόπο που έχει συντάξει τα κείμενα για την εκδίωξη του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχη και παράλληλα για το ίδιο πράγμα αποδίδονται ευθύνες στον ίδιο το Χρ. Μανέα, που αν και τόσα χρόνια δικηγόρος δεν μπόρεσε να συντάξει κατάλληλα τα σχετικά κείμενα. Τα κείμενα αυτά με τα οποία μεθόδευσαν το πραξικόπημά τους και επιχειρούν να παραπλανήσουν τον κόσμο, για «….τον άνθρωπο που έσωσε το Τάγμα από τον Ψαρουδάκη το 1981… », θα είχαν συνταγεί πολύ καλλίτερα από πρωτοετή φοιτητή της Γεωπονικής λένε οι αδελφοί στους διαδρόμους του Μεγάρου.
Οι νέοι 33 αρχίζουν τώρα να αντιλαμβάνονται ότι εκλέχτηκαν και εγκαταστάθηκαν με πλήρη παράβαση των κανονισμών και ότι χρησιμοποιήθηκαν για άλλοθι στις πρωτοφανείς παρανομίες, ενώ έχουν ν’ αντιμετωπίσουν την καζούρα των αδελφών περί 33 – μαιμού.
Στον δεύτερο όροφο επικρατεί βαθειά ανησυχία από τα διαδραματισθέντα καθώς οι προεκτάσεις τους σε μικρό και μέσο χρόνο, μπορεί ν’ αποβούν απρόβλεπτες και σε πολλά επίπεδα. Γνωρίζουν καλά ότι πρόσωπα που είναι τώρα στο περιβάλλον Ντεσιγούρα, έχουν μεγάλη πείρα παρομοίων εμπλοκών και έχουν χειρισθεί με επιτυχία πολύ πιο δύσκολα τεκτονικά θέματα, τόσο επιχώρια όσο και διεθνή .
Ο Ύπατος Ταξιάρχης Ραφαήλ Ντεσιγούρα συνεχίζει να δέχεται από το κέντρο, την επαρχία αλλά και το εξωτερικό πλήθος μηνυμάτων συμπαράστασης και αφοσίωσης, ενώ συνεχίζει την ενημέρωση των αδελφών υπάτων Συμβουλίων και σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις του για την αποκατάσταση της νομιμότητας και του κύρους του θεσμού.
ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ Η ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΝΕΑ
Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων Ελευθεροτεκτόνων εκφράζει με έντονο τρόπο την αποδοκιμασία της στις διαλυτικές ενέργειες της ομάδας Μανέα, ενώ κλίμα οργής και απογοήτευσης έχει διαμορφωθεί.
Στην πρόσφατη σύνοδο του 32ο προσήλθαν ελάχιστα μέλη και συγκεκριμένα λιγώτερα από το 1/5 των συνήθως συμμετεχόντων.
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης παλαιός και ηλικιωμένος αδελφός ζήτησε από τον Χ.Μ. να επικρατήσει αδελφική και συμβιβαστική διάθεση προκειμένου να ξεπερασθεί η κρίση.
Δημιουργήθηκε κλίμα τρίτης δημοτικού όπου ο μεν Χ.Μ., ως διευθυντής του σχολείου απάντησε με απαράδεκτα επιθετικό τρόπο, αποκλείοντας οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση ενώ ο προεδρεύων, ως δάσκαλος, Σπ. Κ. χτυπούσε συνεχώς τη σφύρα του, προκειμένου να δημιουργήσει κλίμα « νομιμότητας» στην «τάξη».
Δυστυχώς δεν βρέθηκε κάποιος να τους πεί "άντε φύγετε απ' δω΄μέσα διαλυτικά στοιχεία, ντροπιάζετε το Τάγμα μας"
Μετά τη λήξη της συνεδρίασης τα μέλη σχολίαζαν με έντονο τρόπο την απαράδεκτη συμπεριφορά του Χ.Μ. και του συνεργάτη του ,προέδρου της συνεδρίασης, ενώ δεν έλειψαν τα γνωστά περιπαικτικά πειράγματα του τύπου «…να γράψεις εκατό φορές ότι δεν θα ξαναμιλήσω με το διπλανό μου…..να έρθεις τη Δευτέρα με τον κηδεμόνα σου ….το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε κλπ.
Στην πρόσφατη σύνοδο του 32ο προσήλθαν ελάχιστα μέλη και συγκεκριμένα λιγώτερα από το 1/5 των συνήθως συμμετεχόντων.
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης παλαιός και ηλικιωμένος αδελφός ζήτησε από τον Χ.Μ. να επικρατήσει αδελφική και συμβιβαστική διάθεση προκειμένου να ξεπερασθεί η κρίση.
Δημιουργήθηκε κλίμα τρίτης δημοτικού όπου ο μεν Χ.Μ., ως διευθυντής του σχολείου απάντησε με απαράδεκτα επιθετικό τρόπο, αποκλείοντας οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση ενώ ο προεδρεύων, ως δάσκαλος, Σπ. Κ. χτυπούσε συνεχώς τη σφύρα του, προκειμένου να δημιουργήσει κλίμα « νομιμότητας» στην «τάξη».
Δυστυχώς δεν βρέθηκε κάποιος να τους πεί "άντε φύγετε απ' δω΄μέσα διαλυτικά στοιχεία, ντροπιάζετε το Τάγμα μας"
Μετά τη λήξη της συνεδρίασης τα μέλη σχολίαζαν με έντονο τρόπο την απαράδεκτη συμπεριφορά του Χ.Μ. και του συνεργάτη του ,προέδρου της συνεδρίασης, ενώ δεν έλειψαν τα γνωστά περιπαικτικά πειράγματα του τύπου «…να γράψεις εκατό φορές ότι δεν θα ξαναμιλήσω με το διπλανό μου…..να έρθεις τη Δευτέρα με τον κηδεμόνα σου ….το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε κλπ.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΕΡΑΝΙΟ ΣΤΟ ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 33ο ΤΟΥ Α.Α.Σ.Τ.
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ FORUM σε συνεργασία με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ δημοσιεύει μία από τις επιστολές του ιδρυτού του Σκωτικού Τύπου και της Ροδοσταυρικής Εταιρείας στην Ελλάδα αειμνήστου Δημητρίου Ροδοκανάκη, προς τον πρωτεργάτη του Τάγματος Albert Pike.
Η επιστολή αυτή αποκαλύπτει άγνωστες, έως τώρα, πτυχές του μεγάλου έργου του Δημητρίου Ροδοκανάκη σε σχέση με τον Ελληνικό Τεκτονισμό και Ροδοσταυρισμό και αλλάζει άρδην την εικόνα του «αδιάφορου», που θέλησαν να επιβάλλουν μερικοί ιστορικοί του Ελληνικού Ελευθεροτεκτονισμού.
Η δημοσιοποίηση αυτής της επιστολής γίνεται κατά τον χρόνον αυτόν της σοβαροτάτης κρίσεως του Υπάτου Συμβουλίου Ελλάδος, ως εράνιο και δημιουργικό αντιστάθμισμα.
Πέμπτη
ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ "ΣΤΟΑΣ" Ρ 2 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Το σκάνδαλο της "Στοάς" Propaganda No 2 στη γειτονική Ιταλία το καλοκαίρι του 1981 δεν έριξε μόνο μια Κυβέρνηση εκεί. Προκάλεσε άπειρες μετασεισμικές δονήσεις τόσο στο οικονομικό όσο και στο στρατιωτικό της κατεστημένο και δημιούργησε - είναι η αλήθεια - ένα γενικότερο προβληματισμό διεθνώς γύρω από τον Τεκτονισμό.Οι λαϊκές εφημερίδες των Αθηνών βρήκαν φυσικά την ευκαιρία όχι μόνο να μεταφέρουν τις τελευταίες ειδήσεις και εξελίξεις για το θέμα - όπως είχαν υποχρέωση - αλλά να αναμοχλεύσουν για μισή ακόμη φορά την άφθονη αντιτεκτονική φιλολογία. Τη σέρβιραν εντυπωσιακά, συνοδευμένη και από βαρείς υπαινιγμούς σε βάρος της Τεκτονικής ηγεσίας της χώρας. Η ίδια η ηγεσία μας μάλιστα άρχισε να δέχεται απροκάλυπτες απειλές από άγνωστα κέντρα, με αποτέλεσμα να πανικοβληθεί.Οι υπεύθυνοι Τέκτονες έτσι, δεν κατόρθωσαν τότε να ψελλίσουν ούτε μια λέξη σχετικά προς τον Τύπο και να δώσουν τις αναγκαίες διευκρινήσεις.Και δεν ήταν γιατί τους έλειπαν τα στοιχεία ή τα επιχειρήματα. Ήταν γιατί είχαν ανατραφεί μέσα και είχαν υιοθετήσει - και όλοι οι Τέκτονες είχαν αποδεχθεί - την πολιτική της αγόγγυστης σιωπής. Μια πολιτική η οποία, αν μη τι άλλο, δεν επέτρεπε να αναζητηθούν ευθύνες χειρισμών. Για παράδειγμα και μόνο δημοσιεύω εδώ τη μετάφραση που είχαν κάνει τότε για λογαριασμό του Υπάτου Συμβουλίου μιας πολύ ευπρεπούς και κατατοπιστικής εγκυκλίου που είχε λάβει από το αντίστοιχο Τεκτονικό σώμα της Ιταλίας και που θα μπορούσε πολύ εύκολα να βρει το δρόμο της δημοσιότητας στον Ελληνικό Τύπο. Γιατί οι δημοσιογράφοι κατά κανόνα ενδιαφέρονται πραγματικά για στοιχεία και αναφορές σε πρόσωπα, σε γεγονότα και σε πηγές, ανεξάρτητα από το δικαίωμά τους βέβαια να τα σχολιάζουν παράλληλα.ΥΠΑΤΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΤΟΥ 33ου ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣΥΠΑΤΟΣ ΜΕΓΑΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ Ζενίθ Ρώμης 16 Ιουνίου 1981Προς ʼπαντα τα "Ύπατα Συμβούλια του Αρχαίου και Αποδεδειγμένου Σκωτικού Τύπου.Ένα σοβαρό γεγονός έλαβε χώραν εν Ιταλία αυταίς τας ημέρας, το οποίον θα έχει ίσως ενδιαφέρον δι' όλα τα Ύπατα Συμβούλια του κόσμου του Α. Α. Σ. Τ., δηλαδή η δικαστική έρευνα της δραστηριότητος της ούτω καλουμένης Στοάς Ρ2. Μια βραχεία εισαγωγή θα ήτο αναγκαία επί του θέματος τούτου. Η Στοά Προπαγάνδα Ν2 (Στοά Ρ2) ιδρύθη εις την Ιταλίαν το έτος 1887 από τον Μέγαν Διδάσκαλον Adriano Lemmi. Διέφερε από τας άλλας Στοάς εις δύο σημεία α) Ο ίδιος ο Μέγας Διδάσκαλος ήτο ο μόνιμος εν ενεργεία Σεβάσμιός της κατά κανονισμούς. β) Η Στοά είχε το δικαίωμα να δέχεται μέλη από όλα τα μέρη της Ιταλίας ενώ κάθε άλλη Στοά δύναται να επιλέγει τα μέλη της μόνον από την περιοχήν της έδρας της. Η Στοά Ρ2 προορίζετο να αποκτήσει περιορισμένον αριθμόν τεκτόνων οι οποίοι λόγω της προσωπικής των κοινωνικής και πολιτικής θέσεως, δεν επετρέπετο να εισέλθουν εις τας συνήθεις κανονικάς Στοάς (Υπουργοί, βουλευταί, αξιωματικοί, ανώτεροι κρατικοί λειτουργεί κ.λπ.).Το 1925 ο φασισμός κατέστρεψε τον Ιταλικόν Τεκτονισμόν συμπεριλαμβανομένης και της Στοάς Ρ2. Μετά τον πόλεμον ανασυνεστήθη ο Τεκτονισμός εις την Ιταλίας, επίσης δέ και η Στοά Ρ2. Το τέλος του έτους 1960 ο εν ενεργεία Μέγας Διδάσκαλος επεφόρτισε τον Licio Gelli ένα Διδάσκαλο Τέκτονα με πολλά προσόντα, με την ειδική αποστολή να αναδιοργανώσει την Στοά Ρ2. Κατά το διάστημα της θητείας του διαδόχου του (Μέγας Διδάσκαλος ήτο ο Lino Salvini), πολλοί Τέκτονες είχαν την αίσθηση ότι ο αδ. Gelli δεν περιόριζε την δράσιν του εις την αναδιοργάνωσιν της Στοάς, αλλά οργάνωνε ένα είδος ιδιαιτέρας ομάδος δια λογαριασμόν του δηλ. μιας ιδιωτικής "προσωπικής" Στοάς εις την οποίαν δεν εγένοντο δεκτοί (ως επισκέπται) άλλοι τέκτονες αλλά μόνον οι εγγεγραμμένοι εις αυτήν. Υπήρχε το αίσθημα ότι η ομάς αυτή, παραβλέπουσα τον παραδοσιακόν σκοπόν του Τεκτονισμού, ελάμβανε μέρος κατά τινά τρόπον εις πολιτικάς και οικονομικάς πράξεις παραδοσιακώς απηγορευμένας εις τον Τεκτονισμόν εν Ιταλία.Κατά την ετησίαν Γενικήν Συνέλευσιν εν Νεαπόλει το 1974 η Μεγάλη Στοά απεφάσισε να διαλύσει την Στοάν Ρ2. Εν τούτοις η απόφασις δεν εξετελέσθη, αφού εις την Γενικήν Συνέλευσιν του επομένου έτους ο Μέγας Διδάσκαλος Salvini ανήγγειλε ότι η εν λόγω Στοά μετετράπη εις μίαν κανονικήν Στοάν και εξουσιοδοτήθη να εκλέξει τον Σεβάσμιόν της, ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον αδ. Licio Gelli. Οι αδελφοί οι επισήμως γνωστοί ως ανήκοντες εις την εν λόγω Στοάν κατά την εποχήν εκείνην ήσαν 50. Παρά ταύτα η δικαστική έρευνα αποκαλύπτει ότι τα μέλη είναι τώρα 953, εκ των οποίων μόνον 50 είχον επισήμως καταχωρηθεί εις τα αρχεία της Μεγάλης Στοάς της Ιταλίας. Επομένως είναι σαφές ότι ο αδ. Gelli χρησιμοποιών το όνομα του Τεκτονισμού εδημιούργησε δια ιδικόν του προσωπικόν όφελος ένα σώμα ξένον προς τον Τεκτονισμόν, αναμεμιγμένον εις παρανόμους πολιτικάς και οικονομικάς δραστηριότητας, το οποίον καλείται κακώς Στοά Ρ2 και του οποίου τα μέλη δεν ανήκουν εις τον κανονικόν Τεκτονισμόν, αλλά είναι μία ομάς η οποία θα έπρεπε να ονομασθεί απλώς "ομάς Gelli". Εις την πραγματικότητα τα μέλη της ομάδας αυτής δεν γνωρίζουν το ένα το άλλο, δεν συνέρχονται εις συνεδρίας της Στοάς, και κατά πλειοψηφία περιορίζουν την δραστηριότητα των εις το να καταβάλουν ετησίαν συνδρομήν εις τον Gelli, όπως εις μίαν προσωπική εταιρείαν.Ο κανονικός Τεκτονισμός (Μεγάλη Ανατολή) διοικούμενος τώρα από τον Μεγάλον Διδάσκαλον Ennio Battelli και ειδικότερα ο Σκωτικός Τύπος, εν Ιταλία, δεν ενεπλάκησαν εις καμμίαν από τας δραστηριότητας της ομάδος Gelli και δεν ανακρίνονται.Οπωσδήποτε ο Τύπος δεν διαχωρίζει σαφώς τον κανονικόν Τεκτονισμόν από την ομάδα Gelli, πράγμα που είναι αποτέλεσμα της ελλειπούς ενημερώσεως η οποία υπάρχει εν Ιταλία όσον αφορά τον Τεκτονισμόν.Ο Μέγας Διδάσκαλος και εγώ εδώσαμεν συνεντεύξεις εις την τηλεόρασιν και εις τας εφημερίδας δια να διευκρινήσωμεν πλήρως το θέμα και ουδείς εξ ημών αρνείται να απαντήσει εις ερωτήσεις που θα ηδύνντο να συμβάλλουν εις τον σκοπόν αυτόν.Ως τελικόν σχόλιον δύναται να λεχθεί ότι με μίαν αυστηρωτέραν στάσιν των Μεγάλων Διδασκάλων που διηύθυναν κατά τα παρελθόν έτη την Μεγάλην Ανατολήν θα ηδύνατο να είχε αποφευχθεί η παρούσα κρίσις δια της διαλύσεως κατά τον χρόνον που έπρεπε της Στοάς Ρ2 η δια παρεμποδίσεως του Gelli να συγκεντρώσει μίαν μεγάλην ομάδα προσώπων υπό την ψευδή κάλυψιν του ονόματος του Τεκτονισμού.Η υπόθεσις της Ρ2 είναι τώρα εις τα χείρας της δικαιοσύνης. Ο Gelli κατηγορείται τώρα δια προδοσίαν και δι' άλλα εγκλήματα. Μέχρις ότου διευκρινισθεί το θέμα τούτο ουδείς δύναται να είπη αν αι κατηγορίαι αυταί έχουν βάσιν ή όχι. Εν τω μεταξύ ο Gelli κατέφυγε εις την Λατινικήν Αμερικήν όπου είναι γνωστοί ότι έχει πολλούς σημαίνοντας φίλους.Όλοι οι Ιταλοί Τέκτονες πιστεύουν εις μίαν γενικήν διευκρίνισιν όσον το δυνατόν ταχύτερον δια να αποφευχθεί λόγω της περιπτώσεως Gelli μία νέα δίωξις κατά του Τεκτονισμού. Η γενική γνώμη είναι ότι πίσω από την περίπτωσιν αυτήν είναι δυνατόν να υπάρχει μία περιέργος πολιτική συμμαχία μεταξύ αριστερών ομάδων και δύο μερίδων των χριστιανοδημοκρατών. Η ενοχοποίησις του Τεκτονισμού είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται δι' επίθεσιν εναντίον πολιτικών αντιπάλων και ήδη μερικοί υπουργοί ηναγκάσθησαν να παραιτηθούν αφού απεκαλύφθησαν ως μέλη της Στοάς Ρ2.Πρόσθετοι πληροφορίαι θα ακολουθήσουν όσον το δυνατόν ταχύτερον.MANLIO CECOVINI 33oΥΠΑΤΟΣ ΜΕΓΑΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ ΚΡΑΤΑΙΟΙ ΜΟΥ - ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ ΚΡΑΤΑΙΟΙ ΜΟΥ
Το ύπατο συμβούλιο του 33 βαθμού του Α.Α.Σ.Τ. ήταν ένα σώμα το οποίο είχε τιμήσει με την παρουσία τους πλήθος εξαιρέτων Τεκτόνων και λόγω αυτής της ιδιότητας είχε ένα ιδαίτερο κύρος μεταξύ των Ελλήνων αδελφών.Αυτά συνέβαιναν τα παλιά χρόνια γιατί στα νεώτερα επήλθε η απαξίωση και του σώματος αυτού, εξ αιτίας κυρίως της επιλογής ανθρώπων μειωμένης ακτινοβολίας και ικανοτήτων.
Πρόσφατα στο Ύπατο Συμβούλιο συνέβησαν περίεργα τουλάχιστον και το βέβαιο είναι ότι χάθηκε η ύστατη ευκαιρία για την διάσωση και αυτού του ιστορικού Τεκτονικού σώματος.
Αιφνίδια και λίγο καιρό μετά την εκλογή του απομακρύνθηκε ο ύπατος ταξιάρχης Ραφαήλ Ντε Σιγούρα και στη θέση του εκλέχτηκε ο Χρ. Μανέας. ο οποίος έχει την ιστορική ευθύνη για το Μεγάλο σχίσμα και την κατάπτωση του Ελληνικού Τεκτονισμού.
Παράλληλα έλαβαν τον 33 βαθμό διάφορα απίθανα πρόσωπα που "δεν τα ξέρει ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους " για να χρησιμοποίησουμε την λαική αυτή μεταφορά.Αυτοί όμως πιστεύουν ότι είναι τόσο σπουδαίοι που απαξιούν και να φορέσουν το περίζωμά τους, μετέχοντες εργασιών συμβολικής στοάς (Μπρρρ έτσι και το μάθουν τα εν Αλβιόνι αφεντικά και οποία χαρά στον παιδικό σταθμό της Ερεσσού)
Στα δώματα της Αχαρνών έχει πέσει σοβαρός προβληματισμός που δεν ξεπερνιέται ούτε με τ' αστεία των νέων αδελφών, που συναντώμενοι αλληλοχαιρετώνται με τις λέξεις ΄' καλησπέρα σας κραταιέ μου, πως είσθε κραταιέ μου, κττ."
Εμείς μετά και από αυτά τους χαιρετούμε με τα λόγια ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ
ΕΝΑΣ ΑΧΡΕΙΟΣ ΕΤΑΙΡΟΣ
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Νέο ύπατο συμβούλιο προέκυψε αιφνιδίως προ ολίγων ημερών. Απομακρύνθηκε ο προσφάτως εκλεγείς Ραφαήλ Ντε Σιγούρα και τοποθετήθηκε ως Νέος Ύπατος Ταξιάρχης ο γνωστός και εξαιρετέος, υπεύθυνος του μεγάλου σχίσματος Χρήστος Μανέας.
Καλά πληροφορημένες πηγές μας αναφέρουν ότι χρησιμοποιήθηκαν καινοφανείς μεθοδεύσεις και ότι είχε προηγηθεί έντονο παρασκήνιο.
Ελπίζουμε ότι η απομάκρυνση του Ντε Σιγούρα δεν συνδέεται με το θρήσκευμά του ούτε και με την φονική επίθεση που είχε δεχθεί προ μηνών.
Η εκλογή του προσώπου που έχει ιστορικές ευθύνες για την δημιουργία του μεγάλου σχίσματος και την κατάπτωση του Τεκτονισμού των τελευταίων ετών, αποτελεί βάναυση πρόκληση.Και στο ύπατο συμβούλιο και ιδιαίτερα για τον νέο ύπατο απευθύνεται η πρόσκλησή μας σχετικά με το θέμα της Μακεδονίας.Θα περιμένουμε λίγο. Μετά θ' αρχίσουν συγκλονιστικές αποκαλύψεις για πρόσωπα, καταστάσεις και μεθοδεύσεις.Κουίζ πρώτο, έτσι για ορεκτικό : Τι είδους σχέση έχει μεγαλόβαθμος Τέκτονας με γειτονική χώρα στα βόρεια σύνορά μας
Κάποιοι θα χάσουν τον ύπνο τους.Το βέβαιο είναι ότι θα τρέχουν να βρούν τρύπα να χωθούν και δεν θα βρίσκουν.
Ο ΣΤΕΓΑΣΤΗΣ
Το ύπατο συμβούλιο του 33 βαθμού του Α.Α.Σ.Τ. ήταν ένα σώμα το οποίο είχε τιμήσει με την παρουσία τους πλήθος εξαιρέτων Τεκτόνων και λόγω αυτής της ιδιότητας είχε ένα ιδαίτερο κύρος μεταξύ των Ελλήνων αδελφών.Αυτά συνέβαιναν τα παλιά χρόνια γιατί στα νεώτερα επήλθε η απαξίωση και του σώματος αυτού, εξ αιτίας κυρίως της επιλογής ανθρώπων μειωμένης ακτινοβολίας και ικανοτήτων.
Πρόσφατα στο Ύπατο Συμβούλιο συνέβησαν περίεργα τουλάχιστον και το βέβαιο είναι ότι χάθηκε η ύστατη ευκαιρία για την διάσωση και αυτού του ιστορικού Τεκτονικού σώματος.
Αιφνίδια και λίγο καιρό μετά την εκλογή του απομακρύνθηκε ο ύπατος ταξιάρχης Ραφαήλ Ντε Σιγούρα και στη θέση του εκλέχτηκε ο Χρ. Μανέας. ο οποίος έχει την ιστορική ευθύνη για το Μεγάλο σχίσμα και την κατάπτωση του Ελληνικού Τεκτονισμού.
Παράλληλα έλαβαν τον 33 βαθμό διάφορα απίθανα πρόσωπα που "δεν τα ξέρει ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους " για να χρησιμοποίησουμε την λαική αυτή μεταφορά.Αυτοί όμως πιστεύουν ότι είναι τόσο σπουδαίοι που απαξιούν και να φορέσουν το περίζωμά τους, μετέχοντες εργασιών συμβολικής στοάς (Μπρρρ έτσι και το μάθουν τα εν Αλβιόνι αφεντικά και οποία χαρά στον παιδικό σταθμό της Ερεσσού)
Στα δώματα της Αχαρνών έχει πέσει σοβαρός προβληματισμός που δεν ξεπερνιέται ούτε με τ' αστεία των νέων αδελφών, που συναντώμενοι αλληλοχαιρετώνται με τις λέξεις ΄' καλησπέρα σας κραταιέ μου, πως είσθε κραταιέ μου, κττ."
Εμείς μετά και από αυτά τους χαιρετούμε με τα λόγια ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ
ΕΝΑΣ ΑΧΡΕΙΟΣ ΕΤΑΙΡΟΣ
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Νέο ύπατο συμβούλιο προέκυψε αιφνιδίως προ ολίγων ημερών. Απομακρύνθηκε ο προσφάτως εκλεγείς Ραφαήλ Ντε Σιγούρα και τοποθετήθηκε ως Νέος Ύπατος Ταξιάρχης ο γνωστός και εξαιρετέος, υπεύθυνος του μεγάλου σχίσματος Χρήστος Μανέας.
Καλά πληροφορημένες πηγές μας αναφέρουν ότι χρησιμοποιήθηκαν καινοφανείς μεθοδεύσεις και ότι είχε προηγηθεί έντονο παρασκήνιο.
Ελπίζουμε ότι η απομάκρυνση του Ντε Σιγούρα δεν συνδέεται με το θρήσκευμά του ούτε και με την φονική επίθεση που είχε δεχθεί προ μηνών.
Η εκλογή του προσώπου που έχει ιστορικές ευθύνες για την δημιουργία του μεγάλου σχίσματος και την κατάπτωση του Τεκτονισμού των τελευταίων ετών, αποτελεί βάναυση πρόκληση.Και στο ύπατο συμβούλιο και ιδιαίτερα για τον νέο ύπατο απευθύνεται η πρόσκλησή μας σχετικά με το θέμα της Μακεδονίας.Θα περιμένουμε λίγο. Μετά θ' αρχίσουν συγκλονιστικές αποκαλύψεις για πρόσωπα, καταστάσεις και μεθοδεύσεις.Κουίζ πρώτο, έτσι για ορεκτικό : Τι είδους σχέση έχει μεγαλόβαθμος Τέκτονας με γειτονική χώρα στα βόρεια σύνορά μας
Κάποιοι θα χάσουν τον ύπνο τους.Το βέβαιο είναι ότι θα τρέχουν να βρούν τρύπα να χωθούν και δεν θα βρίσκουν.
Ο ΣΤΕΓΑΣΤΗΣ
ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΤΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Ο ΜΑΝΕΑΣ
Τα πράγματα στο ύπατο συμβούλιο του 33ο της Ελλάδος του Α.Α.Σ.Τ. είναι πολύ χειρότερα απ’ ότι είχαμε πληροφορηθεί αρχικά.
Από έγκυρες πηγές πληροφορούμαστε ότι ο ύπατος Ταξιάρχης Ραφαήλ Ντε Σιγούρα με διάταγμά του καθαιρεί και αποπέμπει τον Χρ. Μανέα απ’ όλα τα φιλοσοφικά εργαστήρια.
Ήδη αντιμάχονται οι δύο παρατάξεις ( Ντε Σιγούρα – Μανέα ) και η μια κατηγορεί την άλλη με βαρύτατους χαρακτηρισμούς για πρωτοφανείς μεθοδεύσεις, βία, ρατσισμό, ανικανότητα, ύπατο ταξιάρχη- «μαιμού» κττ.
Παράλληλα προετοιμάζονται "πειθαρχικές δίκες" και εξαπολύονται έγγραφα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Ήδη κάποια ταξιδεύουν προς δυσμάς, προς μεγάλην τέρψιν των εν Λονδίνω αφεντικών, που επιχαίρουν για την αποδόμηση και την εσωστρέφεια του Ελληνικού Τεκτονισμού, ώστε να μπορούν ανεμπόδιστοι να επικυριαρχούν και να δρούν με χωριστικό τρόπο, φυτεύοντας υποκαταστήματά τους σε κρίσιμες για την πατρίδα μας περιοχές.
Οι παλαιότεροι θυμούνται τις συνθήκες με τις οποίες είχε γίνει Μεγάλος Διδάσκάλος ο Μανέας, την παραίτηση Σεργόπουλου, τα δημοσιεύματα της ΑΥΡΙΑΝΗΣ, (Δικηγόρος του ιδιοκτήτη της, ο Χρ. Μανέας), τις αντιδράσεις Ριζόπουλου και τα όσα τραγικά επακολούθησαν αργότερα με τα όργια των παρανομιών και των πειθαρχικών "δικών", που οδήγησαν στο μεγάλο σχίσμα, την έκπτωση του Τάγματος και την αδυναμία του να μεταλαμπαδεύσει τον Τεκτονισμό στις γειτονικές περιοχές, μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι το Τάγμα σβήνει και κανένας λεβέντης δεν τιμά το περίζωμά του, αντιστεκόμενος σ’ αυτούς τους απερίγραπτους τύπους που βρέθηκαν στην διοίκησή του.
ΕΝΑΣ ΑΧΡΕΙΟΣ ΕΤΑΙΡΟΣ
Από έγκυρες πηγές πληροφορούμαστε ότι ο ύπατος Ταξιάρχης Ραφαήλ Ντε Σιγούρα με διάταγμά του καθαιρεί και αποπέμπει τον Χρ. Μανέα απ’ όλα τα φιλοσοφικά εργαστήρια.
Ήδη αντιμάχονται οι δύο παρατάξεις ( Ντε Σιγούρα – Μανέα ) και η μια κατηγορεί την άλλη με βαρύτατους χαρακτηρισμούς για πρωτοφανείς μεθοδεύσεις, βία, ρατσισμό, ανικανότητα, ύπατο ταξιάρχη- «μαιμού» κττ.
Παράλληλα προετοιμάζονται "πειθαρχικές δίκες" και εξαπολύονται έγγραφα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Ήδη κάποια ταξιδεύουν προς δυσμάς, προς μεγάλην τέρψιν των εν Λονδίνω αφεντικών, που επιχαίρουν για την αποδόμηση και την εσωστρέφεια του Ελληνικού Τεκτονισμού, ώστε να μπορούν ανεμπόδιστοι να επικυριαρχούν και να δρούν με χωριστικό τρόπο, φυτεύοντας υποκαταστήματά τους σε κρίσιμες για την πατρίδα μας περιοχές.
Οι παλαιότεροι θυμούνται τις συνθήκες με τις οποίες είχε γίνει Μεγάλος Διδάσκάλος ο Μανέας, την παραίτηση Σεργόπουλου, τα δημοσιεύματα της ΑΥΡΙΑΝΗΣ, (Δικηγόρος του ιδιοκτήτη της, ο Χρ. Μανέας), τις αντιδράσεις Ριζόπουλου και τα όσα τραγικά επακολούθησαν αργότερα με τα όργια των παρανομιών και των πειθαρχικών "δικών", που οδήγησαν στο μεγάλο σχίσμα, την έκπτωση του Τάγματος και την αδυναμία του να μεταλαμπαδεύσει τον Τεκτονισμό στις γειτονικές περιοχές, μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι το Τάγμα σβήνει και κανένας λεβέντης δεν τιμά το περίζωμά του, αντιστεκόμενος σ’ αυτούς τους απερίγραπτους τύπους που βρέθηκαν στην διοίκησή του.
ΕΝΑΣ ΑΧΡΕΙΟΣ ΕΤΑΙΡΟΣ
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΥΠΑΤΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΜΑΝΕΑ
Όπως είχαμε αποκαλύψει προ ημερών το Τάγμα μας συγκλονίζεται και πάλι από σοβαρότατα επισόδεια στο Ύπατο Συμβούλιο.
Πρωταγωνιστής των δυσαρέστων αυτών είναι και πάλι ο Χρ. Μανέας, που είχε γίνει Μέγας Διδάσκαλος της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος το 1981, με εξαιρετικά αμφισβητούμενο τρόπο και εν μέσω σοβαροτάτων επισοδείων, ενώ αργότερα είδαμε το Τάγμα να οδηγείται στο διχασμό και την κατάπτωση.
Ανάλογα φαίνεται ότι διαδραματίζονται και τώρα στο Ύπατο Συμβούλιο, όπου ό νομίμως εκλεγείς Ύπατος Ταξιάρχης Ραφαήλ Ντε Σιγούρα καταγγέλλει τον Χρ. Μανέα ως πρωταγωνιστή πραξικοπήματος και σφετεριστή του αξιώματος του Υπάτου Ταξιάρχη αλλά και για εγκληματικές πράξεις (όπως εξυβρίσεις, απειλές κατά της σωματικής του ακεραιότητας κλπ.) και προειδοποιεί ότι αν δεν αποκατασταθεί η νομιμότητα θα αναγκασθεί να καταφύγει εις τα Δικαστήρια του κράτους.
Δημοσιεύουμε την αποκαλυπτική επιστολή του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχη του Υπάτου Συμβουλίου του 33 βαθμού της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεκτού Σκωτικού Τύπου Ραφαήλ Ντε Σιγούρα και το διάταγμα καθαίρεσης και αποπομπής του Χρ. Μανέα, όπως ακριβώς μας εστάλησαν. (Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας)
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΥΠΑΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΗ
Μετ’ εκπλήξεως, εάν όχι αγανακτήσεως, έλαβον γνώσιν ενός εγγράφου υπό ημερομηνίαν 19 Νοεμβρίου 2008, απευθυνομένου προς τα Κραταιά Μέλη του Υπάτου Συμβουλίου και υπογραφομένου υπό του Μεγάλου Καγκελαρίου Μεγάλου Γενικού Γραμματέως Κων/ Μπάλλα, κατ’ εντολήν του Κραταιοτάτου Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου Χρήστου Μανέα.
Δια του εγγράφου αυτού, γίνεται μνεία των όσων διεδραματίσθηκαν κατά την συνεδρίαν του Υπάτου Συμβουλίου της 10ης τρέχοντος μηνός, επαναλαμβάνοντας και αναλύοντας ταύτα κατα παιδαριώδη τρόπον, και φυσικά κατά το δοκούν του συντάξαντος το έγγραφον, ωσάν να μην ήσαν παρόντα τα μέλη προς τα οποία απευθύνεται το έγγραφον, και να μην κατάλαβαν «τι τους έγινε», κατά το κοινώς λεγόμενον, εις την συνεδρίασιν εκείνη!
Εν συνεχεία αναφέρονται ορισμέναι πράξεις και παραλείψεις εμού, αίτινες κατά την αυθαίρετον κρίσιν του αυτοανακηρυχθέντος ως Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου, στοιχειοθετούν τεκτονικά αδικήματα και επισύρουν προβλεπομένας κυρώσεις.
Είναι ίδιον μετά τα επιτυχή πραξικοπήματα, ν’ ακολουθεί και η καρατόμησις του ηττηθέντος(;).
Τέλος, καλούνται τα μέλη του Υπάτου Συμβουλίου όπως προσέλθουν την 26ην τρέχοντος μηνός προκειμένου να εξετασθεί εάν, κατ’ αρχήν, θ’ απορριφθεί η κατηγορία, ή θα διεξαχθεί ανάκρισις.
Επί των ανωτέρω, επιθυμώ να φέρω εις γνώσιν των φιλτάτων κραταιών αδελφών μου, Μελών του Υπάτου Συμβουλίου τα ακόλουθα:-
Όπως άπαντες γνωρίζετε, ουδέποτε παραιτήθην του νομίμως αποκτηθέντος αξιώματός μου, τουτέστιν, του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου το οποίον από έτους και πλέον υπερηφάνως φέρω. -
Η αγωγή μου, το ήπιον και η ταπεινότης του χαρακτήρος μου, η υπέρ του ημίσεος αιώνος τεκτονική παιδεία μου και η προσφορά μου προς τον τεκτονικόν θεσμόν, και η εν γένει συγκρότησίς μου εις την ηλικίαν την οποίαν, συν θεώ, ευρίσκομαι, ουδόλως μου επιτρέπουν να αντιμάχομαι σκληρώς μετά των συνανθρώπων μου και κυρίως μετά των τεκτόνων αδελφών μου.
Μόνον εκείνοι οίτινες καραδοκούν ως γύπες να υφαρπάξουν δια παντός μέσου ή να σφετερισθούν την εξουσίαν, είναι ικανοί να σκέπτωνται και να παρερμηνεύουν τας αδελφικάς εκδηλώσεις ευγενείας και ευπρεπείας (χειραψίας συγχαρητηρίους και αναγκαστικάς παρουσίας εις ξαφνικάς εμφανίσεις μη αναμενομένων προσώπων) ως συγκατάβασιν και επιδοκιμασίαν ανόμων πράξεων, όταν μάλιστα οι ίδιοι ομολογούν, και δη εγγράφως, ότι εφ’ όλων των διαπραχθέντων και αποφασισθέντων, η ταπεινότης μου εμειοψήφισεν!-
Οι αξιωματικοί του Υπάτου Συμβουλίου εκλέγονται και δεν διορίζονται, όπερ σημαίνει ότι ουδείς δύναται να επιβάλει εις τον άλλον να αναλάβει υποχρεώσεις τας οποίας δεν δύναται να εκπληρώσει ή δεν επιθυμεί. Ταύτα μετέρχονται μόνον εκείνοι οίτινες τα έχουν επωφελώς μετέλθει και κατά το παρελθόν.-
Η παραίτησις του Ανθυπάτου από της ευθύνης οργανώσεως της 49ης Συνόδου των Υπάτων Μεγάλων Ταξιαρχών της Ευρώπης, και η ανάληψις ταύτης υπό του Μεγάλου θυσαυροφύλακος, ως απεδείχθει, ήτο μία απλή πρόφασις δια την κατάληψιν του αξιώματος του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου υπό του Μεγάλου θυσαυροφύλακος, ήτις είχεν προαποφασισθεί και επιμελώς σχεδιασθεί εις άλλους πιθανόν χώρους, πολύ ενωρίτερον της εν λόγω συνεδριάσεως, ως και η επιλογή των αδελφών οίτινες εκάλυψεν τας από μακροτάτου χρόνου σκοπίμως παραμενούσας κενάς θέσεις του Υπάτου Συμβουλίου, τινές των οποίων στερούνται των προς τούτο απαιτουμένων προσόντων. -
Γνωρίζετε, βεβαίως, ότι άπασαι αι ενέργειαι και αποφάσεις αίτινες ελήφθησαν κατά την περιβόητον εκείνην συνεδρίασιν ήσαν και είναι απολύτως άκυραι.
Κατεπατήθει ολοσχερώς και εβεβηλώθει ολόκληρος σχεδόν ο νεοψηφισθείς Γενικός Κανονισμός τον οποίον ο αυτοανακηρυχθείς ως Ύπατος Μεγάλος Ταξιάρχης έχει δηλώσει επισήμως και κατ’ επανάληψιν ότι δεν τον αναγνωρίζει ως νόμιμον, και ότι έχει απουσιάσει από κάθε συνεδρίασιν κατά την οποίαν ελήφθησαν αποφάσεις βάσει του Κανονισμού αυτού. -
Η εκλογή του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου δεν διενεργείται δια της σιωπηράς αποδοχής των Μελών, ή της μη εναντιώσεως αυτών εις την εκλογήν του, αλλά δια ρητής και δη μεγαλοφώνου, χαρμοσύνου και δοξαστικής εκφράσεως αυτών. -
Τα γεγονότα ταύτα έχουν δημιουργήσει μίαν επικίνδυνον δυσφορίαν και αναβρασμόν εις το σύνολον σχεδόν των μελών των φιλοσοφικών εργαστηρίων.
Εάν ήτο δυνατόν να διενεργηθεί μία μυστική ψηφοφορία επί των αποφασισθέντων και συμβαινόντων κατά τας τελευταίας ημέρας, είναι πλέον ή βέβαιον ότι το αποτέλεσμα θα ήτο άκρως αρνητικόν.
Είναι λίαν εμφανής η τρομοκρατία η οποία διακατέχει άπαντα σχεδόν τα μέλη του φιλοσοφικού τεκτονισμού. Άπαντες κουνούν την κεφαλήν απελπιστικώς, χαμογελούν ειρωνικώς και απέρχονται περιφρονητικώς.
Ομιλούν άπαντες περί πραξικοπήματος από το οποίον μόνον τα τανκ(ς) έλειψαν και διερωτώνται δια την στάσιν του Επιτίμου Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου Γεωργίου Χαλκιώτη.- Εν όψει της καταστάσεως ταύτης, έχω εκδόσει και κοινοποιήσει νομίμως Διάταγμα δια του οποίου προβαίνω εις σκληράς μεν πλην απαραιτήτους ενεργείας προς αποκατάστασιν της διασαλευθείσης τάξεως και νομιμότητος.-
Έχω αναθέσει την μεταγλώτισιν του παρόντος ως και τινων άλλων εγγράφων εις τας γλώσσας Αγγλικήν, Γαλλικήν, Γερμανικήν, Ιταλικήν και Ισπανικήν τα οποία προτίθεμαι να αποστείλω το συντομώτερον δυνατόν εις τα αντίστοιχα Ύπατα Συμβούλια των ανωτέρω Ευρωπαϊκών χωρών. -
Τέλος, εάν και εφόσον δεν επιδιωχθεί και δεν επέλθει τελικώς η ηρεμία και η τάξις, θα καταφύγω αναγκαστικώς πλέον εις την Ελληνικήν δικαιοσύνην συμφώνως προς το άρθρον 2 του Γενικού Κανονισμού κατά το οποίον «Πρώτιστον καθήκον των ελευθεροτεκτόνων είναι: Αφοσίωσις εις την πατρίδα, υπακοή εις το Σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους…» οίτινες έχουν εγγυηθεί την πιστήν εφαρμογήν του εις το Πρωτοδικείον υποβληθέντος και παρ’ αυτού τηρουμένου Καταστατικού της Τεκτονικής Ενώσεως.
Και μη μου πει ο αυτοανακηρυχθείς ως Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης ότι τούτο θα αποτελέσει μέγιστον ηθικόν από τεκτονικής απόψεως λάθος, καθ’ όσον η ενέργεια αυτή υπήρξεν μόνιμος απειλή του ιδίου μετά τον θάνατον του πρώην Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου Χρυσάνθου Κατσικοπούλου μέχρι σήμερον.-
Δεν θα αποφύγω να σας αποκαλύψω, φίλτατοι κραταίοι αδελφοί ότι ο αυτοανακηρυχθείς Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης, την μεθεπομένην της περιβοήτου Συνεδριάσεως, εισήλθεν το Γραφείον του Υπάτου, διέταξεν τους άλλους παρευρισκομένους να εξέλθουν του Γραφείου και μετά την απομάκρυνσιν τούτων, εκλείδωσε την θύραν του Γραφείου και με εξύβρισεν σκαιώτατα, με έπτυσεν εις το πρόσωπον, με ηπείλησεν και επιχείρησεν να χειροδικήσει κατά του ατόμου μου.
Έκτοτε έχει κλονισθεί έτι περισσότερον η επισφαλής υγεία μου δια τούτο τον καθιστώ απολύτως υπεύθυνον δι’ ό,τι ήθελε μου συμβεί εις το μέλλον. -
Θεωρώ περιττόν να σας κάμω γνωστόν ότι δεν θα παραστώ εις την συνεδρίασιν της 26ης τρέχοντος μηνός την οποίαν θεωρώ παράνομον, αλλά και επί τη αντιθέτω περιπτώσει, διότι κατά την επικαλουμένην διάταξιν του άρθρου 124 είσθε υποχρεωμένοι να συνεδριάσετε «εν απουσία του καθ’ ου η κατηγορία».
Πρωταγωνιστής των δυσαρέστων αυτών είναι και πάλι ο Χρ. Μανέας, που είχε γίνει Μέγας Διδάσκαλος της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος το 1981, με εξαιρετικά αμφισβητούμενο τρόπο και εν μέσω σοβαροτάτων επισοδείων, ενώ αργότερα είδαμε το Τάγμα να οδηγείται στο διχασμό και την κατάπτωση.
Ανάλογα φαίνεται ότι διαδραματίζονται και τώρα στο Ύπατο Συμβούλιο, όπου ό νομίμως εκλεγείς Ύπατος Ταξιάρχης Ραφαήλ Ντε Σιγούρα καταγγέλλει τον Χρ. Μανέα ως πρωταγωνιστή πραξικοπήματος και σφετεριστή του αξιώματος του Υπάτου Ταξιάρχη αλλά και για εγκληματικές πράξεις (όπως εξυβρίσεις, απειλές κατά της σωματικής του ακεραιότητας κλπ.) και προειδοποιεί ότι αν δεν αποκατασταθεί η νομιμότητα θα αναγκασθεί να καταφύγει εις τα Δικαστήρια του κράτους.
Δημοσιεύουμε την αποκαλυπτική επιστολή του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχη του Υπάτου Συμβουλίου του 33 βαθμού της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεκτού Σκωτικού Τύπου Ραφαήλ Ντε Σιγούρα και το διάταγμα καθαίρεσης και αποπομπής του Χρ. Μανέα, όπως ακριβώς μας εστάλησαν. (Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας)
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΥΠΑΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΗ
Μετ’ εκπλήξεως, εάν όχι αγανακτήσεως, έλαβον γνώσιν ενός εγγράφου υπό ημερομηνίαν 19 Νοεμβρίου 2008, απευθυνομένου προς τα Κραταιά Μέλη του Υπάτου Συμβουλίου και υπογραφομένου υπό του Μεγάλου Καγκελαρίου Μεγάλου Γενικού Γραμματέως Κων/ Μπάλλα, κατ’ εντολήν του Κραταιοτάτου Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου Χρήστου Μανέα.
Δια του εγγράφου αυτού, γίνεται μνεία των όσων διεδραματίσθηκαν κατά την συνεδρίαν του Υπάτου Συμβουλίου της 10ης τρέχοντος μηνός, επαναλαμβάνοντας και αναλύοντας ταύτα κατα παιδαριώδη τρόπον, και φυσικά κατά το δοκούν του συντάξαντος το έγγραφον, ωσάν να μην ήσαν παρόντα τα μέλη προς τα οποία απευθύνεται το έγγραφον, και να μην κατάλαβαν «τι τους έγινε», κατά το κοινώς λεγόμενον, εις την συνεδρίασιν εκείνη!
Εν συνεχεία αναφέρονται ορισμέναι πράξεις και παραλείψεις εμού, αίτινες κατά την αυθαίρετον κρίσιν του αυτοανακηρυχθέντος ως Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου, στοιχειοθετούν τεκτονικά αδικήματα και επισύρουν προβλεπομένας κυρώσεις.
Είναι ίδιον μετά τα επιτυχή πραξικοπήματα, ν’ ακολουθεί και η καρατόμησις του ηττηθέντος(;).
Τέλος, καλούνται τα μέλη του Υπάτου Συμβουλίου όπως προσέλθουν την 26ην τρέχοντος μηνός προκειμένου να εξετασθεί εάν, κατ’ αρχήν, θ’ απορριφθεί η κατηγορία, ή θα διεξαχθεί ανάκρισις.
Επί των ανωτέρω, επιθυμώ να φέρω εις γνώσιν των φιλτάτων κραταιών αδελφών μου, Μελών του Υπάτου Συμβουλίου τα ακόλουθα:-
Όπως άπαντες γνωρίζετε, ουδέποτε παραιτήθην του νομίμως αποκτηθέντος αξιώματός μου, τουτέστιν, του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου το οποίον από έτους και πλέον υπερηφάνως φέρω. -
Η αγωγή μου, το ήπιον και η ταπεινότης του χαρακτήρος μου, η υπέρ του ημίσεος αιώνος τεκτονική παιδεία μου και η προσφορά μου προς τον τεκτονικόν θεσμόν, και η εν γένει συγκρότησίς μου εις την ηλικίαν την οποίαν, συν θεώ, ευρίσκομαι, ουδόλως μου επιτρέπουν να αντιμάχομαι σκληρώς μετά των συνανθρώπων μου και κυρίως μετά των τεκτόνων αδελφών μου.
Μόνον εκείνοι οίτινες καραδοκούν ως γύπες να υφαρπάξουν δια παντός μέσου ή να σφετερισθούν την εξουσίαν, είναι ικανοί να σκέπτωνται και να παρερμηνεύουν τας αδελφικάς εκδηλώσεις ευγενείας και ευπρεπείας (χειραψίας συγχαρητηρίους και αναγκαστικάς παρουσίας εις ξαφνικάς εμφανίσεις μη αναμενομένων προσώπων) ως συγκατάβασιν και επιδοκιμασίαν ανόμων πράξεων, όταν μάλιστα οι ίδιοι ομολογούν, και δη εγγράφως, ότι εφ’ όλων των διαπραχθέντων και αποφασισθέντων, η ταπεινότης μου εμειοψήφισεν!-
Οι αξιωματικοί του Υπάτου Συμβουλίου εκλέγονται και δεν διορίζονται, όπερ σημαίνει ότι ουδείς δύναται να επιβάλει εις τον άλλον να αναλάβει υποχρεώσεις τας οποίας δεν δύναται να εκπληρώσει ή δεν επιθυμεί. Ταύτα μετέρχονται μόνον εκείνοι οίτινες τα έχουν επωφελώς μετέλθει και κατά το παρελθόν.-
Η παραίτησις του Ανθυπάτου από της ευθύνης οργανώσεως της 49ης Συνόδου των Υπάτων Μεγάλων Ταξιαρχών της Ευρώπης, και η ανάληψις ταύτης υπό του Μεγάλου θυσαυροφύλακος, ως απεδείχθει, ήτο μία απλή πρόφασις δια την κατάληψιν του αξιώματος του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου υπό του Μεγάλου θυσαυροφύλακος, ήτις είχεν προαποφασισθεί και επιμελώς σχεδιασθεί εις άλλους πιθανόν χώρους, πολύ ενωρίτερον της εν λόγω συνεδριάσεως, ως και η επιλογή των αδελφών οίτινες εκάλυψεν τας από μακροτάτου χρόνου σκοπίμως παραμενούσας κενάς θέσεις του Υπάτου Συμβουλίου, τινές των οποίων στερούνται των προς τούτο απαιτουμένων προσόντων. -
Γνωρίζετε, βεβαίως, ότι άπασαι αι ενέργειαι και αποφάσεις αίτινες ελήφθησαν κατά την περιβόητον εκείνην συνεδρίασιν ήσαν και είναι απολύτως άκυραι.
Κατεπατήθει ολοσχερώς και εβεβηλώθει ολόκληρος σχεδόν ο νεοψηφισθείς Γενικός Κανονισμός τον οποίον ο αυτοανακηρυχθείς ως Ύπατος Μεγάλος Ταξιάρχης έχει δηλώσει επισήμως και κατ’ επανάληψιν ότι δεν τον αναγνωρίζει ως νόμιμον, και ότι έχει απουσιάσει από κάθε συνεδρίασιν κατά την οποίαν ελήφθησαν αποφάσεις βάσει του Κανονισμού αυτού. -
Η εκλογή του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου δεν διενεργείται δια της σιωπηράς αποδοχής των Μελών, ή της μη εναντιώσεως αυτών εις την εκλογήν του, αλλά δια ρητής και δη μεγαλοφώνου, χαρμοσύνου και δοξαστικής εκφράσεως αυτών. -
Τα γεγονότα ταύτα έχουν δημιουργήσει μίαν επικίνδυνον δυσφορίαν και αναβρασμόν εις το σύνολον σχεδόν των μελών των φιλοσοφικών εργαστηρίων.
Εάν ήτο δυνατόν να διενεργηθεί μία μυστική ψηφοφορία επί των αποφασισθέντων και συμβαινόντων κατά τας τελευταίας ημέρας, είναι πλέον ή βέβαιον ότι το αποτέλεσμα θα ήτο άκρως αρνητικόν.
Είναι λίαν εμφανής η τρομοκρατία η οποία διακατέχει άπαντα σχεδόν τα μέλη του φιλοσοφικού τεκτονισμού. Άπαντες κουνούν την κεφαλήν απελπιστικώς, χαμογελούν ειρωνικώς και απέρχονται περιφρονητικώς.
Ομιλούν άπαντες περί πραξικοπήματος από το οποίον μόνον τα τανκ(ς) έλειψαν και διερωτώνται δια την στάσιν του Επιτίμου Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου Γεωργίου Χαλκιώτη.- Εν όψει της καταστάσεως ταύτης, έχω εκδόσει και κοινοποιήσει νομίμως Διάταγμα δια του οποίου προβαίνω εις σκληράς μεν πλην απαραιτήτους ενεργείας προς αποκατάστασιν της διασαλευθείσης τάξεως και νομιμότητος.-
Έχω αναθέσει την μεταγλώτισιν του παρόντος ως και τινων άλλων εγγράφων εις τας γλώσσας Αγγλικήν, Γαλλικήν, Γερμανικήν, Ιταλικήν και Ισπανικήν τα οποία προτίθεμαι να αποστείλω το συντομώτερον δυνατόν εις τα αντίστοιχα Ύπατα Συμβούλια των ανωτέρω Ευρωπαϊκών χωρών. -
Τέλος, εάν και εφόσον δεν επιδιωχθεί και δεν επέλθει τελικώς η ηρεμία και η τάξις, θα καταφύγω αναγκαστικώς πλέον εις την Ελληνικήν δικαιοσύνην συμφώνως προς το άρθρον 2 του Γενικού Κανονισμού κατά το οποίον «Πρώτιστον καθήκον των ελευθεροτεκτόνων είναι: Αφοσίωσις εις την πατρίδα, υπακοή εις το Σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους…» οίτινες έχουν εγγυηθεί την πιστήν εφαρμογήν του εις το Πρωτοδικείον υποβληθέντος και παρ’ αυτού τηρουμένου Καταστατικού της Τεκτονικής Ενώσεως.
Και μη μου πει ο αυτοανακηρυχθείς ως Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης ότι τούτο θα αποτελέσει μέγιστον ηθικόν από τεκτονικής απόψεως λάθος, καθ’ όσον η ενέργεια αυτή υπήρξεν μόνιμος απειλή του ιδίου μετά τον θάνατον του πρώην Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου Χρυσάνθου Κατσικοπούλου μέχρι σήμερον.-
Δεν θα αποφύγω να σας αποκαλύψω, φίλτατοι κραταίοι αδελφοί ότι ο αυτοανακηρυχθείς Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης, την μεθεπομένην της περιβοήτου Συνεδριάσεως, εισήλθεν το Γραφείον του Υπάτου, διέταξεν τους άλλους παρευρισκομένους να εξέλθουν του Γραφείου και μετά την απομάκρυνσιν τούτων, εκλείδωσε την θύραν του Γραφείου και με εξύβρισεν σκαιώτατα, με έπτυσεν εις το πρόσωπον, με ηπείλησεν και επιχείρησεν να χειροδικήσει κατά του ατόμου μου.
Έκτοτε έχει κλονισθεί έτι περισσότερον η επισφαλής υγεία μου δια τούτο τον καθιστώ απολύτως υπεύθυνον δι’ ό,τι ήθελε μου συμβεί εις το μέλλον. -
Θεωρώ περιττόν να σας κάμω γνωστόν ότι δεν θα παραστώ εις την συνεδρίασιν της 26ης τρέχοντος μηνός την οποίαν θεωρώ παράνομον, αλλά και επί τη αντιθέτω περιπτώσει, διότι κατά την επικαλουμένην διάταξιν του άρθρου 124 είσθε υποχρεωμένοι να συνεδριάσετε «εν απουσία του καθ’ ου η κατηγορία».
Ο ΔΙΑΓΡΑΨΑΣ ΤΟΥ - ΔΙΑΓΡΑΨΑΝΤΟΣ - ΤΟΝ ΔΙΑΓΡΑΨΑΝΤΑ - Ω ΑΙΣΧΟΣ
Χθες 15/12/2008 ο Ραφαήλ Ντε Σιγούρα διεγράφη από το ύπατο συμβούλιο, το περί τον διαγραφέντα Μανέα.
Ήδη γύρω από τις δύο πλευρές των αλληλοδιαγραμένων έχουν συσπειρωθεί μέλη των φιλοσοφικών εργαστηρίων του Σκωτικού Τύπου, τα οποία αλληλοκατηγορούνται με βαρύτατες κατηγορίες.
Η πλευρά Ντε Σιγούρα κατηγορεί την πλευρά Μανέα για πραξικόπημα και νόσφιση εξουσίας από τον άνθρωπο που διέλυσε τον Ελληνικό Τεκτονισμό, κατονομάζουν τον περί τον Μανέα ύπατο συμβούλιο, ως ύπατο – μαιμού και αρνούνται να προσέλθουν σε εργασίες εργαστηρίων υπ’ αυτόν. Υποστηρίζουν ότι με την σύμπραξη ανθρώπων που κατηγορούνται για σοβαρά ποινικά αδικήματα, που απασχόλησαν τον τύπο για σκάνδαλα σε δημόσιες προμήθειες του Υπουργείου Παιδείας, που κάνουν μπίζνες στα Σκόπια αλλά και με την μεταγενέστερη στήριξη των όσων παρανόμως έλαβαν τον 33 βαθμό μεταξύ των οποίων, άνθρωποι ανήκοντες στο τάγμα λιγότερο από οκτώ χρόνια, άγνωστοι η μηδαμινής προσφοράς, επιχειρήθηκε το πραξικόπημα αυτό της παράνομης εκδίωξης και διαγραφής του νομίμως εκλεγέντος και εγκατασταθέντος υπάτου ταξιάρχη.
Παράλληλα η πλευρά Μανέα προσπαθεί με συγκεντρώσεις και εγκυκλίους να πείσει για την νομιμότητα της ύπαρξης της και την αναγκαιότητα διαγραφής του πρώην ύπατου ταξιάρχη.
Ενημερωτικές επιστολές για όλα αυτά στέλνονται στα ανά τον κόσμο Ύπατα Συμβούλια.
Εμείς τι άλλο να πούμε από το να εκφράσουμε την λύπη μας .
Ήδη γύρω από τις δύο πλευρές των αλληλοδιαγραμένων έχουν συσπειρωθεί μέλη των φιλοσοφικών εργαστηρίων του Σκωτικού Τύπου, τα οποία αλληλοκατηγορούνται με βαρύτατες κατηγορίες.
Η πλευρά Ντε Σιγούρα κατηγορεί την πλευρά Μανέα για πραξικόπημα και νόσφιση εξουσίας από τον άνθρωπο που διέλυσε τον Ελληνικό Τεκτονισμό, κατονομάζουν τον περί τον Μανέα ύπατο συμβούλιο, ως ύπατο – μαιμού και αρνούνται να προσέλθουν σε εργασίες εργαστηρίων υπ’ αυτόν. Υποστηρίζουν ότι με την σύμπραξη ανθρώπων που κατηγορούνται για σοβαρά ποινικά αδικήματα, που απασχόλησαν τον τύπο για σκάνδαλα σε δημόσιες προμήθειες του Υπουργείου Παιδείας, που κάνουν μπίζνες στα Σκόπια αλλά και με την μεταγενέστερη στήριξη των όσων παρανόμως έλαβαν τον 33 βαθμό μεταξύ των οποίων, άνθρωποι ανήκοντες στο τάγμα λιγότερο από οκτώ χρόνια, άγνωστοι η μηδαμινής προσφοράς, επιχειρήθηκε το πραξικόπημα αυτό της παράνομης εκδίωξης και διαγραφής του νομίμως εκλεγέντος και εγκατασταθέντος υπάτου ταξιάρχη.
Παράλληλα η πλευρά Μανέα προσπαθεί με συγκεντρώσεις και εγκυκλίους να πείσει για την νομιμότητα της ύπαρξης της και την αναγκαιότητα διαγραφής του πρώην ύπατου ταξιάρχη.
Ενημερωτικές επιστολές για όλα αυτά στέλνονται στα ανά τον κόσμο Ύπατα Συμβούλια.
Εμείς τι άλλο να πούμε από το να εκφράσουμε την λύπη μας .
ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΜΑΝΕΑ
Μεγαλώνει συνεχώς η αγανάκτηση και η αποδοκιμασία για τις πραξικοπηματικές και διαχαστικές ενέργειες του Χρ. Μανέα και των περί αυτόν.
Ήδη από το κέντρο και την επαρχία εκδηλώνονται ζωηρές αντιδράσεις για το βίο και την πολιτεία του ανθρώπου που οδήγησε το Τάγμα στο διχασμό του 1986 και την απαξίωσή του τα επόμενα χρόνια.
«Χάσαμε τόσους εκλεκτούς αδελφούς και γίναμε περίγελως διεθνώς με το σχίσμα, τις ψευτοδίκες και την απαναγνώριση τότε για να ποζάρει στα κανάλια ο αρχολίπαρος- δεν θα τον αφήσουμε να μας αποτελειώσει για να κάνει το κέφι του-πετάξτε τον έξω» λένε παλιοί, μετριοπαθείς και καταξιωμένοι Τέκτονες που βλέπουν τον εφιάλτη του 1986 να επανέρχεται δριμύτερος.
Παράλληλα μηνύματα συμπαράστασης και αναγνώρισης από το εσωτερικό και το εξωτερικό καταφθάνουν στον Ύπατο Ταξιάρχη Ραφαήλ Ντε Σιγούρα, ο οποίος σύντομα θα γνωστοποιήσει τη νέα σύνθεση του Υπάτου Συμβουλίου του 33ο για την Ελλάδα.
Ήδη από το κέντρο και την επαρχία εκδηλώνονται ζωηρές αντιδράσεις για το βίο και την πολιτεία του ανθρώπου που οδήγησε το Τάγμα στο διχασμό του 1986 και την απαξίωσή του τα επόμενα χρόνια.
«Χάσαμε τόσους εκλεκτούς αδελφούς και γίναμε περίγελως διεθνώς με το σχίσμα, τις ψευτοδίκες και την απαναγνώριση τότε για να ποζάρει στα κανάλια ο αρχολίπαρος- δεν θα τον αφήσουμε να μας αποτελειώσει για να κάνει το κέφι του-πετάξτε τον έξω» λένε παλιοί, μετριοπαθείς και καταξιωμένοι Τέκτονες που βλέπουν τον εφιάλτη του 1986 να επανέρχεται δριμύτερος.
Παράλληλα μηνύματα συμπαράστασης και αναγνώρισης από το εσωτερικό και το εξωτερικό καταφθάνουν στον Ύπατο Ταξιάρχη Ραφαήλ Ντε Σιγούρα, ο οποίος σύντομα θα γνωστοποιήσει τη νέα σύνθεση του Υπάτου Συμβουλίου του 33ο για την Ελλάδα.
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Μ.Β.
To Ελληνικό Ύπατο Συμβούλιο του 33ο του Α.Α.Σ.Τ. ήταν ένα τεκτονικό σώμα το οποίο δεν είχε πρωταγωνιστήσει στην κατηφόρα της έκπτωσης και της απαξίωσης, όπως έγινε με άλλα σώματα.
Έστω και με αυτό τον τρόπο είχε να επιδείξει αν όχι ουσιαστικές επιτυχίες τουλάχιστον αξιοπρέπεια και σεβασμό, ιδιότητες που αντανακλούσαν και στα περισσότερα των κατ’ ιδίαν μελών του, που έτσι ξεχώριζαν στην εκτίμηση και την αγάπη των αδελφών.
Οι παλαιότεροι των Τεκτόνων έχουν μέσα τους το θαυμασμό και την ευγνωμοσύνη στους αείμνηστους αλλά και ζώντες δασκάλους του 33ο.
Δυστυχώς η γενικότερη κρίση αξιών και θεσμών ήταν μοιραίο να επιπέσει και στο ιστορικό αυτό τεκτονικό σώμα και να «αξιωθούμε» να βιώσουμε την οδύνη μιας ακόμη απώλειας, που προκάλεσαν τα όσα ακραία συνέβησαν στους κόλπους του.
Μέχρις εδώ συμφωνούμε όλοι μας.
Η διαφωνία και ο διχασμός ξεκινά από τη στιγμή που ο καθένας μας θα προσπαθήσει να φορτώσει στον άλλον το βάρος των ευθυνών του αχρείου εταίρου, λησμονώντας το συμβολισμό της έγερσης του Διδασκάλου που θα επακολουθήσει λυτρωτικά κι ελπιδοφόρα.
Κανένας δεν μπορεί από μόνος του. Μόνο όλοι μαζί μπορούμε να εγείρουμε εκείνον που έπεσε από τα λάθη, τις πράξεις η τις παραλείψεις όλων μας.
Όλοι μαζί πρέπει να ενωθούμε σε μια δυναμική συνέργεια για την απόκρουση όσων γκρεμίζουν τα όνειρα και συντρίβουν την αξιοπρέπεια και την ελπίδα μας.
Κι αν ο ναός καταστράφηκε και τα παλλάδια ερήμωσαν, εμείς να σηκώσουμε μεγαλοπρεπέστερα.
Μόνο όλοι μαζί μπορούμε να εγείρουμε το Διδάσκαλο.
Με τις σκέψεις αυτές προτρέπουμε και ενθαρρύνουμε οποιαδήποτε συμβιβαστική προσπάθεια, που θα αποκαθιστούσε την ενότητα και την αξιοπρέπεια στο ιστορικό Τεκτονικό σώμα.
Παραμονές του 2009 στην Αθήνα
Δημοσθένης Δημόπουλος
To Ελληνικό Ύπατο Συμβούλιο του 33ο του Α.Α.Σ.Τ. ήταν ένα τεκτονικό σώμα το οποίο δεν είχε πρωταγωνιστήσει στην κατηφόρα της έκπτωσης και της απαξίωσης, όπως έγινε με άλλα σώματα.
Έστω και με αυτό τον τρόπο είχε να επιδείξει αν όχι ουσιαστικές επιτυχίες τουλάχιστον αξιοπρέπεια και σεβασμό, ιδιότητες που αντανακλούσαν και στα περισσότερα των κατ’ ιδίαν μελών του, που έτσι ξεχώριζαν στην εκτίμηση και την αγάπη των αδελφών.
Οι παλαιότεροι των Τεκτόνων έχουν μέσα τους το θαυμασμό και την ευγνωμοσύνη στους αείμνηστους αλλά και ζώντες δασκάλους του 33ο.
Δυστυχώς η γενικότερη κρίση αξιών και θεσμών ήταν μοιραίο να επιπέσει και στο ιστορικό αυτό τεκτονικό σώμα και να «αξιωθούμε» να βιώσουμε την οδύνη μιας ακόμη απώλειας, που προκάλεσαν τα όσα ακραία συνέβησαν στους κόλπους του.
Μέχρις εδώ συμφωνούμε όλοι μας.
Η διαφωνία και ο διχασμός ξεκινά από τη στιγμή που ο καθένας μας θα προσπαθήσει να φορτώσει στον άλλον το βάρος των ευθυνών του αχρείου εταίρου, λησμονώντας το συμβολισμό της έγερσης του Διδασκάλου που θα επακολουθήσει λυτρωτικά κι ελπιδοφόρα.
Κανένας δεν μπορεί από μόνος του. Μόνο όλοι μαζί μπορούμε να εγείρουμε εκείνον που έπεσε από τα λάθη, τις πράξεις η τις παραλείψεις όλων μας.
Όλοι μαζί πρέπει να ενωθούμε σε μια δυναμική συνέργεια για την απόκρουση όσων γκρεμίζουν τα όνειρα και συντρίβουν την αξιοπρέπεια και την ελπίδα μας.
Κι αν ο ναός καταστράφηκε και τα παλλάδια ερήμωσαν, εμείς να σηκώσουμε μεγαλοπρεπέστερα.
Μόνο όλοι μαζί μπορούμε να εγείρουμε το Διδάσκαλο.
Με τις σκέψεις αυτές προτρέπουμε και ενθαρρύνουμε οποιαδήποτε συμβιβαστική προσπάθεια, που θα αποκαθιστούσε την ενότητα και την αξιοπρέπεια στο ιστορικό Τεκτονικό σώμα.
Παραμονές του 2009 στην Αθήνα
Δημοσθένης Δημόπουλος
ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥΣ
To Ελληνικό Τεκτονικό Forum έχει υποστηρίξει την ευθεία και ολοκληρωτική αντίθεσή του στις διοικήσεις των Ελληνικών Τεκτονικών σωμάτων.
Τις θεωρεί υπεύθυνες για την έκπτωση και απαξίωση του Ελληνικού Ελευθεροτεκτονισμού και τεκμηριώνει την άποψή του με πλήθος αναφορών σε γεγονότα και επιχειρήματα στην ήδη υπάρχουσα αρθρογραφία του.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα τα κύρια ερωτήματά του για την περιφρόνηση της πατριωτικής παράδοσης και την ενότητα του Ελληνικού Τεκτονισμού παραμένουν αναπάντητα με εκκωφαντικό τρόπο.
Τα άρθρα μας για τα παραπάνω θέματα έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο και έχουν γίνει κτήμα εκατοντάδων χιλιάδων αναγνωστών. Μια απλή έρευνα με την μηχανή αναζήτησης του google στις λέξεις Ελληνικό Τεκτονικό Forum δείχνει τη δύναμη της αλήθειας στον ανελέητο χώρο του διαδικτύου.
Ήδη οι διοικήσεις των Ελληνικών Τεκτονικών Σωμάτων πανικόβλητες σπεύδουν να εξαπολύσουν εκστρατεία κινδυνολογίας κατά του Forum και των συνεργατών του, είτε επίσημα με λόγους τους σε συνελεύσεις, είτε ανεπίσημα μιλώντας «στο αυτί» του ακροατή τους.
Το πιο συνηθισμένο είναι να λένε στις συνελεύσεις και στα επίσημα όργανά τους ότι τις επίσημες θέσεις τους τις εκφράζουν αυτοί και οι αδελφοί να είναι προσεκτικοί στις ιστοσελίδες, ιστολόγια κλπ.
Εμείς με τη σειρά μας συμφωνούμε απόλυτα μαζί τους στο ότι τις επίσημες θέσεις τους τις εκφράζουν οι ίδιοι αλλά προληπτική λογοκρισία δεν μπορούμε να κάνουμε για τον απλούστατο λόγο ότι απευθυνόμαστε σε διαφορετικό κοινό.
Το δικό τους κοινό ίσως μπορεί να διαβουκολείται από την μεθόδευση, την παραπλάνηση, την υπόσχεση «προνομίων και αξιωμάτων» η την απειλή ποινών.
Το δικό μας κοινό ελεύθερα αξιολογεί γεγονότα και κρίσεις χωρίς να δελεάζεται η να απειλείται από οτιδήποτε.
Τόσο η δική μας όσο και των αναγνωστών μας η αρχή είναι αυτό που μας έμαθαν οι Δάσκαλοί μας ότι δηλ. « ο Τεκτονισμός είναι θεσμός προοδευτικός ουδέν θέτων όριον εν τη αναζητήσει της αληθείας.» kai τη μετάδοσή της.
Μέσα στον πανικό τους δεν αντιλαμβάνονται ότι με το να ασκούν τέτοιου είδους προληπτική λογοκρισία υποτιμούν και απαξιώνουν τους ανθρώπους προς τους οποίους απευθύνονται γιατί προσπαθούν να περιορίσουν την ελευθερία τους και γιατί τους λένε κατάμουτρα ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στην αμερόληπτη κρίση τους.
Αυτός είναι ο σεβασμός και η εκτίμηση που έχουν για τους ανθρώπους τους.
Μετά απ’ αυτά μην περιμένουν από μας ανοχή. Την εξάντλησαν προ πολλού.
Τα πρόσφατα χάλια τους στο ύπατο συμβούλιο, για μια ακόμη φορά δικαίωσαν την θέση μας ότι είναι μοιραίοι και ανίκανοι.
Τις θεωρεί υπεύθυνες για την έκπτωση και απαξίωση του Ελληνικού Ελευθεροτεκτονισμού και τεκμηριώνει την άποψή του με πλήθος αναφορών σε γεγονότα και επιχειρήματα στην ήδη υπάρχουσα αρθρογραφία του.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα τα κύρια ερωτήματά του για την περιφρόνηση της πατριωτικής παράδοσης και την ενότητα του Ελληνικού Τεκτονισμού παραμένουν αναπάντητα με εκκωφαντικό τρόπο.
Τα άρθρα μας για τα παραπάνω θέματα έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο και έχουν γίνει κτήμα εκατοντάδων χιλιάδων αναγνωστών. Μια απλή έρευνα με την μηχανή αναζήτησης του google στις λέξεις Ελληνικό Τεκτονικό Forum δείχνει τη δύναμη της αλήθειας στον ανελέητο χώρο του διαδικτύου.
Ήδη οι διοικήσεις των Ελληνικών Τεκτονικών Σωμάτων πανικόβλητες σπεύδουν να εξαπολύσουν εκστρατεία κινδυνολογίας κατά του Forum και των συνεργατών του, είτε επίσημα με λόγους τους σε συνελεύσεις, είτε ανεπίσημα μιλώντας «στο αυτί» του ακροατή τους.
Το πιο συνηθισμένο είναι να λένε στις συνελεύσεις και στα επίσημα όργανά τους ότι τις επίσημες θέσεις τους τις εκφράζουν αυτοί και οι αδελφοί να είναι προσεκτικοί στις ιστοσελίδες, ιστολόγια κλπ.
Εμείς με τη σειρά μας συμφωνούμε απόλυτα μαζί τους στο ότι τις επίσημες θέσεις τους τις εκφράζουν οι ίδιοι αλλά προληπτική λογοκρισία δεν μπορούμε να κάνουμε για τον απλούστατο λόγο ότι απευθυνόμαστε σε διαφορετικό κοινό.
Το δικό τους κοινό ίσως μπορεί να διαβουκολείται από την μεθόδευση, την παραπλάνηση, την υπόσχεση «προνομίων και αξιωμάτων» η την απειλή ποινών.
Το δικό μας κοινό ελεύθερα αξιολογεί γεγονότα και κρίσεις χωρίς να δελεάζεται η να απειλείται από οτιδήποτε.
Τόσο η δική μας όσο και των αναγνωστών μας η αρχή είναι αυτό που μας έμαθαν οι Δάσκαλοί μας ότι δηλ. « ο Τεκτονισμός είναι θεσμός προοδευτικός ουδέν θέτων όριον εν τη αναζητήσει της αληθείας.» kai τη μετάδοσή της.
Μέσα στον πανικό τους δεν αντιλαμβάνονται ότι με το να ασκούν τέτοιου είδους προληπτική λογοκρισία υποτιμούν και απαξιώνουν τους ανθρώπους προς τους οποίους απευθύνονται γιατί προσπαθούν να περιορίσουν την ελευθερία τους και γιατί τους λένε κατάμουτρα ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στην αμερόληπτη κρίση τους.
Αυτός είναι ο σεβασμός και η εκτίμηση που έχουν για τους ανθρώπους τους.
Μετά απ’ αυτά μην περιμένουν από μας ανοχή. Την εξάντλησαν προ πολλού.
Τα πρόσφατα χάλια τους στο ύπατο συμβούλιο, για μια ακόμη φορά δικαίωσαν την θέση μας ότι είναι μοιραίοι και ανίκανοι.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Ο σοφός συγκατανεύει ενίοτε
εις το να αποδεχθεί τίτλους.
Μόνον ο ανόητος όμως φαντάζεται
ότι έχουν αυτοί πραγματική αξία.
Goldsmith
Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ
Τα εσωτερικά συστήματα - και σαν τέτοιο βλέπω τον τεκτονισμό - έχουν πάντα δικλείδες ασφαλιστικές ή παγίδες με τις οποίες αποβάλλουν ή συλλαμβάνουν τους παρείσακτους. Έχουν δηλαδή πέρα από τις συμβατικές μυήσεις και «ουσιαστικές» και μη επισημασμένες «δοκιμασίες» γι’ αυτούς που πρέπει να ταλανισθεί περισσότερο και να βεβαιωθεί η «ψυχική τους αντοχή». Και οι δοκιμασίες αυτές δεν έχουν φυσικά καμιά ομοιότητα με τους εξωτερικούς τύπους μύησης των διαφόρων βαθμών.
Μια από τις πιο περίτεχνες δοκιμασίες στις οποίες υποβάλλει τα μέλη του ο Τεκτονισμός — και μάλιστα με άνεση χρόνου και με αυξανόμενη ένταση - είναι τα αξιώματα, οι τιμές και οι τίτλοι. Ενεργούν ακριβώς όπως οι λάγνες οπτασίες σ’ έναν ασκητή, όπως οι πειρασμοί του Αγίου Αντωνίου στην έρημο του Σινά.
Πραγματικά προβληματίζει και δημιουργεί σύγχυση στον «αδαή» αυτή η φαινομενική αντίφαση που υπάρχει στον τεκτονισμό και που έχει γίνει και αντικείμενο καυστικών σχολών από μέρους των πολεμίων του.
Από τη μια μεριά ο τεκτονισμός είναι ένα σύστημα που διακηρύσσει και απαιτεί από τα μέλη του να υπηρετούν επίμονα την απλότητα, τη μετριοφροσύνη και τη σεμνότητα, είναι ένα σύστημα που διδάσκει τους νεοεισερχόμενους πώς να αντιστέκονται στην επίδειξη, την κουφότητα και την ματαιοδοξία του έξω κόσμου και τα μαθαίνει ή τουλάχιστον προσπαθεί να τα μάθει να στοχεύουν και να επιδιώκουν να συλλάβουν την ουσία των πραγμάτων που είναι πέρα και πάνω από τα φαινόμενα.
Κι από την άλλη μεριά έχει θεσμοθετήσει μία πληθώρα αξιωμάτων που τα περισσότερα από το οποία, πέρα από το ότι είναι αναχρονιστικά, είναι και περιττά ή νεκρά (Σημαιοφόρος, Σφραγιδοφύλαξ, Αρχιτρίκλινος, Καγκελάριος, κ.λ.π). Χρησιμοποιεί επίσης μια σειρά από τίτλους όπως Ένδοξος, Σεβάσμιος, Κραταιότατος, Σοφώτατος, Τρις ισχυρός κ.λ.π. που είναι πολύ εύκολο να θεωρηθούν ότι υπερβαίνουν τα όρια του ανεκτού και δημιουργούν τον κίνδυνο να παρεξηγηθούν ακόμα και από εμάς τους ίδιους.
Παράλληλα ο θεσμός έχει καθιερώσει τιμές μετά βαίων και κλάδων, χαλύβδινες αψίδες, χειροκρουσίες, πομπές και αστέρες και έχει φορτώσει τα στήθη των τεκτόνων με παράσημα, με μετάλλια, με διάσημα, με αναμνηστικά, με περιλαίμια, με ταινίες κ.λ.π.
Και όταν οι άνθρωποι έχουν τον κοινό νου και μια επαφή με την γύρω τους πραγματικότητα, τα δέχονται όλα αυτά σαν ένα εργαλείο του συστήματος και προσπαθούν να συλλάβουν το εσώτερο νόημα και την απώτερη σκοπιμότητά τους.
Όταν οι Τέκτονες έχουν πάρει από τον έξω κόσμο μια ουσιαστική καταξίωση, όταν μεταφέρουν ένα ειδικό βάρος μέσα τους καθώς μπαίνουν στις τεκτονικές στοές, αυτό είναι αρκετό για να σταθμίσει τα εξωτερικά αυτά μέταλλα. Αυτή η βεβαιότητα τους κάνει να μη χάσουν την ισορροπία τους καθώς βαδίζουν με τον ασταθή βηματισμό του εταίρου πάνω στο μωσαϊκό δάπεδο.
Ο αληθινά μυημένος φέρει τα αξιώματα αυτά μόνο σαν πρόσθετα βάρη και καθήκοντα, αποφεύγει να τα προβάλει όσο το δυνατόν και τα αποθέτει με την ίδια σεμνότητα με την οποία τα έχει αναλάβει. Και όχι μόνο αυτό. Έχει χρέος με σοφία και επιδεξιότητα να προετοιμάσει εκείνους που θα τον διαδεχτούν. Και τα παραδίδει με μεγάλη ανακούφιση και ευδαιμονία, γιατί έτσι προετοιμάζεται να δεχτεί τη μεγάλη μύηση του θανάτου, κατά τη στιγμή της οποίας πρέπει να δείξει την ίδια συμπεριφορά.
Τα τεκτονικά αξιώματα όχι μόνο δεν συγκρίνονται με την οποιαδήποτε κοσμική εξουσία από την οποία φαίνεται απλώς ότι είναι δάνεια (κανείς τελικά δεν μπορεί να αποφανθεί ποιος δάνεισε ποιόν) όχι μόνο δεν αναφέρονται σε φυσικές καταστάσεις ή ιδιότητες αλλιώς θα ήταν πρόκληση να προσφωνείται Τρις Ισχυρός ένας γέρων όχι μόνον δεν αποπνέουν αυθεντία εξωτερική και επιβολή, αλλά κυρίως είναι συνεχείς και σκληρές υπομνήσεις της φυσικής, της ηθικής και της πνευματικής μας ατέλειας και καυστικές αναφορές σε εκείνο στο οποίο κάποτε πρέπει να φτάσουμε.
Ο τίτλος του «Σεβάσμιου» σε παρακολουθεί σε όλες τις εκδηλώσεις σου και σου θυμίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που είναι ο κλήρος και η δικαίωση του κάθε όντος.
Τα αξιώματα είναι βάρη ασήκωτα, τα αξιώματα μας κραυγάζουν συνεχώς, όπως κραύγαζε ο δούλος πίσω από το άρμα του Καίσαρα που πήγαινε να τον εξαπατήσει την ώρα του θριάμβου του, η ματαιοδοξία, ότι είμαστε μικροί, ανόητοι και θνητοί.
Η ευθεία πάνω στο μωσαϊκό δάπεδο που χωρίζει τις μέλαινες από τις λευκές ψηφίδες και που πρέπει να βαδίσει κάποτε ο μύστης, είναι τόσο στενή όσο και η πύλη του θανάτου. Τα αξιώματα, ούτε στην ιδεατή τους μορφή δεν μπορούν να διέλθουν απ’ αυτή.
Αντίθετα, ο κούφος άνθρωπος γοητεύεται από τη λάμψη των αξιωμάτων και μόνο, σέρνεται επίμονα προς αυτά, είναι έτοιμος να υποστεί ταπεινώσεις και προσβολές για να τα αποκτήσει. Όταν το σύστημα είναι χαλαρό, η επιμονή και η φορτικότητα αποδίδουν και τα αξιώματα, καθώς οι σεμνοί τα αποποιούνται, παραδίδονται στους επιτήδειους και τους ματαιόδοξους.
Κι αυτοί αρπάζονται κυριολεκτικά απ’ αυτά, τους δίνουν κοσμική διάσταση και αξία, γιατί ποτέ δεν τη γεύτηκαν στον έξω κόσμο και ταυτίζονται με τα φτηνά τους γνωρίσματα.
Μεταβάλλουν άρδην στάση και συμπεριφορά και από αυλοκόλακες γίνονται αλαζόνες και απρόσιτοι.
Στο επόμενο στάδιο αυτοδιορίζονται οι μεγάλοι προστάτες και οι αυστηροί τηρητές δήθεν μιας παράδοσης που φυσικά αγνοούν και βλέπουν παντού και υποψιάζονται σφετεριστές του θρόνου τους και συνωμότες. Έτσι με τον ευκολότερο τρόπο χαρακτηρίζουν σαν αιρετικούς και ανορθόδοξους όποιους υποψιαστούν σαν πιθανούς μνηστήρες του μεγαλείου τους.
Όταν λοιπόν δεν υπάρχει μέσα μας έρμα πολύτιμο, όταν έχουν επικαθήσει στη συνείδησή μας και αποτυπωθεί σαν συμπλέγματα και κηλίδες, η ημιμάθεια, η αλαζονία και ο εγωισμός, τα αποψιλωμένα από κάθε ουσιαστικό περιεχόμενο πια αυτά αξιώματα και στοιχεία παρουσιάζουν την άλλη τους, την τιμωρό ιδιότητα, γίνονται αληθινοί καταλύτες, εναύσματα παθών, βάρη δυσβάστακτα, μεγεθυντές ασχημιών ή σκηνοθέτες κωμικών καταστάσεων. Και όχι μόνο αυτό.
Αλλά με βεβαιότητα, όταν οι παρείσακτοι πληθυνθούν και από ένστικτο συσπειρωθούν και δημιουργήσουν κατεστημένες ομάδες μια μετατόπιση του κέντρου βάρους του συστήματος προκαλείται που το καταντάει θεατρικά κακόμοιρο, εξώστροφο και ανενεργό. Τότε του αποστερεί την αυθεντία και την παράδοση που το προστατεύουν
Έτσι όταν το όριο του ανεκτού ξεπεραστεί, πυροδοτούνται αντιδράσεις αλυσιδωτές, τα αξιώματα προκαλούν θλιβερά παραληρήματα στήνουν ανεμόμυλους που βασανίζουν και φοβίζουν τους άμοιρους Δον Κιχώτες που τα υπηρετούν.
Αυτή η γενικώτερη πια ανισορροπία που έχει δημιουργηθεί φορτίζει κατά κανόνα οριακά το σύστημα και το οδηγεί τελικά σε μια τραγωδία και ενδεχόμενα σε μια κάθαρση.
Αυτός είναι ο μόνος σωτήριος και λειτουργικός λόγος για τον οποίο υπάρχουν τόσα πολλά και επάλληλα αξιώματα στον Τεκτονισμό.
εις το να αποδεχθεί τίτλους.
Μόνον ο ανόητος όμως φαντάζεται
ότι έχουν αυτοί πραγματική αξία.
Goldsmith
Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ
Τα εσωτερικά συστήματα - και σαν τέτοιο βλέπω τον τεκτονισμό - έχουν πάντα δικλείδες ασφαλιστικές ή παγίδες με τις οποίες αποβάλλουν ή συλλαμβάνουν τους παρείσακτους. Έχουν δηλαδή πέρα από τις συμβατικές μυήσεις και «ουσιαστικές» και μη επισημασμένες «δοκιμασίες» γι’ αυτούς που πρέπει να ταλανισθεί περισσότερο και να βεβαιωθεί η «ψυχική τους αντοχή». Και οι δοκιμασίες αυτές δεν έχουν φυσικά καμιά ομοιότητα με τους εξωτερικούς τύπους μύησης των διαφόρων βαθμών.
Μια από τις πιο περίτεχνες δοκιμασίες στις οποίες υποβάλλει τα μέλη του ο Τεκτονισμός — και μάλιστα με άνεση χρόνου και με αυξανόμενη ένταση - είναι τα αξιώματα, οι τιμές και οι τίτλοι. Ενεργούν ακριβώς όπως οι λάγνες οπτασίες σ’ έναν ασκητή, όπως οι πειρασμοί του Αγίου Αντωνίου στην έρημο του Σινά.
Πραγματικά προβληματίζει και δημιουργεί σύγχυση στον «αδαή» αυτή η φαινομενική αντίφαση που υπάρχει στον τεκτονισμό και που έχει γίνει και αντικείμενο καυστικών σχολών από μέρους των πολεμίων του.
Από τη μια μεριά ο τεκτονισμός είναι ένα σύστημα που διακηρύσσει και απαιτεί από τα μέλη του να υπηρετούν επίμονα την απλότητα, τη μετριοφροσύνη και τη σεμνότητα, είναι ένα σύστημα που διδάσκει τους νεοεισερχόμενους πώς να αντιστέκονται στην επίδειξη, την κουφότητα και την ματαιοδοξία του έξω κόσμου και τα μαθαίνει ή τουλάχιστον προσπαθεί να τα μάθει να στοχεύουν και να επιδιώκουν να συλλάβουν την ουσία των πραγμάτων που είναι πέρα και πάνω από τα φαινόμενα.
Κι από την άλλη μεριά έχει θεσμοθετήσει μία πληθώρα αξιωμάτων που τα περισσότερα από το οποία, πέρα από το ότι είναι αναχρονιστικά, είναι και περιττά ή νεκρά (Σημαιοφόρος, Σφραγιδοφύλαξ, Αρχιτρίκλινος, Καγκελάριος, κ.λ.π). Χρησιμοποιεί επίσης μια σειρά από τίτλους όπως Ένδοξος, Σεβάσμιος, Κραταιότατος, Σοφώτατος, Τρις ισχυρός κ.λ.π. που είναι πολύ εύκολο να θεωρηθούν ότι υπερβαίνουν τα όρια του ανεκτού και δημιουργούν τον κίνδυνο να παρεξηγηθούν ακόμα και από εμάς τους ίδιους.
Παράλληλα ο θεσμός έχει καθιερώσει τιμές μετά βαίων και κλάδων, χαλύβδινες αψίδες, χειροκρουσίες, πομπές και αστέρες και έχει φορτώσει τα στήθη των τεκτόνων με παράσημα, με μετάλλια, με διάσημα, με αναμνηστικά, με περιλαίμια, με ταινίες κ.λ.π.
Και όταν οι άνθρωποι έχουν τον κοινό νου και μια επαφή με την γύρω τους πραγματικότητα, τα δέχονται όλα αυτά σαν ένα εργαλείο του συστήματος και προσπαθούν να συλλάβουν το εσώτερο νόημα και την απώτερη σκοπιμότητά τους.
Όταν οι Τέκτονες έχουν πάρει από τον έξω κόσμο μια ουσιαστική καταξίωση, όταν μεταφέρουν ένα ειδικό βάρος μέσα τους καθώς μπαίνουν στις τεκτονικές στοές, αυτό είναι αρκετό για να σταθμίσει τα εξωτερικά αυτά μέταλλα. Αυτή η βεβαιότητα τους κάνει να μη χάσουν την ισορροπία τους καθώς βαδίζουν με τον ασταθή βηματισμό του εταίρου πάνω στο μωσαϊκό δάπεδο.
Ο αληθινά μυημένος φέρει τα αξιώματα αυτά μόνο σαν πρόσθετα βάρη και καθήκοντα, αποφεύγει να τα προβάλει όσο το δυνατόν και τα αποθέτει με την ίδια σεμνότητα με την οποία τα έχει αναλάβει. Και όχι μόνο αυτό. Έχει χρέος με σοφία και επιδεξιότητα να προετοιμάσει εκείνους που θα τον διαδεχτούν. Και τα παραδίδει με μεγάλη ανακούφιση και ευδαιμονία, γιατί έτσι προετοιμάζεται να δεχτεί τη μεγάλη μύηση του θανάτου, κατά τη στιγμή της οποίας πρέπει να δείξει την ίδια συμπεριφορά.
Τα τεκτονικά αξιώματα όχι μόνο δεν συγκρίνονται με την οποιαδήποτε κοσμική εξουσία από την οποία φαίνεται απλώς ότι είναι δάνεια (κανείς τελικά δεν μπορεί να αποφανθεί ποιος δάνεισε ποιόν) όχι μόνο δεν αναφέρονται σε φυσικές καταστάσεις ή ιδιότητες αλλιώς θα ήταν πρόκληση να προσφωνείται Τρις Ισχυρός ένας γέρων όχι μόνον δεν αποπνέουν αυθεντία εξωτερική και επιβολή, αλλά κυρίως είναι συνεχείς και σκληρές υπομνήσεις της φυσικής, της ηθικής και της πνευματικής μας ατέλειας και καυστικές αναφορές σε εκείνο στο οποίο κάποτε πρέπει να φτάσουμε.
Ο τίτλος του «Σεβάσμιου» σε παρακολουθεί σε όλες τις εκδηλώσεις σου και σου θυμίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που είναι ο κλήρος και η δικαίωση του κάθε όντος.
Τα αξιώματα είναι βάρη ασήκωτα, τα αξιώματα μας κραυγάζουν συνεχώς, όπως κραύγαζε ο δούλος πίσω από το άρμα του Καίσαρα που πήγαινε να τον εξαπατήσει την ώρα του θριάμβου του, η ματαιοδοξία, ότι είμαστε μικροί, ανόητοι και θνητοί.
Η ευθεία πάνω στο μωσαϊκό δάπεδο που χωρίζει τις μέλαινες από τις λευκές ψηφίδες και που πρέπει να βαδίσει κάποτε ο μύστης, είναι τόσο στενή όσο και η πύλη του θανάτου. Τα αξιώματα, ούτε στην ιδεατή τους μορφή δεν μπορούν να διέλθουν απ’ αυτή.
Αντίθετα, ο κούφος άνθρωπος γοητεύεται από τη λάμψη των αξιωμάτων και μόνο, σέρνεται επίμονα προς αυτά, είναι έτοιμος να υποστεί ταπεινώσεις και προσβολές για να τα αποκτήσει. Όταν το σύστημα είναι χαλαρό, η επιμονή και η φορτικότητα αποδίδουν και τα αξιώματα, καθώς οι σεμνοί τα αποποιούνται, παραδίδονται στους επιτήδειους και τους ματαιόδοξους.
Κι αυτοί αρπάζονται κυριολεκτικά απ’ αυτά, τους δίνουν κοσμική διάσταση και αξία, γιατί ποτέ δεν τη γεύτηκαν στον έξω κόσμο και ταυτίζονται με τα φτηνά τους γνωρίσματα.
Μεταβάλλουν άρδην στάση και συμπεριφορά και από αυλοκόλακες γίνονται αλαζόνες και απρόσιτοι.
Στο επόμενο στάδιο αυτοδιορίζονται οι μεγάλοι προστάτες και οι αυστηροί τηρητές δήθεν μιας παράδοσης που φυσικά αγνοούν και βλέπουν παντού και υποψιάζονται σφετεριστές του θρόνου τους και συνωμότες. Έτσι με τον ευκολότερο τρόπο χαρακτηρίζουν σαν αιρετικούς και ανορθόδοξους όποιους υποψιαστούν σαν πιθανούς μνηστήρες του μεγαλείου τους.
Όταν λοιπόν δεν υπάρχει μέσα μας έρμα πολύτιμο, όταν έχουν επικαθήσει στη συνείδησή μας και αποτυπωθεί σαν συμπλέγματα και κηλίδες, η ημιμάθεια, η αλαζονία και ο εγωισμός, τα αποψιλωμένα από κάθε ουσιαστικό περιεχόμενο πια αυτά αξιώματα και στοιχεία παρουσιάζουν την άλλη τους, την τιμωρό ιδιότητα, γίνονται αληθινοί καταλύτες, εναύσματα παθών, βάρη δυσβάστακτα, μεγεθυντές ασχημιών ή σκηνοθέτες κωμικών καταστάσεων. Και όχι μόνο αυτό.
Αλλά με βεβαιότητα, όταν οι παρείσακτοι πληθυνθούν και από ένστικτο συσπειρωθούν και δημιουργήσουν κατεστημένες ομάδες μια μετατόπιση του κέντρου βάρους του συστήματος προκαλείται που το καταντάει θεατρικά κακόμοιρο, εξώστροφο και ανενεργό. Τότε του αποστερεί την αυθεντία και την παράδοση που το προστατεύουν
Έτσι όταν το όριο του ανεκτού ξεπεραστεί, πυροδοτούνται αντιδράσεις αλυσιδωτές, τα αξιώματα προκαλούν θλιβερά παραληρήματα στήνουν ανεμόμυλους που βασανίζουν και φοβίζουν τους άμοιρους Δον Κιχώτες που τα υπηρετούν.
Αυτή η γενικώτερη πια ανισορροπία που έχει δημιουργηθεί φορτίζει κατά κανόνα οριακά το σύστημα και το οδηγεί τελικά σε μια τραγωδία και ενδεχόμενα σε μια κάθαρση.
Αυτός είναι ο μόνος σωτήριος και λειτουργικός λόγος για τον οποίο υπάρχουν τόσα πολλά και επάλληλα αξιώματα στον Τεκτονισμό.
ΕΝΑ ΕΚΛΕΚΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
ΕΝΑ ΕΚΛΕΚΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
Δημοσιεύουμε σε κύρια ανάρτηση το παρακάτω εκλεκτό σχόλιο που είχε την καλοσύνη να μας αποστείλει αδελφός εξαιρετικής παιδείας. Οι όποιες επιφυλάξεις μας σχετικώς με την ουσίαν των γραφομένων, υποχωρούν και την θέση τους καταλαμβάνει ένα μεγάλο ευχαριστώ στον εκλεκτό αδελφό μας, του οποίου το κείμενο έχει ως εξής
Ἔλεος καὶ φόβος ἀδ. μου.
Δι᾿ αὐτῶν θέλουσι λάβῃ τέλος τὰ «παθήματα» τοῦ Σώματος τοῦ Τάγματος. Ἂν πρόκειται διὰ τραγωδίαν, «δι᾿ ἐλέους καὶ φόβου» θὰ περατωθοῦν.
Ἔλεος, δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἰδίους. Φόβος, ὄχι ἀνθρώπων, ἀλλὰ τοῦ ἀντιπεπονθότος. Ἀντιπεπονθὸς ἔφερε τὸν διωκόμενον ὑπὸ τὰ πλήγματα τοῦ διώκτου. Ἀντιπεπονθός, διότι οὗτος (ὁ διωκόμενος) τὸν εἰσήγαγε (δι᾿ ὅσους γνωρίζουν ἢ θυμοῦνται) ἐν τῇ «Ἱερᾷ Αὐτοκρατορίᾳ»...
Σᾶς ἐξορκίζω ἐν ὀνόματι πάσης σπονδῆς τε καὶ ποινῆς ἀκολούθου! Σιγή! Σιγή! Σιγή!
Οἱ Ὕπατοι, οἱ Ἀνθύπατοι, οἱ Πραίτορες, οἱ Τριβοῦνοι, οἱ Λίκτορές των, οἱ παρακοιμώμενοι, οἱ μανδαρῖνοι των, ἔρχονται καὶ ἀπέρχονται.
Ὁπίσω μένει ἡ δυσώδης σποδός, τὰ σεσηπότα σαρκία, τὰ σύμβολα τῆς θνητότητος. Ὅλοι παρωνομάζονται καὶ ὑπόκεινται τῷ φρικωδεστάτῳ «Μακ-Βενάκ».«Debemur Morti, nos nostraque»...
Ὅμως οἱ πτερόεντες θανάσιμοι φθόγγοι, οἱ διαδικτυακῶς τοξευόμενοι, τυποῦνται εἰς ἔντυπα αἴσχους καὶ ἀναγνώσματα τοῦ βεβήλου καὶ χύδην ὄχλου. Καὶ μένουν ὡς «monumenta aere perennius».
Διὰ νὰ μολύνουν, νὰ σήπουν ἐσαεὶ τὸ ἐγρηγορὼς τοῦ Τάγματος.
Αὐτὸς ἐδὼ ὁ ἰστοχῶρος, δύναται νὰ ἀποτελέσῃ κάλλιστον βῆμα ὑψηλῶν πνευματικῶν μαχῶν. Δὲν τοῦ πρέπει ἡ τύχη σοκακίου ἀδολεσχουσῶν οἰκοκυρῶν. Δὲν τοῦ πρέπει τὸ εἶδος τῶν παραθυρίδων τῆς χυδεπιφαύλου τηλοψίας.
Δὲν ἀξίζει, ἀκόμη καὶ τὸ ὄνομα τοῦ πλέον ἀηδοῦς Ταρταρίνου ἀδελφοῦ μας, τοῦ ἀηθεστέρου γλοίματος τοῦ Τάγματός μας, τοῦ πλέον μωροῦ καὶ ματαιοδόξου γέροντος ληρηματίου καὶ οἰηματίου, τοῦ πλέον ταλαιπωροῦντος μας καὶ ἐμποδίζοντος τὴν πλήρωσιν τῶν μεγάλων μας σκοποσήμων, δὲν ἀξίζει νὰ κοινοῦται τοῖς βεβήλοις, νὰ σύρεται ἐν ταῖς τριόδοις.
Ἄφετε αὐτοὺς καὶ τιμωρήσατέ τους, διὰ τοῦ μόνου τρόπου, τοῦ μασωνικωτέρου. Βυθίσατέ τους εἰς τὴν ἀκαταληψίαν. Εἶναι βέβαιον ὅτι τοὺς ἀναμένει ἡ ἀνυποληψία.
Ἐπιμείνατε εἰς ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα οὗτοι δὲν κατενόησαν ποτέ. Τὰ ὑψηλά!
Ἀνεβάζετε συνεχῶς τὸν πήχυν μέχρις ἐκεῖ, ὅπου οἱ ἐρριζωμμένοι πόδες των νὰ μὴν δύνανται νὰ φθάσουν. Ἡ κατεσκληκυία νόησίς των, ἡ πεπαιδευμένη μόνον εἰς τὰς βλακώδεις δρέψεις ἀηδῶν τιμητικῶν ὀμφάκων, θέλει καμφθῇ ἐπὶ τέλους, ὅταν ὁ εἷς μετὰ τὸν ἄλλον θὰ πλησιάζουν τὴν ὑπερτάτην μύησιν, τὴν ἄφευκτον, τὴν ἀλάστορα καὶ ἡ μνήμη των θὰ χαθῇ. Οὐδεὶς Ὀδυσσεὺς θέλει κατέλθῃ πρὸς αὐτοὺς μετ᾿ ἐριφίου μνήμονος θυσίας.
Τὸ Τάγμα ὅμως;Τὸ Τάγμα θὰ ὑπάρχῃ.
Ὅπου καὶ ἂν εἶσθε ἀδ.ἀδ. μου. Γρηγορῆτε καὶ φυλάττεσθε «μὴ τις ἐν στίβῳ βροτῶν...».
Δὲν συμβαίνει τίποτε, πάρεξ ὡς λέγῃ ὁ ἀδ. μας Μᾶρκος Αὐρήλιος, «Πομπῆς κενοσπουδία, ἐπὶ σκηνῆς δράματα, ποίμνια, ἀγέλαι, διαδορατισμοί, κυνιδίοις ὀστάριον ἐριμένον, ψωμίον εἰς τὰς τῶν ἰχθύων δεξαμενάς, μυρμήκων ταλαιπωρίαι καὶ ἀχθοφορίαι, μυιδίων ἐπτοημένων διαδρομαί, σιγιλλάρια νευροσπαστούμενα. χρὴ οὖν τούτοις εὐμενῶς μὲν καὶ μὴ καταφρυαττόμενον ἑστάναι, παρακολουθεῖν μέντοι, ὅτι τοσούτου ἄξιος ἕκαστός ἐστιν, ὅσου ἄξιά ἐστι ταῦτα, περὶ ἃ ἐσπούδακεν...».
Ὁ Γέρων Falck.
Δημοσιεύουμε σε κύρια ανάρτηση το παρακάτω εκλεκτό σχόλιο που είχε την καλοσύνη να μας αποστείλει αδελφός εξαιρετικής παιδείας. Οι όποιες επιφυλάξεις μας σχετικώς με την ουσίαν των γραφομένων, υποχωρούν και την θέση τους καταλαμβάνει ένα μεγάλο ευχαριστώ στον εκλεκτό αδελφό μας, του οποίου το κείμενο έχει ως εξής
Ἔλεος καὶ φόβος ἀδ. μου.
Δι᾿ αὐτῶν θέλουσι λάβῃ τέλος τὰ «παθήματα» τοῦ Σώματος τοῦ Τάγματος. Ἂν πρόκειται διὰ τραγωδίαν, «δι᾿ ἐλέους καὶ φόβου» θὰ περατωθοῦν.
Ἔλεος, δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἰδίους. Φόβος, ὄχι ἀνθρώπων, ἀλλὰ τοῦ ἀντιπεπονθότος. Ἀντιπεπονθὸς ἔφερε τὸν διωκόμενον ὑπὸ τὰ πλήγματα τοῦ διώκτου. Ἀντιπεπονθός, διότι οὗτος (ὁ διωκόμενος) τὸν εἰσήγαγε (δι᾿ ὅσους γνωρίζουν ἢ θυμοῦνται) ἐν τῇ «Ἱερᾷ Αὐτοκρατορίᾳ»...
Σᾶς ἐξορκίζω ἐν ὀνόματι πάσης σπονδῆς τε καὶ ποινῆς ἀκολούθου! Σιγή! Σιγή! Σιγή!
Οἱ Ὕπατοι, οἱ Ἀνθύπατοι, οἱ Πραίτορες, οἱ Τριβοῦνοι, οἱ Λίκτορές των, οἱ παρακοιμώμενοι, οἱ μανδαρῖνοι των, ἔρχονται καὶ ἀπέρχονται.
Ὁπίσω μένει ἡ δυσώδης σποδός, τὰ σεσηπότα σαρκία, τὰ σύμβολα τῆς θνητότητος. Ὅλοι παρωνομάζονται καὶ ὑπόκεινται τῷ φρικωδεστάτῳ «Μακ-Βενάκ».«Debemur Morti, nos nostraque»...
Ὅμως οἱ πτερόεντες θανάσιμοι φθόγγοι, οἱ διαδικτυακῶς τοξευόμενοι, τυποῦνται εἰς ἔντυπα αἴσχους καὶ ἀναγνώσματα τοῦ βεβήλου καὶ χύδην ὄχλου. Καὶ μένουν ὡς «monumenta aere perennius».
Διὰ νὰ μολύνουν, νὰ σήπουν ἐσαεὶ τὸ ἐγρηγορὼς τοῦ Τάγματος.
Αὐτὸς ἐδὼ ὁ ἰστοχῶρος, δύναται νὰ ἀποτελέσῃ κάλλιστον βῆμα ὑψηλῶν πνευματικῶν μαχῶν. Δὲν τοῦ πρέπει ἡ τύχη σοκακίου ἀδολεσχουσῶν οἰκοκυρῶν. Δὲν τοῦ πρέπει τὸ εἶδος τῶν παραθυρίδων τῆς χυδεπιφαύλου τηλοψίας.
Δὲν ἀξίζει, ἀκόμη καὶ τὸ ὄνομα τοῦ πλέον ἀηδοῦς Ταρταρίνου ἀδελφοῦ μας, τοῦ ἀηθεστέρου γλοίματος τοῦ Τάγματός μας, τοῦ πλέον μωροῦ καὶ ματαιοδόξου γέροντος ληρηματίου καὶ οἰηματίου, τοῦ πλέον ταλαιπωροῦντος μας καὶ ἐμποδίζοντος τὴν πλήρωσιν τῶν μεγάλων μας σκοποσήμων, δὲν ἀξίζει νὰ κοινοῦται τοῖς βεβήλοις, νὰ σύρεται ἐν ταῖς τριόδοις.
Ἄφετε αὐτοὺς καὶ τιμωρήσατέ τους, διὰ τοῦ μόνου τρόπου, τοῦ μασωνικωτέρου. Βυθίσατέ τους εἰς τὴν ἀκαταληψίαν. Εἶναι βέβαιον ὅτι τοὺς ἀναμένει ἡ ἀνυποληψία.
Ἐπιμείνατε εἰς ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα οὗτοι δὲν κατενόησαν ποτέ. Τὰ ὑψηλά!
Ἀνεβάζετε συνεχῶς τὸν πήχυν μέχρις ἐκεῖ, ὅπου οἱ ἐρριζωμμένοι πόδες των νὰ μὴν δύνανται νὰ φθάσουν. Ἡ κατεσκληκυία νόησίς των, ἡ πεπαιδευμένη μόνον εἰς τὰς βλακώδεις δρέψεις ἀηδῶν τιμητικῶν ὀμφάκων, θέλει καμφθῇ ἐπὶ τέλους, ὅταν ὁ εἷς μετὰ τὸν ἄλλον θὰ πλησιάζουν τὴν ὑπερτάτην μύησιν, τὴν ἄφευκτον, τὴν ἀλάστορα καὶ ἡ μνήμη των θὰ χαθῇ. Οὐδεὶς Ὀδυσσεὺς θέλει κατέλθῃ πρὸς αὐτοὺς μετ᾿ ἐριφίου μνήμονος θυσίας.
Τὸ Τάγμα ὅμως;Τὸ Τάγμα θὰ ὑπάρχῃ.
Ὅπου καὶ ἂν εἶσθε ἀδ.ἀδ. μου. Γρηγορῆτε καὶ φυλάττεσθε «μὴ τις ἐν στίβῳ βροτῶν...».
Δὲν συμβαίνει τίποτε, πάρεξ ὡς λέγῃ ὁ ἀδ. μας Μᾶρκος Αὐρήλιος, «Πομπῆς κενοσπουδία, ἐπὶ σκηνῆς δράματα, ποίμνια, ἀγέλαι, διαδορατισμοί, κυνιδίοις ὀστάριον ἐριμένον, ψωμίον εἰς τὰς τῶν ἰχθύων δεξαμενάς, μυρμήκων ταλαιπωρίαι καὶ ἀχθοφορίαι, μυιδίων ἐπτοημένων διαδρομαί, σιγιλλάρια νευροσπαστούμενα. χρὴ οὖν τούτοις εὐμενῶς μὲν καὶ μὴ καταφρυαττόμενον ἑστάναι, παρακολουθεῖν μέντοι, ὅτι τοσούτου ἄξιος ἕκαστός ἐστιν, ὅσου ἄξιά ἐστι ταῦτα, περὶ ἃ ἐσπούδακεν...».
Ὁ Γέρων Falck.
ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΕΚΛΕΚΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
Δημοσιοποιύμε στο χώρο των κυρίων αναρτήσεων ένα ακόμη εκλεκτό σχόλιο διακεκριμένου αδελφού.
Οι επί της ουσίας αντιρρήσεις -και είναι πολλές- των συνεργατών του FORUM δεν αναιρούν την ιδιαίτερη προβολή του σχολίου αυτού, ώστε να αναπτυχθεί ένας δημιουργικός και υψηλού επιπέδου διάλογος.
Αδελφοί μου, Η ιστοσελίδα αυτή μέχρι σήμερα έδωσε χώρο σε αδελφούς να εκφράσουν ελεύθερα διαμαρτυρίες, παραπόνα και καταγγελίες με έναν τρόπο πρωτόγνωρο για την ελληνική πραγματικότητα. Αναμενόμενο γιατί εισερχόμεθα με την δέουσα (ελληνική) καθυστέρηση στον μαγικό κόσμο της κυβερνο ελευθερίας.Όμως μετά τις πρόσφατες δημοσιεύσεις και εν όψει άλλων που ακούω ότι θα επακολουθήσουν μήπως πρέπει ψύχραιμα να δούμε τι έχει γίνει;Οι πρώτες καταγγελίες του Ραφαήλ ντε Σιγούρα είχαν δημοσιευτεί στο Φόρουμ προερχόμενα κατά δήλωση του Φόρουμ από «άγνωστη» πηγή. Ο ίδιος ο ντε Σιγούρα ήδη περασμένης ηλικίας είναι βέβαιο ότι δεν γνωρίζει ούτε πως μπαίνει στο ρεύμα ένα pc. Ωφελήθηκε ο ίδιος πέρα από την δημοσιοποίηση της υπόθεσης; Κατά τη γνώμη μου, όχι. Δόθηκε τροφή για την – παράνομη, κατάπτυστη, εξοργιστική, δικαιολογημένη ή όπως αλλιώς θέλετε να την ονομάσετε- οριστική εκπαραθύρωση του και ακόμα χειρότερα. Όλα αυτά τα δημοσιεύματα μαζί βέβαια με της Εσπρέσο θα χρησιμοποιηθούν ως στοιχεία εναντίον του όταν χρειαστεί, αφού οι επιτήδειοι θα τον συνδέσουν ως υπεύθυνο της απαράδεκτης αυτής εικόνας.Μπορεί πίσω από τα δημοσιεύματα να κρύβεται ο Μανέας για τον οποίον τόσα πολλά έχουν γραφτεί εδώ μέσα; Πολλοί το έχουν υπονοήσει και αναφέρουν ως επιβεβαίωση ιστορίες περασμένων δεκαετιών. Ο Μανέας είναι ένας σκληρός άνθρωπος και διεκδίκησε με τους τρόπους του για μια ακόμα φορά να ελέγξει απόλυτα την Αχαρνών. Όμως στην ηλικία που βρίσκεται είναι δυνατόν να επιλέγει να πληγωθεί ανεπανόρθωτα το κύρος και η συγκρότηση της οργάνωσης που θεωρεί σπίτι του για να κατακτήσει κάτι που έτσι κι αλλιώς το έχει; Έχει κατακτήσει – άσχετο με ποιον τρόπο – την διοίκηση του Υπάτου Συμβουλίου και έχει προσθέσει νέους πιστούς κραταιούς. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν με κάποιον τρόπο υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την θέση του, την επόμενη κιόλας στιγμή θα επανεκλεγεί πανηγυρικά. Άρα τον ωφελεί αυτή η κατάσταση, η ανεξέλεγκτη δημοσιοποίηση της υπόθεσης;Θα τολμούσα να υποθέσω – ακούγοντας ήδη τις αντίθετες φωνές-πως όχι.Και πάμε στο ίδιο το Φόρουμ. Τα διάφορα άρθρα που καταλήγουν ότι όλες οι διοικήσεις, Μεγάλης στοάς και Εθνικής είναι ανίκανες ή άσχετες ή χωρίς όραμα που αποσκοπούν; Ναι, δέχομαι ότι έχουν γίνει αστοχίες, λανθασμένες και αψυχολόγητες ενέργειες όπως και ότι σε κανέναν δεν αρέσει ότι εδώ και 25 χρόνια έχουμε δυο Κανονικές Μεγάλες Στοές –όπως αναγνωρίζονται επίσημα από την διεθνή αδελφότητα- και η μια ως νοικοκυρούλα τη δεκαετίας του 60 περπατά με το βλέμμα ψηλά και υποκρίνεται ότι δεν βλέπει την διπλανή της. Αυτό όμως, όπως και τα όποια άλλα λάθη ή παραλείψεις μεγάλα ή μικρά δεν σημαίνουν και την ισοπέδωση όλων.Εκτός αν τελικά υπάρχει ένας Μεσσίας που δεν τον γνωρίζουμε; Όμως απ ότι θυμάμαι ο τελευταίος μεσσίας υπήρξε πριν από 2000 χρόνια και έκτοτε μόνο κακέκτυπες ρέπλικες έχουν υπάρξει.Προσοχή! Δεν υποτιμώ την προσπάθειά του Φόρουμ, όμως εφιστώ την προσοχή στο ότι δημιουργήσατε ένα καινούργιο μέσο, χωρίς πείρα όπως και οι ίδιοι παραδεχθήκατε και τώρα καλείστε να περάσετε από την παιδική ηλικία -με τα αναπόφευκτα λάθη της- στην ενηλικίωση. Οι αδελφοί βρήκαν ελεύθερο έδαφος να εκφράσουν για πρώτη φορά δημόσια και ανώνυμα τις μουρμούρες και τα παράπονα που μπορεί να τα κατανοεί στην πραγματική τους διάσταση η οικογένεια που ανήκουν. Ο γείτονας όμως πάντα βλέπει τα δημοσιοποιημένα άπλυτα με κουτσομπολίστικη «κίτρινη» ματιά αναζητώντας στοιχεία για νέες θεωρίες συνομωσίας και καμία βέβαια διάθεση κατανόησης στην πραγματική τους διάσταση. Και εκεί είναι το σημερινό πρόβλημα.Να προστατέψουμε τη δική μας οικογένεια.Οι αδελφοί θα ήταν δημιουργικό να έφερναν με θάρρος τα παράπονα και τις καταγγελίες τους δυναμικά μέσα στις στοές τους. Οποιαδήποτε αλλαγή και πρόοδος έρχεται μόνο όταν το καινούργιο ορθώσει το ανάστημά του. Κάντε το. Τι φοβάστε; Μην και σας διαγράψουν οι μπαμπούλες; Έχει συμβεί σε πολλούς και σε κακό δεν μας βγήκε. (Μερικοί πρώην διαγραμμένοι απ ότι ακούω έγιναν και κραταιοί). Πάνω απ όλα όμως προστατέψτε αυτό που μας ενώνει. Την ίδια την Αδελφότητα.Μην επιτρέπετε να σας υποτιμούν οι άσχετοι.Και φίλοι μου του Φόρουμ, «κλειδώστε» την ιστοσελίδα σας. Βάλτε ένα έξυπνο password – μια ιδιαίτερη λέξη για παράδειγμα- και αφήστε έξω τις άσχετες κουτσομπόλες. Και αν κάποιος αδελφός δυσκολευτεί να το βρει δώστε του μια ηλεκτρονική διεύθυνση για να επικοινωνεί μαζί σας και να τον βοηθήσετε.Προστατέψτε την αδελφότητα.Με την αγάπη μου Ιορδάνης Π.
Οι επί της ουσίας αντιρρήσεις -και είναι πολλές- των συνεργατών του FORUM δεν αναιρούν την ιδιαίτερη προβολή του σχολίου αυτού, ώστε να αναπτυχθεί ένας δημιουργικός και υψηλού επιπέδου διάλογος.
Αδελφοί μου, Η ιστοσελίδα αυτή μέχρι σήμερα έδωσε χώρο σε αδελφούς να εκφράσουν ελεύθερα διαμαρτυρίες, παραπόνα και καταγγελίες με έναν τρόπο πρωτόγνωρο για την ελληνική πραγματικότητα. Αναμενόμενο γιατί εισερχόμεθα με την δέουσα (ελληνική) καθυστέρηση στον μαγικό κόσμο της κυβερνο ελευθερίας.Όμως μετά τις πρόσφατες δημοσιεύσεις και εν όψει άλλων που ακούω ότι θα επακολουθήσουν μήπως πρέπει ψύχραιμα να δούμε τι έχει γίνει;Οι πρώτες καταγγελίες του Ραφαήλ ντε Σιγούρα είχαν δημοσιευτεί στο Φόρουμ προερχόμενα κατά δήλωση του Φόρουμ από «άγνωστη» πηγή. Ο ίδιος ο ντε Σιγούρα ήδη περασμένης ηλικίας είναι βέβαιο ότι δεν γνωρίζει ούτε πως μπαίνει στο ρεύμα ένα pc. Ωφελήθηκε ο ίδιος πέρα από την δημοσιοποίηση της υπόθεσης; Κατά τη γνώμη μου, όχι. Δόθηκε τροφή για την – παράνομη, κατάπτυστη, εξοργιστική, δικαιολογημένη ή όπως αλλιώς θέλετε να την ονομάσετε- οριστική εκπαραθύρωση του και ακόμα χειρότερα. Όλα αυτά τα δημοσιεύματα μαζί βέβαια με της Εσπρέσο θα χρησιμοποιηθούν ως στοιχεία εναντίον του όταν χρειαστεί, αφού οι επιτήδειοι θα τον συνδέσουν ως υπεύθυνο της απαράδεκτης αυτής εικόνας.Μπορεί πίσω από τα δημοσιεύματα να κρύβεται ο Μανέας για τον οποίον τόσα πολλά έχουν γραφτεί εδώ μέσα; Πολλοί το έχουν υπονοήσει και αναφέρουν ως επιβεβαίωση ιστορίες περασμένων δεκαετιών. Ο Μανέας είναι ένας σκληρός άνθρωπος και διεκδίκησε με τους τρόπους του για μια ακόμα φορά να ελέγξει απόλυτα την Αχαρνών. Όμως στην ηλικία που βρίσκεται είναι δυνατόν να επιλέγει να πληγωθεί ανεπανόρθωτα το κύρος και η συγκρότηση της οργάνωσης που θεωρεί σπίτι του για να κατακτήσει κάτι που έτσι κι αλλιώς το έχει; Έχει κατακτήσει – άσχετο με ποιον τρόπο – την διοίκηση του Υπάτου Συμβουλίου και έχει προσθέσει νέους πιστούς κραταιούς. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν με κάποιον τρόπο υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την θέση του, την επόμενη κιόλας στιγμή θα επανεκλεγεί πανηγυρικά. Άρα τον ωφελεί αυτή η κατάσταση, η ανεξέλεγκτη δημοσιοποίηση της υπόθεσης;Θα τολμούσα να υποθέσω – ακούγοντας ήδη τις αντίθετες φωνές-πως όχι.Και πάμε στο ίδιο το Φόρουμ. Τα διάφορα άρθρα που καταλήγουν ότι όλες οι διοικήσεις, Μεγάλης στοάς και Εθνικής είναι ανίκανες ή άσχετες ή χωρίς όραμα που αποσκοπούν; Ναι, δέχομαι ότι έχουν γίνει αστοχίες, λανθασμένες και αψυχολόγητες ενέργειες όπως και ότι σε κανέναν δεν αρέσει ότι εδώ και 25 χρόνια έχουμε δυο Κανονικές Μεγάλες Στοές –όπως αναγνωρίζονται επίσημα από την διεθνή αδελφότητα- και η μια ως νοικοκυρούλα τη δεκαετίας του 60 περπατά με το βλέμμα ψηλά και υποκρίνεται ότι δεν βλέπει την διπλανή της. Αυτό όμως, όπως και τα όποια άλλα λάθη ή παραλείψεις μεγάλα ή μικρά δεν σημαίνουν και την ισοπέδωση όλων.Εκτός αν τελικά υπάρχει ένας Μεσσίας που δεν τον γνωρίζουμε; Όμως απ ότι θυμάμαι ο τελευταίος μεσσίας υπήρξε πριν από 2000 χρόνια και έκτοτε μόνο κακέκτυπες ρέπλικες έχουν υπάρξει.Προσοχή! Δεν υποτιμώ την προσπάθειά του Φόρουμ, όμως εφιστώ την προσοχή στο ότι δημιουργήσατε ένα καινούργιο μέσο, χωρίς πείρα όπως και οι ίδιοι παραδεχθήκατε και τώρα καλείστε να περάσετε από την παιδική ηλικία -με τα αναπόφευκτα λάθη της- στην ενηλικίωση. Οι αδελφοί βρήκαν ελεύθερο έδαφος να εκφράσουν για πρώτη φορά δημόσια και ανώνυμα τις μουρμούρες και τα παράπονα που μπορεί να τα κατανοεί στην πραγματική τους διάσταση η οικογένεια που ανήκουν. Ο γείτονας όμως πάντα βλέπει τα δημοσιοποιημένα άπλυτα με κουτσομπολίστικη «κίτρινη» ματιά αναζητώντας στοιχεία για νέες θεωρίες συνομωσίας και καμία βέβαια διάθεση κατανόησης στην πραγματική τους διάσταση. Και εκεί είναι το σημερινό πρόβλημα.Να προστατέψουμε τη δική μας οικογένεια.Οι αδελφοί θα ήταν δημιουργικό να έφερναν με θάρρος τα παράπονα και τις καταγγελίες τους δυναμικά μέσα στις στοές τους. Οποιαδήποτε αλλαγή και πρόοδος έρχεται μόνο όταν το καινούργιο ορθώσει το ανάστημά του. Κάντε το. Τι φοβάστε; Μην και σας διαγράψουν οι μπαμπούλες; Έχει συμβεί σε πολλούς και σε κακό δεν μας βγήκε. (Μερικοί πρώην διαγραμμένοι απ ότι ακούω έγιναν και κραταιοί). Πάνω απ όλα όμως προστατέψτε αυτό που μας ενώνει. Την ίδια την Αδελφότητα.Μην επιτρέπετε να σας υποτιμούν οι άσχετοι.Και φίλοι μου του Φόρουμ, «κλειδώστε» την ιστοσελίδα σας. Βάλτε ένα έξυπνο password – μια ιδιαίτερη λέξη για παράδειγμα- και αφήστε έξω τις άσχετες κουτσομπόλες. Και αν κάποιος αδελφός δυσκολευτεί να το βρει δώστε του μια ηλεκτρονική διεύθυνση για να επικοινωνεί μαζί σας και να τον βοηθήσετε.Προστατέψτε την αδελφότητα.Με την αγάπη μου Ιορδάνης Π.
Μνημόνιο Ομπάμα για την διαφάνεια και την ανοικτή διακυβέρνηση
Ακολουθεί η μετάφραση στα ελληνικά (credits: @MadNihilist) του μνημονίου που εξέδωσε ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama, σχετικά με τη φιλοσοφία περί διαφάνειας και ανοικτής διακυβέρνησης της νέας κυβέρνησης από την πρώτη κιόλας μέρα ανάληψης των καθηκόντων του.
Το κείμενο περιλαμβάνει κατευθυντήριες γραμμές προς τις αμερικανικές ομοσπονδιακές υπηρεσίες και τα υπουργεία, αλλά και τις ανεξάρτητες υπηρεσίες, σχετικά με την εφαρμογή πρακτικών οι οποίες σε εναρμονίζονται με, αλλά κι επεκτείνουν, την ευρωπαϊκή αντίληψη περί πρόσβασης στη δημόσια πληροφορία, όπως αυτή κωδικοποιείται στην οδηγία PSI, την οποία ενσωμάτωσε εν μέρει στον ελληνικό νόμο ο Ν3448/06, του οποίου όμως η διατύπωση και εφαρμογή κρίνονται προβληματικές.
Καθώς οι πολιτικές των ΗΠΑ επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τα ευρωπαϊκά αλλά και ελληνικά τεκταινόμενα, αλλά και καθώς φαίνεται ότι η κυβέρνηση Obama σκοπεύει να αντιστρέψει σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές Bush που στρέφονταν κατά των ατομικών ελευθεριών εν γένει, και των ψηφιακών δικαιωμάτων των πολιτών ειδικότερα, θα προσπαθήσουμε στο μέλλον να ενημερώνουμε για τις σχετικές πολιτικές και πρωτοβουλίες που αναπτύσσει.
ΛΕΥΚΟΣ ΟΙΚΟΣ - Γραφείο Γραμματέα Τύπου
Για άμεση κυκλοφορία - 21 Ιανουαρίου 2009
ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΘΕΜΑ: Διαφάνεια και Ανοιχτή Διακυβέρνηση
Η Κυβέρνησή μου έχει δεσμευθεί στη δημιουργία ενός άνευ προηγουμένου επιπέδου ανοιχτότητας στη Διακυβέρνηση. Θα εργαστούμε από κοινού για να εξασφαλίσουμε τη δημόσια εμπιστοσύνη και για να εγκαθιδρύσουμε ένα σύστημα διαφάνειας, δημόσιας συμμετοχής, και συνεργασίας. Η ανοιχτότητα θα ενισχύσει τη δημοκρατία μας και θα προωθήσει την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα της Διακυβέρνησης.
Η Διακυβέρνηση πρέπει να είναι διαφανής. Η διαφάνεια προωθεί τη λογοδοσία και παρέχει στους πολίτες πληροφορίες για το τι κάνει η Κυβέρνησή τους. Η πληροφορίες που συντηρούνται από την Ομοσποδιακή Κυβέρνηση είναι εθνική περιουσία. Η Κυβέρνησή μου θα προβεί στις κατάλληλες ενέργειες, σύμφωνα με το νόμο και τις πολιτικές, έτσι ώστε να δημοσιοποιεί τις πληροφορίες γρήγορα και σε μορφή που το κοινό θα μπορεί να τις βρει και να τις χρησιμοποιήσει εύκολα. Τα εκτελεστικά τμήματα και γραφεία οφείλουν να αξιοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες έτσι ώστε να διαθέτουν μέσω του διαδικτύου και με εύκολα προσβάσιμο τρόπο όλες τις πληροφορίες τις σχετικές με τη λειτουργία τους και τις αποφάσεις τους. Τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες οφείλουν επίσης να επιδιώκουν την έκφραση απόψεων εκ μέρους των πολιτών έτσι ώστε να εντοπίζονται οι πληροφορίες με τη μεγαλύτερη χρησιμότητα για το κοινό.
Η Διακυβέρνηση πρέπει να είναι συμμετοχική. Η εμπλοκή των πολιτών ενισχύει την αποδοτικότητα της Κυβέρνησης και βελτιώνει την ποιότητα των αποφάσεών της. Η γνώση βρίσκεται ευρέως διασκορπισμένη στην κοινωνία, και οι δημόσιοι λειτουργοί επωφελούνται από την πρόσβαση σε αυτή τη διασκορπισμένη γνώση. Τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες θα πρέπει να προσφέρουν σε όλους τους Αμερικανούς αυξημένες ευκαιρίες συμμετοχής στην εκπόνηση πολιτικών και να παρέχουν στην Κυβέρνησή τους τα οφέλη από αυτή τη συλλογική εμπειρία τους και τις πληροφορίες. Τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες οφείλουν επίσης να επιζητούν την εισροή των απόψεων των πολιτών σχετικά με το πώς θα αυξηθούν και θα βελτιωθούν οι ευκαιρίες για τη συμμετοχή τους στη Διακυβέρνηση.
Η Διακυβέρνηση πρέπει να είναι συνεργατική. Η συνεργασία εμπλέκει ενεργά τους Αμερικανούς στις εργασίες της Κυβέρνησής τους. Τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες οφείλουν να χρησιμοποιούν καινοτόμα εργαλεία, μεθόδους και συστήματα για τη μεταξύ τους συνεργασία σε όλα τα επίπεδα της Διακυβέρνησης όπως επίσης και με μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, επιχειρήσεις και άτομα του ιδιωτικού τομέα. Τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες οφείλουν να επιζητούν το δημόσιο σχολιασμό έτσι ώστε να αξιολογήσουν και να βελτιώσουν το επίπεδο της συνεργασίας αλλά και να εντοπίσουν νέες ευκαιρίες συνεργασίας.
Εντέλω τον Επικεφαλής Αξιωματούχο Τεχνολογίας (Chief Τechnology Officer), σε συνεργασία με τον Διευθυντή του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού και τον Διευθυντή των Γενικών Υπηρεσιών, να συντονίσει την ανάπτυξη, από τα κατάλληλα υπουργεία και υπηρεσίες, εντός 120 ημερών, προτάσεων για μια Οδηγία περί Ανοικτής Διακυβέρνησης, που θα εκδόσει ο Διευθυντής του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού, και η οποία θα καθοδηγεί τα υπουργεία και τις δημόσιες υπηρεσίες έτσι ώστε να προβούν σε συγκεκριμένες ενεργειες για την υλοποίηση των αρχών που αναφέρονται σε αυτό το μνημόνιο. Οι ανεξάρτητες υπηρεσίες θα πρέπει να συμμορφωθούν με την Οδηγία περί Ανοιχής Διακυβέρνησης. [..]
Από το http://www.digitalrights.gr/news/2009/obamaopengovtmemo/
Το κείμενο περιλαμβάνει κατευθυντήριες γραμμές προς τις αμερικανικές ομοσπονδιακές υπηρεσίες και τα υπουργεία, αλλά και τις ανεξάρτητες υπηρεσίες, σχετικά με την εφαρμογή πρακτικών οι οποίες σε εναρμονίζονται με, αλλά κι επεκτείνουν, την ευρωπαϊκή αντίληψη περί πρόσβασης στη δημόσια πληροφορία, όπως αυτή κωδικοποιείται στην οδηγία PSI, την οποία ενσωμάτωσε εν μέρει στον ελληνικό νόμο ο Ν3448/06, του οποίου όμως η διατύπωση και εφαρμογή κρίνονται προβληματικές.
Καθώς οι πολιτικές των ΗΠΑ επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τα ευρωπαϊκά αλλά και ελληνικά τεκταινόμενα, αλλά και καθώς φαίνεται ότι η κυβέρνηση Obama σκοπεύει να αντιστρέψει σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές Bush που στρέφονταν κατά των ατομικών ελευθεριών εν γένει, και των ψηφιακών δικαιωμάτων των πολιτών ειδικότερα, θα προσπαθήσουμε στο μέλλον να ενημερώνουμε για τις σχετικές πολιτικές και πρωτοβουλίες που αναπτύσσει.
ΛΕΥΚΟΣ ΟΙΚΟΣ - Γραφείο Γραμματέα Τύπου
Για άμεση κυκλοφορία - 21 Ιανουαρίου 2009
ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΘΕΜΑ: Διαφάνεια και Ανοιχτή Διακυβέρνηση
Η Κυβέρνησή μου έχει δεσμευθεί στη δημιουργία ενός άνευ προηγουμένου επιπέδου ανοιχτότητας στη Διακυβέρνηση. Θα εργαστούμε από κοινού για να εξασφαλίσουμε τη δημόσια εμπιστοσύνη και για να εγκαθιδρύσουμε ένα σύστημα διαφάνειας, δημόσιας συμμετοχής, και συνεργασίας. Η ανοιχτότητα θα ενισχύσει τη δημοκρατία μας και θα προωθήσει την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα της Διακυβέρνησης.
Η Διακυβέρνηση πρέπει να είναι διαφανής. Η διαφάνεια προωθεί τη λογοδοσία και παρέχει στους πολίτες πληροφορίες για το τι κάνει η Κυβέρνησή τους. Η πληροφορίες που συντηρούνται από την Ομοσποδιακή Κυβέρνηση είναι εθνική περιουσία. Η Κυβέρνησή μου θα προβεί στις κατάλληλες ενέργειες, σύμφωνα με το νόμο και τις πολιτικές, έτσι ώστε να δημοσιοποιεί τις πληροφορίες γρήγορα και σε μορφή που το κοινό θα μπορεί να τις βρει και να τις χρησιμοποιήσει εύκολα. Τα εκτελεστικά τμήματα και γραφεία οφείλουν να αξιοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες έτσι ώστε να διαθέτουν μέσω του διαδικτύου και με εύκολα προσβάσιμο τρόπο όλες τις πληροφορίες τις σχετικές με τη λειτουργία τους και τις αποφάσεις τους. Τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες οφείλουν επίσης να επιδιώκουν την έκφραση απόψεων εκ μέρους των πολιτών έτσι ώστε να εντοπίζονται οι πληροφορίες με τη μεγαλύτερη χρησιμότητα για το κοινό.
Η Διακυβέρνηση πρέπει να είναι συμμετοχική. Η εμπλοκή των πολιτών ενισχύει την αποδοτικότητα της Κυβέρνησης και βελτιώνει την ποιότητα των αποφάσεών της. Η γνώση βρίσκεται ευρέως διασκορπισμένη στην κοινωνία, και οι δημόσιοι λειτουργοί επωφελούνται από την πρόσβαση σε αυτή τη διασκορπισμένη γνώση. Τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες θα πρέπει να προσφέρουν σε όλους τους Αμερικανούς αυξημένες ευκαιρίες συμμετοχής στην εκπόνηση πολιτικών και να παρέχουν στην Κυβέρνησή τους τα οφέλη από αυτή τη συλλογική εμπειρία τους και τις πληροφορίες. Τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες οφείλουν επίσης να επιζητούν την εισροή των απόψεων των πολιτών σχετικά με το πώς θα αυξηθούν και θα βελτιωθούν οι ευκαιρίες για τη συμμετοχή τους στη Διακυβέρνηση.
Η Διακυβέρνηση πρέπει να είναι συνεργατική. Η συνεργασία εμπλέκει ενεργά τους Αμερικανούς στις εργασίες της Κυβέρνησής τους. Τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες οφείλουν να χρησιμοποιούν καινοτόμα εργαλεία, μεθόδους και συστήματα για τη μεταξύ τους συνεργασία σε όλα τα επίπεδα της Διακυβέρνησης όπως επίσης και με μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, επιχειρήσεις και άτομα του ιδιωτικού τομέα. Τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες οφείλουν να επιζητούν το δημόσιο σχολιασμό έτσι ώστε να αξιολογήσουν και να βελτιώσουν το επίπεδο της συνεργασίας αλλά και να εντοπίσουν νέες ευκαιρίες συνεργασίας.
Εντέλω τον Επικεφαλής Αξιωματούχο Τεχνολογίας (Chief Τechnology Officer), σε συνεργασία με τον Διευθυντή του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού και τον Διευθυντή των Γενικών Υπηρεσιών, να συντονίσει την ανάπτυξη, από τα κατάλληλα υπουργεία και υπηρεσίες, εντός 120 ημερών, προτάσεων για μια Οδηγία περί Ανοικτής Διακυβέρνησης, που θα εκδόσει ο Διευθυντής του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού, και η οποία θα καθοδηγεί τα υπουργεία και τις δημόσιες υπηρεσίες έτσι ώστε να προβούν σε συγκεκριμένες ενεργειες για την υλοποίηση των αρχών που αναφέρονται σε αυτό το μνημόνιο. Οι ανεξάρτητες υπηρεσίες θα πρέπει να συμμορφωθούν με την Οδηγία περί Ανοιχής Διακυβέρνησης. [..]
Από το http://www.digitalrights.gr/news/2009/obamaopengovtmemo/
ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
Οι διοικήσεις των Μεγάλων Στοών της Αγγλοσαξωνικής σχολής, στη χώρα μας, συναγωνίζονται όχι μόνο στο ποιά θα επιδείξει μεγαλύτερη δουλικότητα στα αφεντικά του Λονδίνου αλλά και στο ποια θα μπει βαθύτερα στο χρονοντούλαπο του Μεσαίωνα.
Πανικόβλητες από το νέο διαδικτυακό Τεκτονικό κόσμο που καθημερινά γιγαντώνεται με εκπληκτικούς ρυθμούς αντιλαμβάνονται ότι η ύπαρξη και αποστολή τους έχει τελειώσει και ότι οι τεκτονικές Στοές και οι Ελευθεροτέκτονες ξαναβρίσκουν την ελευθερία που είχαν για πολλούς αιώνες, πριν την δημιουργία των Μεγάλων Στοών, των οποίων η κύρια αποστολή ήταν να ελέγξουν και καταστείλουν την δημιουργία των παραδοσιακών στοών των Ελευθέρων Τεκτόνων και να την υποτάξουν στην όποια κατεστημένη εξωτεκτονική εξουσία.
Έτσι με εκπληκτικό συγχρονισμό και ταύτιση οι δύο Μεγάλες Στοές (το μεγάλες είναι σχήμα λόγου αφού έχουν ερημώσει) προωθούν τροποποιήσεις των κανονισμών τους με στόχο να απαγορεύσουν οποιαδήποτε δημοσίευση και στα ηλεκτρονικά και διαδικτυακά μέσα, οποιουδήποτε κειμένου αφορά τον Ελευθεροτεκτονισμό, χωρίς την προηγούμενη άδεια του Μεγάλου Διδασκάλου.
Πρόσφατα μάλιστα έθεσαν θέμα δίωξης ενός αδελφού Στοάς του Πειραιά υπό την αιγίδα (τι είναι αυτό) της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, επειδή διακινούσε αντίγραφα άρθρου του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ FORUM για τις ντροπές τους στο θέμα της Μεγάλης Στοάς των Σκοπίων.
Στους ανθρώπους αυτούς που υποδύονται τους Τέκτονες και οδηγούν το Τάγμα στην ερήμωση και το κοινωνικό περιθώριο θα θυμήσουμε κάποιες ξεχασμένες απόλυτες ανθρώπινες αξίες για τις οποίες κάποιοι, που τους λέγαν Ελευθεροτέκτονες, έχυσαν πολύ αίμα.
Και για να γίνουμε πρακτικοί καταγράφουμε μια απόφαση του ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας μας, του Συμβουλίου της Επικρατείας, που εκδόθηκε για να ακυρώσει την πειθαρχική ποινή Αξιωματικού έδωσε συνέντευξη σε εφημερίδα, χωρίς να πάρει άδεια, παραβιάζοντας την σχετική απαγόρευση που τελικά κρίθηκε παράνομη ως αντισυνταγματική και αντίθετη στην Ευρωπαική Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Αριθμός 573/2005
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Γ΄
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 16 Μαΐου 2002, με την εξής σύνθεση
: Γ. Σταυρόπουλος, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Γ` Τμήματος, Ν. Μαρκουλάκης,
Ν. Στάθης, Σύμβουλοι, Γ. Ποταμιάς, Μ. Γκορτζολίδου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Δ.
Μουζάκη, Γραμματέας του Γ’ Τμήματος.
Για να δικάσει την από 24 Νοεμβρίου 1997 έφεση :
του Υπουργού Εθνικής ʼμυνας, ο οποίος παρέστη με τη Νίκη Μαριόλη, Πάρεδρο του
Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,
κατά του ..............ο οποίος δεν παρέστη,
και κατά της υπ’ αριθμ. 2272/1996 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Συμβούλου Ν.
Μαρκουλάκη.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε την αντιπρόσωπο του Υπουργού, η οποία ανέπτυξε
και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους εφέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η
έφεση.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του
δικαστηρίου κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο
1. Επειδή, η υπό κρίση έφεση ασκήθηκε νομίμως χωρεί να καταβληθούν τέλη και
παράβολο.
2. Επειδή, με την έφεση αυτή ζητείται η εξαφάνιση της 2272/1996 αποφάσεως του
Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία ακυρώθηκε η Φ. 455.1/97/ΕΠ
445861/Σ. 11217/20.10.1995 απόφαση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου
Αεροπορίας περί επιβολής στον εφεσίβλητο, επισμηναγό, της πειθαρχικής ποινής
της φυλακίσεως 40 ημερών.
3. Επειδή, μετά τη δημοσίευση της εκκαλουμένης αποφάσεως και πριν από την
άσκηση της κρινομένης εφέσεως ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας
εξέδωσε την Φ. 454/96/ΕΜ. 446.411/Σ. 1456/15.11.1997 απόφαση, με την οποία
ανεκάλεσε την προαναφερθείσα απόφασή του. Η νεότερη αυτή απόφαση, όπως
προκύπτει από το περιεχόμενό της, εκδόθηκε σε συμμόρφωση προς την εκκαλούμενη
απόφαση και, συνεπώς, η έκδοσή της δεν εστέρησε το Δημόσιο από το έννομο
συμφέρον για την άσκηση της υπό κρίση εφέσεως (πρβλ. Σ.τ.Ε. 3800/2001,
590/2000 κ.α.).
3. Επειδή, κατά το άρθρο 7 παρ. 1 στοιχ. β’ του Κανονισμού Πειθαρχίας της
Ελληνικής Αεροπορίας (π.δ. 178/1977, Α’ 60), απαγορεύεται στους στρατιωτικούς
να προβαίνουν σε δημόσιες δηλώσεις προς τον τύπο ή να δημοσιεύσουν οτιδήποτε
σ’ αυτόν, χωρίς άδεια του Υπουργού Εθνικής ʼμυνας, εξαιρέσει των
δημοσιευμάτων στο στρατιωτικό τύπο. Περαιτέρω, η χωρίς έγκριση της Υπηρεσίας
δημοσίευση οιασδήποτε γνώμης δια του τύπου ή άλλου μέσου συνιστά ένα από τα
πειθαρχικά παραπτώματα που αναφέρονται ενδεικτικώς στο άρθρο 9 του αυτού
Κανονισμού (παρ. 2 εδ. γ’ περ. 4). Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων του
Κανονισμού Πειθαρχίας της Ελληνικής Αεροπορίας, το γεγονός και μόνον της
χωρίς προηγούμενη άδεια της Υπηρεσίας δημοσιεύσεως στον τύπο γνώμης του
αξιωματικού συνιστά πειθαρχικό αδίκημα, ανεξαρτήτως αν δια του δημοσιεύματος
αυτού στοιχειοθετείται και άλλη παράβαση του εν λόγω Κανονισμού (βλ. Σ.τ.Ε.
2217/1986, 1802/1986).
4. Επειδή, εξ άλλου, στο άρθρο 14 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζεται ότι:
«Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του
τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Κράτους». Στο δε άρθρο 10
της κυρωθείσης με το ν.δ. 53/1974 (Α’ 256) Συμβάσεως της Ρώμης περί των
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ), η οποία, σύμφωνα
με το άρθρο 28 του Συντάγματος, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού
ελληνικού δικαίου και υπερισχύει από κάθε αντίθετη διάταξη νόμου, ορίζεται
ότι : «1. Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα εις την ελευθερίαν εκφράσεως. Το
δικαίωμα τούτο περιλαμβάνει την ελευθερίαν γνώμης ως και την ελευθερίαν
λήψεως ή μεταδόσεως πληροφοριών ή ιδεών, άνευ επεμβάσεως δημοσίων αρχών και
ασχέτως συνόρων . . . 2. Η άσκησις των ελευθεριών τούτων, συνεπαγομένων
καθήκοντα και ευθύνας, δύναται να υπαχθή εις ωρισμένας διατυπώσεις, όρους,
περιορισμούς ή κυρώσεις, προβλεπομένους υπό του νόμου και αποτελούντας
αναγκαία μέτρα εν δημοκρατική κοινωνία δια την εθνικήν ασφάλειαν . . . την
προάσπισιν της τάξεως . . .».
5. Επειδή, με τις παρατεθείσες διατάξεις του Συντάγματος και της ΕΣΔΑ
θεσπίζεται το δικαίωμα της ελεύθερης εκδηλώσεως της σκέψεως και της γνώμης,
οι διατάξεις δε αυτές έχουν εφαρμογή και επί των προσώπων που ευρίσκονται σε
ηθελημένη σχέση εξουσιάσεως προς το κράτος και, επομένως, και επί των
στρατιωτικών υπαλλήλων. Ως προς την άσκηση δε του δικαιώματος αυτού από τους
δημοσίους υπαλλήλους και, ειδικότερα, τους στρατιωτικούς, είναι ανεκτοί όχι
μόνον οι γενικοί περιορισμοί τους οποίους ο νόμος (ιδίως δε ο ποινικός)
επιβάλλει σε κάθε πολίτη, αλλά επί πλέον και οι ειδικότεροι περιορισμοί οι
οποίοι δικαιολογούνται από τη φύση της υπαλληλικής σχέσεως και των
υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτήν, προκειμένου δε περί των στρατιωτικών
υπαλλήλων και από το ειδικό καθεστώς πειθαρχίας το οποίο τους διέπει. Πάντως,
οι ειδικοί αυτοί περιορισμοί δεν μπορούν να θεσπισθούν, εφόσον με αυτούς
αναιρείται στην ουσία το ατομικό αυτό δικαίωμα και η αναγνωριζόμενη, γενικώς,
έκταση της εφαρμογής του. Τέτοιο δε ανεπίτρεπτο περιορισμό συνιστά και η
θέσπιση διατάξεως κατά την οποία εξαρτάται η άσκηση του δικαιώματος αυτού από
τους δημοσίους υπαλλήλους, μεταξύ των οποίων και οι στρατιωτικοί, από την
προηγούμενη άδεια της προϊσταμένης ή άλλης αρχής, δεδομένου ότι σε περίπτωση
αρνήσεως της αρχής για την παροχή της αδείας καθίσταται ανενεργό το βασικό
για την έννοια της δημοκρατίας ατομικό αυτό δικαίωμα. (Πρβλ. Σ.τ.Ε.
1048/1975, 780/1981 κ.α. Πρβλ. επίσης, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 10
της ΕΣΔΑ και επί στρατιωτικών, Ευρ. Δικ. Δικ. Α απόφαση της 19.12.1994,
VEREINIGUNG DEMOKRATISCHER SOLDATEN OSTERREICHS και GUBI κατά Αυστρίας, και απόφαση της 25.11.1997, Γρηγοριάδης κατά Ελλάδος). Κατ’ ακολουθίαν τούτων, οι προεκτεθείσες διατάξεις των άρθρων 7 παρ. 1 στοιχ. β’ και 9 παρ. 2 εδ. γ’
περ. 4 του Κανονισμού Πειθαρχίας της Ελληνικής Αεροπορίας (π.δ. 178/1977), με
τις οποίες προβλέπεται αντιστοίχως ότι απαγορεύεται στους στρατιωτικούς να
προβαίνουν σε δηλώσεις στον τύπο ή να δημοσιεύουν οτιδήποτε σ’ αυτόν χωρίς
άδεια του Υπουργού Εθνικής ʼμυνας και ότι συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα η
χωρίς έγκριση της Υπηρεσίας δημοσίευση οποιασδήποτε γνώμης δια του τύπου ή
άλλου μέσου, είναι ανίσχυρες ως αντικείμενες στις διατάξεις του άρθρου 14
παρ. 1 του Συντάγματος και του άρθρου 10 της ΕΣΔΑ (πρβ. Σ.τ.Ε. 2217/1986,
1802/1986 κ.α.).
6. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου
Αεροπορίας, με την Φ. 455.1/97/ΕΠ 445861/Σ. 1217/20.10.1995 απόφασή του,
επέβαλε στον εφεσίβλητο, επισμηναγό, την πειθαρχική ποινή της φυλακίσεως 40
ημερών «διότι απέστειλε επιστολή χωρίς την άδεια της Υπηρεσίας στον Ημερήσιο
Τύπο στην οποία στράφηκε κατά της Πολιτικής Ηγεσίας του Τύπου,
χρησιμοποιώντας μάλιστα ανεπίτρεπτες εκφράσεις για Αξ/κό της Π.Α. με
αποτέλεσμα την δημοσίευση της επιστολής αυτής την 15 Σεπτ. ‘ 95 στην
Εφημερίδα «Ελεύθερο Τύπο» και τη δημιουργία δυσμενών σχολίων σε βάρος της
Υπηρεσίας παραβαίνοντας έτσι το άρθρο 7 παράγραφος 1β του Κανονισμού
Πειθαρχίας Π.Α. (Π.Δ. 178/77)». Εφόσον, όμως, η επιβολή της ανωτέρω
πειθαρχικής ποινής στηρίχθηκε σε διάταξη του Κανονισμού Πειθαρχίας της
Ελληνικής Αεροπορίας η οποία, κατά τα προεκτεθέντα, είναι ανίσχυρη ως
αντικείμενη στις διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 1 του Συντάγματος και του
άρθρου 10 της ΕΣΔΑ, η πιο πάνω απόφαση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου
Αεροπορίας ήταν ακυρωτέα, όπως ορθώς έκρινε και το δικάσαν διοικητικό εφετείο
με την εκκαλούμενη απόφαση, είναι δε απορριπτέα ως αβάσιμα τα περί του
αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη έφεση ότι η ανωτέρω διάταξη του
Κανονισμού είναι σύμφωνη προς το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Απορρίπτει την έφεση.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 21 Μαΐου 2002
Ο Πρόεδρος του Γ’ Τμήματος Η Γραμματέας του Γ’ Τμήματος
Γ. Σταυρόπουλος Δ. Μουζάκη
Στεγαστής
Πανικόβλητες από το νέο διαδικτυακό Τεκτονικό κόσμο που καθημερινά γιγαντώνεται με εκπληκτικούς ρυθμούς αντιλαμβάνονται ότι η ύπαρξη και αποστολή τους έχει τελειώσει και ότι οι τεκτονικές Στοές και οι Ελευθεροτέκτονες ξαναβρίσκουν την ελευθερία που είχαν για πολλούς αιώνες, πριν την δημιουργία των Μεγάλων Στοών, των οποίων η κύρια αποστολή ήταν να ελέγξουν και καταστείλουν την δημιουργία των παραδοσιακών στοών των Ελευθέρων Τεκτόνων και να την υποτάξουν στην όποια κατεστημένη εξωτεκτονική εξουσία.
Έτσι με εκπληκτικό συγχρονισμό και ταύτιση οι δύο Μεγάλες Στοές (το μεγάλες είναι σχήμα λόγου αφού έχουν ερημώσει) προωθούν τροποποιήσεις των κανονισμών τους με στόχο να απαγορεύσουν οποιαδήποτε δημοσίευση και στα ηλεκτρονικά και διαδικτυακά μέσα, οποιουδήποτε κειμένου αφορά τον Ελευθεροτεκτονισμό, χωρίς την προηγούμενη άδεια του Μεγάλου Διδασκάλου.
Πρόσφατα μάλιστα έθεσαν θέμα δίωξης ενός αδελφού Στοάς του Πειραιά υπό την αιγίδα (τι είναι αυτό) της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, επειδή διακινούσε αντίγραφα άρθρου του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ FORUM για τις ντροπές τους στο θέμα της Μεγάλης Στοάς των Σκοπίων.
Στους ανθρώπους αυτούς που υποδύονται τους Τέκτονες και οδηγούν το Τάγμα στην ερήμωση και το κοινωνικό περιθώριο θα θυμήσουμε κάποιες ξεχασμένες απόλυτες ανθρώπινες αξίες για τις οποίες κάποιοι, που τους λέγαν Ελευθεροτέκτονες, έχυσαν πολύ αίμα.
Και για να γίνουμε πρακτικοί καταγράφουμε μια απόφαση του ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας μας, του Συμβουλίου της Επικρατείας, που εκδόθηκε για να ακυρώσει την πειθαρχική ποινή Αξιωματικού έδωσε συνέντευξη σε εφημερίδα, χωρίς να πάρει άδεια, παραβιάζοντας την σχετική απαγόρευση που τελικά κρίθηκε παράνομη ως αντισυνταγματική και αντίθετη στην Ευρωπαική Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Αριθμός 573/2005
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Γ΄
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 16 Μαΐου 2002, με την εξής σύνθεση
: Γ. Σταυρόπουλος, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Γ` Τμήματος, Ν. Μαρκουλάκης,
Ν. Στάθης, Σύμβουλοι, Γ. Ποταμιάς, Μ. Γκορτζολίδου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Δ.
Μουζάκη, Γραμματέας του Γ’ Τμήματος.
Για να δικάσει την από 24 Νοεμβρίου 1997 έφεση :
του Υπουργού Εθνικής ʼμυνας, ο οποίος παρέστη με τη Νίκη Μαριόλη, Πάρεδρο του
Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,
κατά του ..............ο οποίος δεν παρέστη,
και κατά της υπ’ αριθμ. 2272/1996 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Συμβούλου Ν.
Μαρκουλάκη.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε την αντιπρόσωπο του Υπουργού, η οποία ανέπτυξε
και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους εφέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η
έφεση.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του
δικαστηρίου κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο
1. Επειδή, η υπό κρίση έφεση ασκήθηκε νομίμως χωρεί να καταβληθούν τέλη και
παράβολο.
2. Επειδή, με την έφεση αυτή ζητείται η εξαφάνιση της 2272/1996 αποφάσεως του
Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία ακυρώθηκε η Φ. 455.1/97/ΕΠ
445861/Σ. 11217/20.10.1995 απόφαση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου
Αεροπορίας περί επιβολής στον εφεσίβλητο, επισμηναγό, της πειθαρχικής ποινής
της φυλακίσεως 40 ημερών.
3. Επειδή, μετά τη δημοσίευση της εκκαλουμένης αποφάσεως και πριν από την
άσκηση της κρινομένης εφέσεως ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας
εξέδωσε την Φ. 454/96/ΕΜ. 446.411/Σ. 1456/15.11.1997 απόφαση, με την οποία
ανεκάλεσε την προαναφερθείσα απόφασή του. Η νεότερη αυτή απόφαση, όπως
προκύπτει από το περιεχόμενό της, εκδόθηκε σε συμμόρφωση προς την εκκαλούμενη
απόφαση και, συνεπώς, η έκδοσή της δεν εστέρησε το Δημόσιο από το έννομο
συμφέρον για την άσκηση της υπό κρίση εφέσεως (πρβλ. Σ.τ.Ε. 3800/2001,
590/2000 κ.α.).
3. Επειδή, κατά το άρθρο 7 παρ. 1 στοιχ. β’ του Κανονισμού Πειθαρχίας της
Ελληνικής Αεροπορίας (π.δ. 178/1977, Α’ 60), απαγορεύεται στους στρατιωτικούς
να προβαίνουν σε δημόσιες δηλώσεις προς τον τύπο ή να δημοσιεύσουν οτιδήποτε
σ’ αυτόν, χωρίς άδεια του Υπουργού Εθνικής ʼμυνας, εξαιρέσει των
δημοσιευμάτων στο στρατιωτικό τύπο. Περαιτέρω, η χωρίς έγκριση της Υπηρεσίας
δημοσίευση οιασδήποτε γνώμης δια του τύπου ή άλλου μέσου συνιστά ένα από τα
πειθαρχικά παραπτώματα που αναφέρονται ενδεικτικώς στο άρθρο 9 του αυτού
Κανονισμού (παρ. 2 εδ. γ’ περ. 4). Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων του
Κανονισμού Πειθαρχίας της Ελληνικής Αεροπορίας, το γεγονός και μόνον της
χωρίς προηγούμενη άδεια της Υπηρεσίας δημοσιεύσεως στον τύπο γνώμης του
αξιωματικού συνιστά πειθαρχικό αδίκημα, ανεξαρτήτως αν δια του δημοσιεύματος
αυτού στοιχειοθετείται και άλλη παράβαση του εν λόγω Κανονισμού (βλ. Σ.τ.Ε.
2217/1986, 1802/1986).
4. Επειδή, εξ άλλου, στο άρθρο 14 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζεται ότι:
«Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του
τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Κράτους». Στο δε άρθρο 10
της κυρωθείσης με το ν.δ. 53/1974 (Α’ 256) Συμβάσεως της Ρώμης περί των
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ), η οποία, σύμφωνα
με το άρθρο 28 του Συντάγματος, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού
ελληνικού δικαίου και υπερισχύει από κάθε αντίθετη διάταξη νόμου, ορίζεται
ότι : «1. Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα εις την ελευθερίαν εκφράσεως. Το
δικαίωμα τούτο περιλαμβάνει την ελευθερίαν γνώμης ως και την ελευθερίαν
λήψεως ή μεταδόσεως πληροφοριών ή ιδεών, άνευ επεμβάσεως δημοσίων αρχών και
ασχέτως συνόρων . . . 2. Η άσκησις των ελευθεριών τούτων, συνεπαγομένων
καθήκοντα και ευθύνας, δύναται να υπαχθή εις ωρισμένας διατυπώσεις, όρους,
περιορισμούς ή κυρώσεις, προβλεπομένους υπό του νόμου και αποτελούντας
αναγκαία μέτρα εν δημοκρατική κοινωνία δια την εθνικήν ασφάλειαν . . . την
προάσπισιν της τάξεως . . .».
5. Επειδή, με τις παρατεθείσες διατάξεις του Συντάγματος και της ΕΣΔΑ
θεσπίζεται το δικαίωμα της ελεύθερης εκδηλώσεως της σκέψεως και της γνώμης,
οι διατάξεις δε αυτές έχουν εφαρμογή και επί των προσώπων που ευρίσκονται σε
ηθελημένη σχέση εξουσιάσεως προς το κράτος και, επομένως, και επί των
στρατιωτικών υπαλλήλων. Ως προς την άσκηση δε του δικαιώματος αυτού από τους
δημοσίους υπαλλήλους και, ειδικότερα, τους στρατιωτικούς, είναι ανεκτοί όχι
μόνον οι γενικοί περιορισμοί τους οποίους ο νόμος (ιδίως δε ο ποινικός)
επιβάλλει σε κάθε πολίτη, αλλά επί πλέον και οι ειδικότεροι περιορισμοί οι
οποίοι δικαιολογούνται από τη φύση της υπαλληλικής σχέσεως και των
υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτήν, προκειμένου δε περί των στρατιωτικών
υπαλλήλων και από το ειδικό καθεστώς πειθαρχίας το οποίο τους διέπει. Πάντως,
οι ειδικοί αυτοί περιορισμοί δεν μπορούν να θεσπισθούν, εφόσον με αυτούς
αναιρείται στην ουσία το ατομικό αυτό δικαίωμα και η αναγνωριζόμενη, γενικώς,
έκταση της εφαρμογής του. Τέτοιο δε ανεπίτρεπτο περιορισμό συνιστά και η
θέσπιση διατάξεως κατά την οποία εξαρτάται η άσκηση του δικαιώματος αυτού από
τους δημοσίους υπαλλήλους, μεταξύ των οποίων και οι στρατιωτικοί, από την
προηγούμενη άδεια της προϊσταμένης ή άλλης αρχής, δεδομένου ότι σε περίπτωση
αρνήσεως της αρχής για την παροχή της αδείας καθίσταται ανενεργό το βασικό
για την έννοια της δημοκρατίας ατομικό αυτό δικαίωμα. (Πρβλ. Σ.τ.Ε.
1048/1975, 780/1981 κ.α. Πρβλ. επίσης, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 10
της ΕΣΔΑ και επί στρατιωτικών, Ευρ. Δικ. Δικ. Α απόφαση της 19.12.1994,
VEREINIGUNG DEMOKRATISCHER SOLDATEN OSTERREICHS και GUBI κατά Αυστρίας, και απόφαση της 25.11.1997, Γρηγοριάδης κατά Ελλάδος). Κατ’ ακολουθίαν τούτων, οι προεκτεθείσες διατάξεις των άρθρων 7 παρ. 1 στοιχ. β’ και 9 παρ. 2 εδ. γ’
περ. 4 του Κανονισμού Πειθαρχίας της Ελληνικής Αεροπορίας (π.δ. 178/1977), με
τις οποίες προβλέπεται αντιστοίχως ότι απαγορεύεται στους στρατιωτικούς να
προβαίνουν σε δηλώσεις στον τύπο ή να δημοσιεύουν οτιδήποτε σ’ αυτόν χωρίς
άδεια του Υπουργού Εθνικής ʼμυνας και ότι συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα η
χωρίς έγκριση της Υπηρεσίας δημοσίευση οποιασδήποτε γνώμης δια του τύπου ή
άλλου μέσου, είναι ανίσχυρες ως αντικείμενες στις διατάξεις του άρθρου 14
παρ. 1 του Συντάγματος και του άρθρου 10 της ΕΣΔΑ (πρβ. Σ.τ.Ε. 2217/1986,
1802/1986 κ.α.).
6. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου
Αεροπορίας, με την Φ. 455.1/97/ΕΠ 445861/Σ. 1217/20.10.1995 απόφασή του,
επέβαλε στον εφεσίβλητο, επισμηναγό, την πειθαρχική ποινή της φυλακίσεως 40
ημερών «διότι απέστειλε επιστολή χωρίς την άδεια της Υπηρεσίας στον Ημερήσιο
Τύπο στην οποία στράφηκε κατά της Πολιτικής Ηγεσίας του Τύπου,
χρησιμοποιώντας μάλιστα ανεπίτρεπτες εκφράσεις για Αξ/κό της Π.Α. με
αποτέλεσμα την δημοσίευση της επιστολής αυτής την 15 Σεπτ. ‘ 95 στην
Εφημερίδα «Ελεύθερο Τύπο» και τη δημιουργία δυσμενών σχολίων σε βάρος της
Υπηρεσίας παραβαίνοντας έτσι το άρθρο 7 παράγραφος 1β του Κανονισμού
Πειθαρχίας Π.Α. (Π.Δ. 178/77)». Εφόσον, όμως, η επιβολή της ανωτέρω
πειθαρχικής ποινής στηρίχθηκε σε διάταξη του Κανονισμού Πειθαρχίας της
Ελληνικής Αεροπορίας η οποία, κατά τα προεκτεθέντα, είναι ανίσχυρη ως
αντικείμενη στις διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 1 του Συντάγματος και του
άρθρου 10 της ΕΣΔΑ, η πιο πάνω απόφαση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου
Αεροπορίας ήταν ακυρωτέα, όπως ορθώς έκρινε και το δικάσαν διοικητικό εφετείο
με την εκκαλούμενη απόφαση, είναι δε απορριπτέα ως αβάσιμα τα περί του
αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη έφεση ότι η ανωτέρω διάταξη του
Κανονισμού είναι σύμφωνη προς το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Απορρίπτει την έφεση.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 21 Μαΐου 2002
Ο Πρόεδρος του Γ’ Τμήματος Η Γραμματέας του Γ’ Τμήματος
Γ. Σταυρόπουλος Δ. Μουζάκη
Στεγαστής
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)